Τι θα 'ταν τα Γιάννενα χωρίς την Καστροπολιτεία τους;

Από μικρή σεργιανίζω στα σοκάκια και τα γραφικά δρομάκια του κάστρου της πόλης των Ιωαννίνων. Μεγάλωσα στη δροσερή σκιά αυτών των τειχών τα καλοκαίρια μου και μαγεύτηκα από τις ομίχλες τους χειμώνες μου. Καθώς μεγάλωνα, ένιωθα την προστασία ενός κάστρου όπως ακριβώς στα παραμύθια. Ένιωθα και νιώθω την Καστροπολιτεία κομμάτι του εαυτού μου, όπως κι όλοι οι κάτοικοι αυτής της πόλης.

Είναι τόσα πολλά αυτά που κάνουν το κάστρο της πόλης των Ιωαννίνων να ξεχωρίζει και να αποτελεί στολίδι της Ηπείρου, που αν ρωτήσουμε κάθε επισκέπτη τι είναι αυτό που παίρνει φεύγοντας από αυτό τον τόπο ως ανάμνηση, η επιλογή της καλύτερης απάντησης θα είναι δύσκολη.

Ξεκινάμε φυσικά από την ιστορική υπόσταση του Κάστρου η οποία έχει τις ρίζες της στο 528 μ. Χ., χρονολογία κατά την οποία το κάστρο χτίστηκε επί Ιουστινιανού ώστε να αποτελέσει τμήμα οχύρωσης του Βυζαντινού κράτους. Επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το κάστρο αποτέλεσε σημαντικό διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο της Ελλάδας με τον Αλή Πασά να μαγεύεται από την ομορφιά του όσο μαγεύτηκε από την ομορφιά της άτυχης Κυρά – Φροσύνης, την οποία ερωτεύτηκε σφόδρα κι έπνιξε στα νερά της λίμνης.

Πηγή φωτογραφίας: hoteldulac.gr/el/Ioannina

Η Καστροπολιτεία προσφέρει με βεβαιότητα σε κάθε επισκέπτη την ευκαιρία για ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο. Τα αξιοθέατα και τα σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος είναι πολλά. Το Βυζαντινό Μουσείο, ο τάφος του Αλή Πασά, η εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, η Εβραϊκή Συναγωγή και τα Βυζαντινά Λουτρά είναι μόνο κάποια από τα πιο γνωστά αξιοθέατα. Υπό τη σκιά του τζαμιού του Ασλάν Πασά, θα ταξιδέψεις σε σκηνές βγαλμένες από ταινία εποχής ενώ από την ακρόπολη του Ιτς-Καλέ θα θαυμάσεις τη θέα με τη λίμνη να μοιάζει με έναν καθρέφτη που συλλέγει τα είδωλα από τα σύννεφα στον ουρανό. Στο βάθος αυτού του απίστευτα όμορφου κάδρου θα διακρίνεις το νησάκι της λίμνης που σε περιμένει σαν άλλη μια σημαντική πινέζα στο χάρτη των ανακαλύψεων αυτής της πόλης.

Η Καστροπολιτεία έχει δυο ακροπόλεις. Τη βορειοδυτική ακρόπολη στην οποία δεσπόζει το Ασλάν τζαμί και τη νοτιοανατολική ακρόπολη του Ιτς Καλέ με το Φετιχέ τζαμί να ορθώνεται μέσα στη βλάστηση της περιοχής. Ιτς Καλέ σημαίνει στην Τούρκικη γλώσσα «εσωτερικό κάστρο» και Φετιχέ τζαμί σημαίνει «Τζαμί της κατάκτησης». Το κάστρο αποτελεί πόλο έλξης των επισκεπτών για την πλούσια ιστορία του. Η αλήθεια είναι πως τα σημάδια των κατακτητών διατηρούνται ανεξίτηλα στις μνήμες των κατοίκων κι έχουν χαραχτεί σε κάθε μια από τις πέτρες των τειχών.

Πηγή φωτογραφίας: Max Mag

Οι βασικές πύλες του κάστρου είναι τρεις με αρκετές ακόμη μικρότερες εσωτερικά κι όλες μαζί αποτελούν το πέρασμα σε μια καστροπολιτεία που κατοικείται. Κάποια από τα σπίτια έχουν παραδοσιακό στυλ. Αν σου δοθεί η ευκαιρία να μπεις σε ένα από αυτά θα διανύσεις έναν αρκετά μεγάλο διάδρομο μέχρι να βρεθείς στην εσωτερική είσοδο της οικίας ενώ η εξωτερική είσοδος είναι συνήθως μια ξύλινη βαριά πόρτα που κλείνει με πολύ μεγάλους σύρτες δεξιά κι αριστερά. Κάποια άλλα σπίτια έχουν πιο μοντέρνα αρχιτεκτονική αλλά πάντα με σεβασμό προς το στυλ και την ιστορική υπόσταση του περιβάλλοντα χώρου.

Τα τελευταία δε χρόνια κι έπειτα από τη ραγδαία αύξηση των επισκεπτών τόσο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού όσο και του χειμώνα, θα βρεις αρκετά πανέμορφα μπουτίκ ξενοδοχεία καθώς κι ενοικιαζόμενα δωμάτια. Οι ιδιοκτήτες τους έχουν φροντίσει ιδιαίτερα αυτά τα υπέροχα μικρά ξενοδοχεία κι έτσι αποτελούν και αυτά μια ξεχωριστή νότα στις γειτονιές μέσα στο Κάστρο.

Πηγή φωτογραφίας: travel.gr

Γειτονιές αναφέραμε και πάμε να δούμε πως αυτές αναπτύχθηκαν μέσα στα χρόνια. Τα σπίτια δεξιά κι αριστερά των στενών δρόμων σχηματίζουν τα σοκάκια στα οποία θα απολαύσεις τη βόλτα σου. Κάποια από αυτά είναι πλακόστρωτα κι όταν ο καιρός είναι βροχερός – πράγμα πολύ συνηθισμένο στην πόλη – οι πλάκες σε συνδυασμό με τα πεσμένα στο έδαφος φύλλα, συνθέτουν ένα ζωηρό σκηνικό που μοιάζει με πίνακες του Van Gogh. Αν η Κυριακή σε βρει να τριγυρνάς μέσα σε αυτά τα σοκάκια, εκτός από την όραση θα ικανοποιήσεις και την όσφρηση αφού οι μυρωδιές από τις κουζίνες των νοικοκυριών πλημμυρίζουν τα δρομάκια. Κάποια μικρά πάρκα περιμένουν να ξαποστάσεις σε ένα από τα παγκάκια τους στα οποία θα συναντήσεις ντόπιους ηλικιωμένους κι αν είσαι τυχερός θα ακούσεις όλο και κάποια ενδιαφέρουσα ιστορία από τα παλιά. Η κυκλοφορία των οχημάτων μέσα στην Καστροπολιτεία επιτρέπεται μόνο για τους κάτοικους έχοντας προμηθευτεί βέβαια τη σχετική κάρτα άδειας στάθμευσης, αν και τα σημεία είναι συγκεκριμένα και λίγα λόγω των στενών περασμάτων.

Πηγή φωτογραφίας: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Το σκηνικό είναι πάντα ειδυλλιακό με τις καιρικές συνθήκες να το ενισχύουν ακόμη περισσότερο. Για εμένα οι πιο ωραίες βόλτες μέσα στην Καστροπολιτεία είναι τη στιγμή που δύει ο ήλιος όταν τα σοκάκια γυαλίζουν με κιτρινωπά και βαθυκόκκινα χρώματα. Η βροχή και το ομιχλώδες σκηνικό του χειμώνα θα μαγέψουν κάθε επισκέπτη με τις κορυφές από τα δυο τζαμιά να χάνονται στην ομίχλη και τα τείχη του κάστρου να μοιάζουν να αιωρούνται μέχρι να βγει ο ήλιος και να χαθεί το ομιχλώδες σκηνικό.

Αέναοι παρατηρητές στο πέρασμα του χρόνου. Φρουροί πολιτιστικής κληρονομιάς και ιστορίας. Σιωπηλοί μάρτυρες μιας άλλης εποχής. Αγέρωχοι προστάτες. Η Καστροπολιτεία με τα τείχη της σας περιμένει να την ανακαλύψετε. Εκείνη, θα αποκαλύψει ως άλλη Κυρά-Φροσύνη, τα μυστικά της μόνο σε όσους την αγαπήσουν πραγματικά.

Αφιερωμένο στους παλιούς «καστρινούς».

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: travel.gr από την Αμαλία Κωβαίου.