Road trip με αφετηρία τον Αμβρακικό κόλπο

Δύο νησιά που πας με τα πόδια, η «Είσοδος του Κάτω Κόσμου» και γραφικά σοκάκια για βόλτα ή μεζέδες. Όχι κι άσχημα! Τι λέτε; Ξεκινάμε;
«Όπου πηγαίνεις να πηγαίνεις με όλη σου την καρδιά» είπε ο Κομφούκιος και η καρδιά σήμερα ζήτησε φύση, νερά, ήχους αλλά και γεύσεις. Και πού αλλού θα μπορούσε να τα βρει κανείς, παρά στην Ελλάδα μας και μάλιστα σε μια γωνιά της χώρας μας που δε θα έλεγε κανείς ότι είναι ιδιαίτερα γνωστός τουριστικός προορισμός. Η ομορφιά της και οι δυνατότητές της, ωστόσο, μπορούν να εκπλήξουν και τους πιο διστακτικούς.

Με αφετηρία και ορμητήριο γι’ αυτό το road trip τον Αμβρακικό Κόλπο και σε απόσταση κάτι παραπάνω από 300 χιλιόμετρα απ την πρωτεύουσα, πρώτη στάση αποτελεί το νησάκι Κουκουμίτσα. Πρόκειται για μη κατοικημένο νησί στην είσοδο της Βόνιτσας που συνδέεται με πέτρινη τοξωτή πεζογέφυρα με την ξηρά. Η διαδρομή σύντομη μα απολαυστική και η αίσθηση ότι σχεδόν περπατάς στη θάλασσα αλλά και ότι πας στο νησί με τα πόδια αξίζουν τον ήλιο ή το αεράκι που μπορεί να συναντήσει κανείς. Φτάνοντας στο νησάκι το πρώτο που αντικρίζει κανείς είναι το εκκλησάκι του Αγίου Νεκτάριου μες στο κατάφυτο άλσος της Σάλτινης. Το νησάκι προσφέρεται για πεζοπορία, πικνίκ, μπάνιο τις ζεστές μέρες ή απλή χαλάρωση ακούγοντας μόνο τη θάλασσα, αφού οχήματα δεν περνούν τη γέφυρα!

Φεύγοντας από την Κουκουμιτσα και τη Βόνιτσα, η μόνη υποθαλάσσια σήραγγα της Ελλάδας, εκείνη του Ακτίου, οδηγεί στην Πρέβεζα. Η πόλη της Πρέβεζας με το πεζοδρομημένα σοκάκια της, τα γραφικά μεζεδοπωλεία, τα καφέ σε όμορφα διακοσμημένες αυλές, τα ποδήλατα -που είναι βασικό μέσο μετακίνησης- και τα χαμόγελα υποδοχής όταν τελικά καθίσει κάποιος σε ενα μαγαζί, είναι αρκετοί λόγοι που αποδεικνύουν την αξία της παράκαμψης. Στάση για ανεφοδιασμό, λοιπόν και συνεχίζουμε!

Κατευθυνόμενοι βορειοανατολικά, επόμενη στάση είναι ο Αχέροντας και οι πηγές του. Αν δεν είστε εξοικειωμένοι με τα ελληνικά ποτάμια, ετοιμαστείτε να γνωρίσετε ένα από τα πιο όμορφα και φιλικά, καθώς τα νερά του είναι ήρεμα τη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους. Αυτό επιτρέπει την ανάπτυξη υδάτινων σπορ, rafting, canoe cayak, με μικρό βαθμό δυσκολίας καθιστώντας το ποτάμι αγαπημένο προορισμό για αρχάριους, οικογένειες και για όσους θέλουν απλώς να απολαύσουν τη διαδρομή. Δίπλα απ’ το ποτάμι μπορεί επίσης κάποιος να κάνει ιππασία, ενώ απαραίτητη είναι η επίσκεψη στις πηγές του ποταμού. Εκεί κατά τη μυθολογία βρίσκεται η είσοδος του Κάτω Κόσμου. Η αλήθεια είναι ότι αν ο Άδης ήθελε να παραλάβει τους μελλοντικούς του κατοίκους σχεδόν κατεψυγμένους πολύ καλά έκανε και τοποθέτησε εκεί την είσοδο, αφού η θερμοκρασία του νερού παραμένει εξαιρετικά χαμηλή ακόμα και το κατακαλόκαιρο. Αντιολισθητικά παπούτσια συστήνονται, ενώ ισοθερμικές αδιάβροχες κάλτσες είναι το αξεσουάρ που θα εκτιμήσετε ιδιαίτερα, πιστέψτε με!

Ο ποταμός είναι απολαυστικός, η φύση γύρω του μαγευτική και το μέρος μπορεί να αποτελέσει από μόνο του μια ημερήσια εκδρομή, ανάλογα με το χρόνο που θα διαθέσει κανείς. Το σίγουρο είναι ότι αποτελεί πρώτης τάξης ευκαιρία για όποιον επιθυμεί να δοκιμάσει το rafting, αλλά και την πεζοπορία δίπλα -και μέσα- σε ποτάμι, σε συνθήκες χαμηλού βαθμού δυσκολίας και πλούσιας φυσικής ομορφιάς.

Στην επιστροφή, απαραίτητη η στάση στην πόλη της Λευκάδας, αφού είναι σχεδόν στο δρόμο μας. Ένα ακόμα νησί που ενώνεται με γέφυρα με την ξηρά. Εδώ, ωστόσο, θα πάμε εποχούμενοι καθώς οι αποστάσεις είναι ασύγκριτα μεγαλύτερες από εκείνες στην Κουκουμίτσα! Το νησί προσφέρεται, φυσικά, για πολλές δραστηριότητες αλλά σε αυτή τη φάση θα περιοριστούμε στην πόλη καθώς είναι η πρώτη που συναντάμε φτάνοντας στο νησί. Με έντονη τουριστική ανάπτυξη, πλούσια αγορά, πολλές γεύσεις, ακόμα περισσότερα μέρη για παγωτό ή ποτό, η πόλη που έχει ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα της Δυτικής Ελλάδας, ολοκληρώνει αυτό το οδικό μας ταξίδι.

Την επόμενη φορά, στην αναζήτηση κοντινής εξόρμησης για λίγες μέρες, προσθέστε το στη λίστα! Είναι σίγουρο ότι θα σας ενθουσιάσει!