Λοιπόν, να τα λέμε όπως είναι. Το Παρίσι είναι το κέντρο της Ευρώπης. Είναι πανέμορφο, αξίζει όλο το hype κι έχει χίλια κι ένα πράγματα να δεις και να κάνεις. Είναι μια πόλη που μυρίζει βούτυρο, μόδα, ιστορία, τέχνη, αρχιτεκτονική, άποψη, και καλό κόκκινο κρασί. Και μετά τους Ολυμπιακούς, είναι κυριολεκτικά πιο υπέροχη από ποτέ, αφού πέρασε από λίφτινγκ, ανακαινίσεις, καθαριότητες κι ήρθε κι έγινε μια κοκέτα, έτοιμο να συναρπάσει τον επισκέπτη που θα έχει την τιμή (γιατί περί τιμής πρόκειται) να το επισκεφθεί.
Το Παρίσι είναι ατελείωτο από κάθε άποψη. Από τα στοιβαρά μέταλλα του Άιφελ, στην φανταζί αψίδα του θριάμβου κι από τις υγρές κατακόμβες στους αμπελώνες της Μονμάρτρης, είναι μια πόλη που σε κάνει να παθιάζεσαι, να τρως το ψωμί, να αντιλαμβάνεσαι την αρχιτεκτονική, να περπατάς, να ζεις, ως και να καπνίζεις με έναν τρόπο αλλιώτικο. Και ναι, έχει τα μυστικά της.
Παρακάτω λοιπόν θα βρεις 10 από αυτά που θα ανεβάσουν λέβελ το ταξίδι σου.
1. Μην αφήσεις μπουλανζερί για μπουλανζερί χωρίς να δοκιμάσεις
Οι φούρνοι είναι μια εξαιρετική επιλογή για να εξοικονομήσεις χρήματα σε ό,τι αφορά το φαγητό σου στο Παρίσι. Είναι φθηνοί, είναι νόστιμοι, βρίσκονται παντού, έχουν ποικιλία και είναι ανοιχτοί από το πρωί μέχρι το βράδυ. Τα κρουασάν τους κυμαίνονται από 1 έως και 2 ευρώ, ενώ οι μπαγκέτες τους, σκέτες στο 1.20 ενώ σε σάντουιτς (που άνετα χορταίνουν 2) έως και 6 ευρώ. Θα βρεις γλυκά, σφολιάτες, μακαρόνς, ψωμιά, καφέ, και για ένα καλό πρωινό δε θα δώσεις πάνω από 15 ευρώ για δύο άτομα, με καφέ και 2 επιλογές σε φαγητό. Γενικά οι μπουλανζερί είναι ο τέλειος τρόπος να δοκιμάσεις ό,τι έχει το Παρίσι να προσφέρει σε επίπεδο φούρνου, κατεβαίνοντας σε τιμή, χωρίς να χάνει δράμι ποιότητας.
2. Μην κάνεις το λάθος και δεν κλείσεις online εισιτήρια (πάλι θα φας ουρά, αλλά θα μπεις)
Μην κάνεις αυτό το μέγα λάθος. Κλείσε τα βασικά, τουλάχιστον 1 βδομάδα πριν. Κι αυτό γιατί κοιτάζοντας τη μία μέρα μπορεί να βρεις διαθεσιμότητες για 1 εβδομάδα κι ακριβώς την επόμενη να έχουν κάνει φτερά. Όπως επίσης, αν κλείσεις για τις δέκα, μην πας στις δέκα, αλλά στις εννιάμιση, γιατί αν πας στις δέκα, θα μπεις στις έντεκα. Ενδεικτικά, θα χρειαστεί σίγουρα να κλείσεις:
-Όπερα Γκαρνιέ (αξίζει κάθε ευρώ)
-Musée d’Orsay (για τους ινσταγκραμικούς τύπους)
-Βερσαλλίες (ναι κλείσε και τους κήπους)
-Λούβρο (τι να πούμε εδώ)
-Πύργο του Άιφελ (εμείς δεν ανεβήκαμε, αν θες μια πιο οικονομική επιλογή για θέα, τσέκαρε και το Μον Παρνέ)
-Musée de l’Orangerie (αν είσαι φαν του Μονέ)
3. Βασικά tips για Disneyland
Είναι λογικό να είναι μια δραστηριότητα που δεν είναι για όλους, αλλά η γνώμη μου είναι ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει κάτι να πάρει από αυτό το υπερθέαμα που ονομάζεται Disneyland. Είναι ακριβό; Ναι. Θα φας όλη τη μέρα; Ναι. Δε θα το ξεχάσεις ποτέ; Ναι και πάλι ναι. Τώρα, σε σχέση με κάποια χρήσιμα tips έχω να σου πω:
-Μην κάνεις το λάθος και πάρεις ταξί για να πας, ή πληρώσεις λεωφορείο. Η γραμμή RER A του μετρό σε πάει καρφί ακριβώς απ’ έξω.
-Πήγαινε από το άνοιγμα, κοινώς εννιά το πρωί να είσαι εκεί. Θα γλιτώσεις την ουρά στο αρχικό τσεκάρισμα και θα έχεις όλη τη μέρα δική σου.
-Αφού θα πας νωρίς, ξεκίνα με τα παιχνίδια που ξέρεις ότι μαζεύουν μεγάλες ουρές. Έτσι, όσο οι άλλοι περιμένουν, εσύ θα έχεις ήδη ξεμπερδέψει.
-Το πάρκο σου παρέχει μια εφαρμογή με χάρτη και αναλυτικούς χρόνους αναμονής, αλλά και οδηγίες για το κάθε παιχνίδι. Είναι δωρεάν και σωτήρια. Κατέβασέ την.
-Αξίζει το skip the line; Ναι. Είναι 90 ευρώ το άτομο επιπλέον, αλλά αξίζει. Κι αυτό γιατί από ένα σημείο και μετά ο μέσος χρόνος αναμονής για κάθε ουρά είναι τα 60 λεπτά.
-Μπορείς να ρισκάρεις να πας σε κάποια παιχνίδια στο κλείσιμο. Εκεί, κατά τις 8 ο κόσμος χαλαρώνει, φεύγει, τα φτύνει ή πάει για φαγητό. Εκείνη την ώρα οι αναμονές πέφτουν ως και στο μισό και παραπάνω, οπότε αν θέλεις, μπορείς να αφήσεις κάποιο παιχνίδι για τότε (αλλά όχι πάνω από 2 γιατί το τελευταίο μισάωρο δεν αφήνουν νέο κόσμο να μπει).
-Πάρε μαζί σου σνακ. Το καλό με την ντίσνειλαντ είναι ότι παντού στο πάρκο θα βρεις ψύκτες με δωρεάν δροσερό νεράκι, άρα μην ανησυχείς για το αν θα κορακιάσεις. Σε σχέση με το φαί τώρα, είναι ακριβό και δεν είναι καλό. Οπότε, πάνε σε ένα καρφούρ μια μέρα πριν κι εφοδιάσου κρουασανάκια, πατατάκια, σαντουιτσάκια κι όλα αυτά τα -άκια τα οποία περνούν μια χαρά από τον έλεγχο και σου κρατούν γεμάτο το στομάχι και την τσέπη επίσης (αν σκεφτείς ότι τα ποπ-κορν έχουν 6 ευρώ).
-Μείνε μέχρι τα πυροτεχνήματα. Κατά τις εννιά που κλείνει το πάρκο, άραξε και φόρτισε το κινητό σου σε ένα από τα σημεία φόρτισης (γιατί θα τα έχει φτύσει) και κάνε υπομονή μέχρι τις 10 παρά που η μέρα κλείνει με ένα σόου με τραγούδια από τις αγαπημένες μας ταινίες, και πυροτεχνήματα σε όλο τους το μεγαλείο, γύρω από το κάστρο. Θα είσαι πτώμα, αλλά θα αξίζει τον κόπο.
-Να πας και στα δυο πάρκα; Ναι και να αφιερώσεις το τελευταίο 4,5 ωράκι στο στούντιο του Ντίσνει. Θα είσαι μια χαρά με αυτόν τον χρόνο κι έχει μερικά πολύ ενδιαφέροντα παιχνίδια σε μια πιο grown up αισθητική.
4. Βγάλε κάρτα απεριορίστων διαδρομών
Οι αποστάσεις στο Παρίσι είναι τε-ρα-στι-ες. Μπορεί να δεις μια διαδρομή και να σκεφτείς πως, έλα μωρέ, θα το κάνω με τα πόδια, και να σου πάρει 30 λεπτά για πλάκα. Σκέψου ότι εμείς κάναμε τουλάχιστον 11 χιλιόμετρα τη μέρα καθαρό περπάτημα. Έχει τεράστια οικοδομικά τετράγωνα, άπειρα πράγματα να δεις και πολύ λίγο χρόνο για να το κάνεις. Οπότε για να μη σου κοπούν τα πόδια, αλλά και για να προλάβεις, θα χρειαστεί να εκμεταλλευτείς το εξαιρετικό σύστημα συγκοινωνιών της πόλης, ειδικά το μετρό που κάνει τεράστιες αποστάσεις πάρα πολύ γρήγορα. Μια κάρτα απεριορίστων για όλες τις ζώνες κι όλα τα μέσα, κοστίζει 30 ευρώ και θα σε σώσει. (Navigo η εφαρμογή, από Δευτέρα έως Κυριακή).
5. Αν ένα μέρος χρειάζεται πλάνο, είναι το Λούβρο
Το Λούβρο έχει πολύ κακό σύστημα πλοήγησης. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν έχεις σκοπό να πάρεις ξεναγό, και σκέφτεσαι να τη βγάλεις μόνο με ακουστικά, θα χαθείς και θα ξενερώσεις. Οπότε, αν ένα μέρος αξίζει ξεναγό, είναι αυτό εδώ. Αν πάλι δεν είσαι άτομο των ξεναγήσεων, κάτσε από την προηγούμενη της επίσκεψής σου και βγάλε ένα πλάνο. Δες τον χάρτη του Μουσείου, σημείωσε όλα όσα θες σίγουρα να δεις, κάνε μια προεργασία για το πώς θα κινηθείς και γενικότερα, κάνε τον προγραμματισμό σου όσο πιο σαφή σου επιτρέπει η προσωπικότητά σου. Αυτό γιατί είναι τόσο μεγάλο και χαοτικό το μουσείο, αλλά και τόσο crowded, που θα νιώσεις ότι δεν μπορείς να προσανατολιστείς, να σκεφτείς πού να πας, τι να δεις, ούτε καν πώς να ξεκινήσεις. Έχοντας από πριν μια ιδέα για το πού είναι τι, πάλι θα χαθείς, αλλά τουλάχιστον θα έχεις έναν στόχο. Να ξέρεις, ότι το μπρος-πίσω στο Λούβρο, σε πολλά σημεία απαγορεύεται, οπότε μπορεί και να μη δεις κάτι που θέλεις πολύ, αν δεν ξέρεις πού να το ψάξεις.
6. Όσα λέγονται περί κλεφτών είναι λίγο μούφα
Όχι, στο Παρίσι δεν κοιτάνε πώς να σε ξαφρίσουν. Οκ, θέλει μια προσοχή όπως κάθε μεγαλούπολη, αλλά εμείς 8 ημέρες δε νιώσαμε ούτε μια φορά ανασφάλεια. Χρειάζεται να κόβει λίγο το μάτι σου και να έχεις τον νου σου σίγουρα, αλλά μιλάμε για μια πόλη που έχει διαρκώς συνωστισμό παντού κι όλες τις ώρες. Αν δεν κυκλοφορείς στο μετρό ολομόναχος στις 12 το βράδυ, θα είσαι μια χαρά.
7. Και πρωί και βράδυ
Υπάρχουν ορισμένες περιοχές στο Παρίσι που σίγουρα θα πρέπει να τις δεις και στην πρωινή τους και τη βραδινή τους εκδοχή. Κι αυτό γιατί μεταμορφώνονται κι αλλάζουν εντελώς χαρακτήρα.
Η Μονμάρτρη είναι μια από αυτές, που θα πας το πρωί με το λεωφοριάκι σου, θα σε κατεβάσει στην κορυφή του λόφου, θα μπεις στη Βασιλική της Ιερής Καρδιάς (που είναι δωρεάν), θα βγάλεις τη φωτογραφία σου με θέα τον λόφο, θα ρίξεις και μια ματιά στην Πλας ντυ Τερτρ με τους ζωγράφους και θα κατέβεις, περνώντας από το άγαλμα της Δαλιδά μέχρι το στούντιο του Πικάσο. Το βράδυ, θα ξεκινήσεις από κάτω, περνώντας από Μουλέν Ρουζ και βολτάροντας σε μια πιο κοκκινοκίτρινη εκδοχή της, πιο σέξι και σαγηνευτική, πίνοντας τα ποτά σου και καπνίζοντας στα καλντερίμια της, δίπλα από τα μποέμ τζαζ μπαρ της.
Ο πύργος του Άιφελ, είναι άλλο ένα μέρος που πρέπει να δεις και πρωί και βράδυ. Το πρωί, θα πας σαν τουρίστας ωραία και καλά στο Τροκαντερό σου, να βγεις τις φωτογραφίες σου και να αγοράσεις τα μπρελόκ σου, να κάνεις τις βόλτες σου στους κήπους και να δεις τα συντριβάνια (που τώρα είναι υπό επισκευή). Θα πας όμως και βράδυ, αγοράζοντας ένα μπουκάλι κρασί σαν σωστός Παριζιάνιος, περνώντας από τη στάση Champ de Mars με το λεωφορείο και στρίβοντας στο δρομάκι, για να τον δεις ντυμένο στα χρυσά του και να αράξεις σε ένα παγκάκι, ακριβώς από κάτω, να πιεις το κρασάκι σου και να αφήσεις τις ώρες να περνούν, και τα στρας να σου ζεσταίνουν την καρδούλα.
Τέλος, άλλη μία περιοχή που αλλάζει δέρμα τη νύχτα, είναι το σημείο μηδέν του Παρισιού, το μικρό νησάκι από όπου η Λουτετία εξελίχθηκε σε αυτό το θαύμα που ονομάζουμε Παρίσι. Το πρωί, θα δεις παιδάκια να τρέχουν, οικογένειες με τα καρότσια τους, όσο ο ήλιος θα λούζει την επιβλητική Νότρ Νταμ που ακόμα και με τις σκαλωσιές της παραμένει δεσποτική και πανέμορφη. Το βράδυ, όμως, συνεχίζοντας λίγο πιο πέρα, προς τη μύτη του Ιλ ντε λα Σιτέ, θα βρεις την ιτιά που αράζουν τα ζευγάρια και οι παρέες, πίνοντας τις μπίρες τους (κι όχι μόνο) και φιλοσοφώντας, στον νυχτερινό κι αλήτικο Σικουάνα.
8. Nαι, να κάνεις κρουαζιέρα
Είναι τουριστική, είναι corny αλλά αξίζει και τα 15 της ευρώ (γιατί δε θα σου βγει παραπάνω) για μία ώρα διαδρομή στον Σικουάνα. Αντί να ψάχνεσαι στις αποβάθρες, κλείσ’ την online και κλείδωσε τη μέρα που σε ενδιαφέρει. Μετά έχεις από τις έξι το πρωί ως και τις έντεκα το βράδυ, για να διαλέξεις την ώρα που σου αρέσει (την οποία δε χρειάζεται να δηλώσεις στην κράτησή σου, απλά να εμφανιστείς δέκα λεπτά πριν εκεί). Προτείνω να πας με των 7 για να προλάβεις στο πήγαινε τη μέρα και στο έλα τη νύχτα, με τον πύργο του Άιφελ να λαμπυρίζει στην επιστροφή σου.
9. Τα μενού στα μπιστρό δε συμφέρουν
Είναι μια ξεκάθαρη τουριστοπαγίδα, με μέτριας ποσότητας και ποιότητας φαγητό και δυο μαρούλια για σαλάτα. Με 22 έως 30 ευρώ που τα προσφέρουν, μπορείς να βρεις και να φας τη φιλετάρα σου με το βούτυρο, ή την κρεμμυδόσουπά σου, και να σε πιάσει και να αξίζει και τα λεφτά του. Καλύτερα να δώσεις κάτι παραπάνω στο φαγητό σου, αλλά να μη φας μέτρια, γιατί και το μέτριο θα είναι ακριβούτσικο και δε θα είναι κι αυτό που περιμένεις. Επίσης, το Παρίσι έχει πάρα πολλές επιλογές σε street food. Άρα, αν το μεσημεράκι τη βγάλεις με ένα γαλλικό τάκος (σκέψου ένα μπουρίτο τίγκα στα τυριά και τις πατάτες και τα αλλαντικά στα 7 ευρώ), ή ένα ντονέρ στα 5, το βράδυ (εννοώντας γύρω στις 7-8 που οι Γάλλοι τρώνε) μπορείς να διαθέσεις και 30 ευρώ σ’ ένα μπιστρό.
Εξτρα tip: Κοντά στην περιοχή Gare du Nord και προς το 9ο διαμέρισμα, θα βρεις εξαιρετικά και καθόλου τουριστικά μαγαζιά, με ντόπιους να τρώνε σε τιμές κάτω από 20 το άτομο.
10. Αν φαίνεσαι τουρίστας, σαν τουρίστα θα σου φέρονται
Γενικά, στην πόλη τους έχουν χεσμένους τους τουρίστες. Οριακά θα προτιμούσαν να μην τους βλέπουν, τόσο τους εκνευρίζουν. Άρα, αν εσύ πας με κόκκινο μπερεδάκι, με μπλούζα “I love Paris” κα με νοοτροπία, ήρθα να μου πουλήσετε ό,τι έχετε και δεν έχετε, ακριβώς αυτό θα κάνουν κι αυτό ακριβώς μόνο θα τους νοιάζει για σένα. Θα σε πιάσουν στο μπούρου μπούρου οι πλανόδιοι, θα σε έχουν λίγο χεσμένο στα μαγαζιά, γενικώς θα αισθάνεσαι διαρκώς ότι λίγο ενοχλείς, λίγο δε σε υπολογίζουν, λίγο κοιτούν το πορτοφόλι σου. Κάνε μπλεντ ιν με τους Παριζιάνους, φόρα μαύρα, μη φορτώνεσαι με υπερβολές, προς θεού, μη φοράς μπερέ, δείξε χαλαρός αλλά και συγκεκριμένος στα λόγια σου, με το όχι να είναι όχι και το ναι, ναι. Θα το εκτιμήσουν περισσότερο από όσο νομίζεις.
Να θυμάσαι, από το Παρίσι υπάρχει πολυ μεγάλη πιθανότητα να φύγεις με φουσκάλες στα πόδια, άδειες κάρτες, φουσκωμένα μάγουλα απο τη γλουτένη και βαριά μελαγχολία, αφήνοντας εκεί την καρδιά σου. Μα θα είναι η πόλη που στην έχει πάρει, για να σε κάνει να ξαναγυρίσεις. Και θα ξαναγυρίσεις.
ΥΓ: Προσωπική μου άποψη, είναι να επιλέξεις να πας στο Παρίσι φθινόπωρο και μα την Παναγία των Παρισίων, αν δεν πάθεις την πλακάρα σου έλα και πες το μου και σβήνω και τις 2.000 λέξεις του άρθρου ετούτου.
Συντάκτης: Γιοβάννα Κοντονικολάου
