Η Τήνος δεν είναι καθόλου το βαρετό νησί που νομίζεις

Τήνος. Το τρίτο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων. Το όνομά του νησιού προέρχεται από τον αρχηγό των Ιώνων αποίκων, Τήνο, που κατάγονταν από την Καρία της Μικράς Ασίας. Όπως όλα τα νησιά, σε όλη την έκτασή του έχει κι αυτό διάσπαρτα χωριά, τα οποία στην Τήνο φτάνουν τα 62. Χαρακτηριστικό του νησιού είναι οι διάσημοι περιστερώνες, καθώς κι οι εκκλησίες και τα εξωκλήσια που συνολικά φτάνουν τα 750. Μέχρι και πολύ πρόσφατα, η Τήνος, ήταν ένα νησί που κατακλυζόταν από θρησκευτικούς τουρίστες λόγω του ναού της Παναγίας της Ευαγγελίστριας, στη Χώρα. Πιστοί, έρχονταν κι έρχονται κάθε χρόνο στις 15 του Αυγούστου για προσκύνημα, τάματα ή απλώς για μια προσευχή. Αυτός ήταν και ο λόγος που πολλοί νέοι, στο άκουσμα του ονόματός της ξενερώνουν και πολύ πιθανό να έχουν στο μυαλό τους πως η Τήνος είναι μια μεγάλη εκκλησία. Δε θα μπορούσαν να είναι περισσότερο λάθος.

Αν κλείσεις ακτοπλοϊκά για Τήνο φέτος το καλοκαίρι (προλαβαίνεις, δηλαδή), μπορείς να επιλέξεις να μείνεις σε κάποια από τα ενοικιαζόμενα δωμάτια σχεδόν σε όλα τα χωριά και μ’ ένα αυτοκινητάκι ή ένα μηχανάκι να διαπιστώσεις γυρίζοντας εδώ κι εκεί, πως η Τήνος είναι γεμάτη ομορφιές. Πρώτη στάση λοιπόν, θα πρέπει να είναι το χωριό Βωλάξ ή Βώλακας. Σημείο αναφοράς του οικισμού αυτού είναι οι τεράστιοι βράχοι που το περικλείουν. Οι μύθοι που επικρατούν για τη δημιουργία των βράχων αυτών είναι δύο: Είτε πως σ’ εκείνο το σημείο έλαβε χώρα η μάχη μεταξύ των Τιτάνων και των Θεών του Ολύμπου και πως οι τεράστιοι αυτοί βράχοι χρησιμοποιήθηκαν σαν πολεμοφόδια ή πως οι βράχοι δημιουργήθηκαν έπειτα από πτώση μετεωρίτη πριν από 20 εκ. χρόνια. Στη Βωλάξ, θα εντοπίσεις ένα μαγαζάκι όπου πλέκουν ακόμη παραδοσιακά καλάθια και θα βρεις επίσης σε πολλές πόρτες ή τοίχους γραμμένα στιχάκια ή ποιήματα.

Επόμενη στάση κι ό,τι πρέπει στα ενδιάμεσα του ταξιδιού, καθώς είναι στη μισή απόσταση από τα υπόλοιπα χωριά, είναι ο οικισμός του Πύργου και του Πανόρμου. Στον Πύργο, υπάρχει το μουσείο μαρμαροτεχνίας όπου θα δεις εξαιρετικά έργα, φτιαγμένα από μάρμαρο κι αν έχεις και την τύχη με το μέρος σου, μπορεί να πετύχεις και λαιβ σκάλισμα μαρμάρου. Στο κέντρο του χωριού, υπάρχει κι ένα τεράστιο πλατάνι, κάτω και γύρω από το οποίο υπάρχουν μικρά καφενεδάκια που προσφέρουν χειροποίητο γαλακτομπούρεκο και γλυκά του κουταλιού. Ακριβώς δίπλα στον Πύργο, είναι ο Πάνορμος. Εκεί, έχει μετρημένα στο ένα χέρι μαγαζιά που μπορείς να κάτσεις, αλλά αυτό που μετράει, είναι πως όποιο κι αν επιλέξεις, θα έχεις θέα γαλαζοπράσινα νερά και βαρκούλες να αρμενίζουν, που λέει κι η παροιμία. Αν είσαι δε και τύπος που ψάχνει απόμερες παραλίες, αν κουραστείς λίγο κι ακολουθήσεις το μονοπάτι, θα βρεθείς στην Άγια Θάλασσα κι αν πας κι ακόμα πιο πέρα, με προσοχή όμως, θα βρεθείς πάνω στα βράχια και θα δεις τα κύματα να συγκρούονται από αντίθετες κατευθύνσεις. Αν έχεις ώρα, μπορείς να προσπαθήσεις να μαζέψεις κι αλάτι απευθείας από τις λακκούβες των βράχων.

Αν πάρεις τελικά την απόφαση να έρθεις, έλα Αύγουστο. Μπορεί να τα βρεις σκούρα με τον αέρα και τα μποφόρ αλλά το βραδάκι που ηρεμεί είναι ο τέλειος καιρός για να πας σ’ ένα από τα πανηγύρια. Πάλι καλά το οργανώνουν έτσι ώστε να είναι ένα πανηγύρι / μέρα για να μπορέσεις να παραστείς σε όλα. Αρχικά, ο κόσμος που θα συναντήσεις είναι φοβερά φιλόξενος, η μουσική που θ’ ακούς πιο ρυθμική κι από τον χτύπο της καρδιάς σου και το κέφι του κόσμου, δυνατό boostαρισμα για να μπεις στον χορό, ακόμα και αν δε γνωρίζεις τίποτα από παραδοσιακούς. Στο εγγυώμαι ότι μετά το πρώτο πανηγύρι, σε όλα τα επόμενα, στην ερώτηση «Είστε μωρέ Τηνιακοί;», που θα ρωτάει μ’ όλη του την ψυχή στο κομμάτι «Άγιος Ρωμανός», ο ερμηνευτής, εσύ θα φωνάζεις πως ναι, είσαι πλέον Τηνιακός.

Θα σου πρότεινα, λοιπόν, φέτος το καλοκαίρι να ρίξεις άλλη μια ματιά στην επιλογή της Τήνου και να κλείσεις τα ακτοπλοϊκά κι ένα δωμάτιο -σε κάποιο ορεινό χωρίο για να χεις και θέα- να πάρεις μαζί σου μια ζακέτα και λαστιχάκια για τα μαλλιά για τον αέρα, ν’ αφήσεις πίσω τις σκοτούρες της καθημερινότητας και άγχη σου και να δώσεις μια ευκαιρία στα πανηγύρια της. Αλήθεια, δε θα χάσεις, στο λέει μια Τηνιακή.

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας