Εξερευνώντας μια μοναδική διαδρομή στη χερσόνησο του Σινά

Το μονοπάτι για το όρος του Μωυσή ξεκινάει από τον σταθμό μπροστά από την Ιερά Μονή της Αγ. Αικατερίνης. Αργά τη νύχτα οι επισκέπτες ξεκινούν την ανάβαση από το σχετικά φαρδύ τμήμα που βρίσκεται έξω από τη μονή κι εν συνέχεια ανεβαίνουν τα τελευταία 750 σκαλοπάτια της Κλίμακος της Μετάνοιας που καταλήγουν στην κορυφή. Με το ξημέρωμα να ακολουθεί τη διαδρομή κι έναν ήλιο να απλώνει με παύσεις τις ακτίνες του στις γύρω βουνοκορφές, το τοπίο πέφτει σε μια εναλλαγή χρωμάτων που μοιάζει με έναν απέραντο παγωμένο ωκεανό.

Η χερσόνησος του Σινά ενώνει την Αφρική με την Ασία. Εκεί βρίσκεται και το ομώνυμο όρος από όπου ο Μωυσής έλαβε τις δέκα εντολές. Η διαδρομή ως την Αγία Κορυφή μπορεί να γίνει από το Κάιρο περνώντας κάτω από τη διώρυγα του Σουέζ, με ένα περίεργο συναίσθημα να σε κατακλύζει, αφού βρίσκεσαι μέσα σε τούνελ με τα καράβια να περνούν από πάνω σου. Η απόσταση είναι γύρω στα 800 χλμ., αλλά βρίσκεσαι σε δρόμους που δεν μπορείς να αναπτύξεις ταχύτητα, καθώς η αγριάδα του μέρους δε βοηθάει.

Αυτό που ξεχωρίζει είναι η σπουδαία Όαση Φαράν με τα αιωνόβια φοινικόδεντρά της. Μια απίστευτη αντίθεση ανάμεσα στο άνυδρο τοπίο της ερήμου και στην πράσινη ανακούφιση που προσφέρουν. Πλησιάζοντας στο χωριό, παιδιά με χαρούμενα χαμόγελα σου ζητάνε το πολυτιμότερο αγαθό γι’ αυτά. «Μάγια, μάγια!» τα ακούς και φωνάζουν, αυτό  που στη γλώσσα τους σημαίνει νερό! Το γυναικείο μοναστήρι των Επτά Παρθένων με τις πολύ γλυκές μονάχες που πραγματικά χαρίζουν την αίσθηση γαλήνης, βρίσκεται στη σκιά των φοινίκων και των λιγοστών δέντρων της όασης.

Η έρημος Φαράν κατοικείται από Βεδουίνους αλλά η πρώτη της άνθιση ξεκινάει από τον τέταρτο αιώνα. Περπατώντας μπορείς να δεις απομεινάρια του τείχους των τότε εποχών που προστάτευαν τους κατοίκους από επιδρομές, καθώς το σημείο που βρίσκεται είναι πάνω στους παλιούς εμπορικούς δρόμους που μετέφεραν αγαθά από την Ινδία και την Κίνα προς την Αίγυπτο και τα παράλια της Μεσογείου.

Ένας άλλος τρόπος να φτάσεις, είναι να προσγειωθείς στο μαγευτικό Σαρμ Ελ Σειχ. Το θέαμα των φοινικόδεντρων που βγαίνουν μέσα από τη θάλασσα και των πλουμιστών καμηλών να σεργιανίζουν με κούνημα τα παράλια, οδηγούν τις σκέψεις σε ανατολίτικα παραμύθια. Αλλά αυτό που δεν περιγράφεται είναι αυτά τα σκουρορόδινα και χρυσοπορτοκαλιά κοράλλια, που γεννάνε τόσους διαφορετικούς συνδυασμούς αποχρώσεων όπως μόνο αυτά γνωρίζουν. Μπορείς να καταδυθείς σε αυτόν τον εξωτικό παράδεισο με απόλυτη ασφάλεια και καθοδήγηση και να αφεθείς σε αυτή τη μοναδική παλέτα ονείρου. Ο ενάλιος πλούτος κοραλλιών που βρίσκεται στα παράλια της χερσονήσου κι αναπτύσσεται μέσα στην Ερυθρά θάλασσα θεωρείται από τους σημαντικότερους στον κόσμο.

Πλησιάζοντας στην Ιερά Μονή, τα βουνά γίνονται όλο και πιο απότομα. Θάμνοι σκορπισμένοι, κατσίκες, καμήλες και Βεδουίνοι με φωτεινές χρωματιστές φορεσιές. Σαν προχωρήσεις στο εσωτερικό της Μονής οι μοναχοί σε υποδέχονται και σε καλωσορίζουν δωρίζοντάς σου το δακτυλίδι της Αγ. Αικατερίνης που συμβολίζει την παντοτινή και πνευματική νύφη του Ιησού.

Τη μορφή της Μονής που βλέπουμε σήμερα την έδωσε ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιουστινιανός. Η χερσόνησος του Σινά αποτελούσε την ανατολική άκρη των εδαφών της αυτοκρατορίας του κι έπρεπε να οχυρωθεί. Γνωστή η περιοχή αιώνες πριν από αυτόν, ως ο τόπος που φύεται η Φλεγόμενη Βάτος, έκτισε ένα ισχυρό οχυρό ώστε να αποτρέπει τους Σαρακηνούς να μπουν στην Παλαιστίνη και στους Αγίους Τόπους.

Στην καρδιά της μονής μέσα στο παρεκκλήσι βρίσκεται η Βάτος που φλέγεται αλλά δεν καίγεται. Βοτανολόγοι την προσδιόρισαν ως το φυτό Rubus sanctus, που είναι το μοναδικό στο Σινά και που οι ρίζες του με κάποιον τρόπο ανανεώνονται συνεχώς. Στην αρχή το σημείο ήταν ανοιχτό στην οροφή αλλά τώρα είναι στεγασμένο και στην εσοχή των ριζών βρίσκεται μια μικρή Αγία Τράπεζα. Τα κλαδιά της Βάτου σήμερα βρίσκονται έξω από την εκκλησία και κρέμονται μέσα σε ένα μικρό περίφρακτο χώρο. Σε αυτόν τον ιερό χώρο συναντιούνται Χριστιανοί, Ιουδαίοι και Μουσουλμάνοι.

Μέσα στον περιβάλλοντα χώρο της Μονής βρίσκεται το σκευοφυλάκιο καθώς και η βιβλιοθήκη που διατηρεί σπάνια χειρόγραφα κι έρχεται δεύτερη μετά αυτής του Βατικανού. Οι Βεδουίνοι γύρω από τη Μονή είναι απόγονοι των Βυζαντινών στρατιωτών που τοποθετήθηκαν εκεί για την προστασία της.  Αν και με την πάροδο των χρόνων άλλαξαν θρήσκευμα, βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία με τους Σιναϊτες μοναχούς. Μαζεύονται όλοι μαζί κάθε εβδομάδα, παρασκευάζουν ψωμί και τιμούν αμφότεροι ο ένας τον άλλον.

Η ιερότητα του μέρους, το δέος που αισθάνεσαι στην κορυφή τους όρους, τα υπέροχα χρώματα που βγάζει η πέτρα και η άμμος, το παιχνίδισμα του φωτός και της σκιάς στους απόκρημνους βράχους, είναι αποχρώσεις που έστω και μια φορά θα πρέπει να ζήσεις. Μια εμπειρία που γυρνάει μέσα στο μυαλό σου, γιατί είναι από αυτές που στο τέλος νομίζεις ότι κάτι έχεις αφήσει πίσω και πρέπει να ξαναγυρίσεις.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!