Seine - Port: η πόλη που τα κινητά δεν είναι ευπρόσδεκτα

Σκεφτείτε μια γαλλική επαρχία δίπλα στο ποτάμι, γεμάτη ειδυλλιακές εικόνες που θυμίζουν πίνακες του Μονέ και μέσα στην απόλυτη γαλήνη που υπάρχει στην ατμόσφαιρα να ακούγεται ένας γνωστός -ενοχλητικός δε- ήχος κλήσης από πολλά διαφορετικά κινητά. Κάπου εκεί κάποιος θα έλεγε πως χάνεται η μαγεία και η επαφή μας με τη φύση αλλά κι η ψυχική μας ηρεμία.

Είτε για καλό είτε για όχι και τόσο λειτουργικό λόγο όλοι μας κατέχουμε ένα κινητό το οποίο για να κάνουμε quote και τη γιαγιά μας «έχει γίνει προέκταση του χεριού μας». Μπορεί όμως κι η γιαγιά μας να έχει δίκιο, αλλά κι οι επιστήμονες που μας λένε για τα προβλήματα που μας προκαλεί η ακτινοβολία και η συνεχή μας έκθεση σ’ αυτό. Οι κάτοικοι ενός μικρού χωριού λίγο πιο έξω από το Παρίσι αντιλήφθηκαν πως η σύγχρονη πραγματικότητα, με τον τρόπο που την έχουμε διαμορφώσει, μάς έχει αναγκάσει να βρισκόμαστε συνεχώς μπροστά απ’ αυτή την οθόνη κι αποφάσισαν να τ’ αλλάξουν με τον πιο όμορφο και δημιουργικό τρόπο.

Ο λόγος γίνεται για την πόλη του Seine – Port όπου παρόλο λίγα άτομα -συνολικά ο πληθυσμός είναι μικρότερος από 2.000 ανθρώπους- ψήφισαν αυτό τον νόμο μη χρήσεως του smartphone σε δημόσιους χώρους και φαίνεται όλοι οι κάτοικοι να επηρεάζονται απ’ αυτό και να το έχουν υιοθετήσει.

Η νοοτροπία που έχει καλλιεργηθεί στους κατοίκους είναι να μη χρησιμοποιούν το κινητό τους σε πάρκα, στους δρόμους, σε εστιατόρια και σε καφετέριες, ακόμα και για να ζητήσουν πληροφορίες για το πού βρίσκεται κάτι, προτρέπουν τον κόσμο να ρωτήσει κάποιον άλλον και να μην ανοίξει το GPS. Αλλά και στην ιδιωτική τους ζωή έχουν αποφασίσει πως -ειδικά τα παιδιά- δε θα απασχολούνται με το κινητό το πρωί ούτε την ώρα του μεσημεριανού αλλά και μέσα στις κρεβατοκάμαρες και πριν τον ύπνο δε θα το ανοίγουν.

Αντιθέτως, οι υπεύθυνες αρχές για να στηρίξουν εμπράκτως αυτή την κατεύθυνση που προσπαθούν να ωθήσουν την πόλη τους δημιούργησαν λέσχες κινηματογράφου, δημιουργικές δραστηριότητες για τα παιδιά κι ενθαρρύνουν με δράσεις τον κόσμο ν’ αρχίζει να επικοινωνεί περισσότερο με τους άλλους παρά με το κινητό του. Κάποιοι όμως υποστηρίζουν πως το κινητό τους είναι πράγματι ένα χρήσιμο εργαλείο που δεν τους αποτρέπει απ’ το να κάνουν κι άλλα πράγματα αλλά αντιθέτως τούς διευκολύνει.

Πρέπει να συλλογιστούμε πως η πρωτοβουλία αυτή δεν έγινε για να δαιμονοποιηθεί η χρήση των κινητών ή για να επιστρέψουμε σε μια παλαιότερη εποχή όπου δεν υπήρχαν αλλά ούτε και για να θεωρήσουμε ιδεατό έναν κόσμο δίχως τεχνολογία στη ζωή μας. Η πρόταση που ίσως θέλει να μάς δώσει η απόφαση κι η στάση ζωής αυτής της πόλης είναι να μην καταφεύγουμε στην υπερβολή και να μάς προβάλλει έναν διαφορετικό τρόπο αξιοποίησης της καθημερινότητας.

Τα ζητήματα εθισμού στο κινητό είναι ένα θέμα που δεν πρέπει να το προσπερνάμε αψήφιστα καθώς πολλοί ειδικά νέοι ή όσοι απαιτείται λόγω επαγγέλματος να χρησιμοποιούν συνεχώς το κινητό τους φαίνεται να αντιμετωπίζουν και προβλήματα υγείας. Πλέον όμως μπορούμε να μιλήσουμε και για ψυχολογικά ζητήματα που σχετίζονται με αυτό, όπως για παράδειγμα το άγχος του να μην απαντήσουμε σ’ ένα μήνυμα ή το να μην ανεβάσουμε για πολύ καιρό ένα story και τις περισσότερες φορές όσο και να θέλουμε ν’ απεγκλωβιστούμε απ’ αυτό αδυνατούμε λόγω της συνήθειας.

Όσο κι εάν μας έχει διευκολύνει το κινητό στην καθημερινότητα μας και στην εργασία μας δεν παύει να μάς καθηλώνει σ’ αυτό την ίδια στιγμή που μάς βοηθάει. Θα ήταν κάπως αδύνατο αλλά ταυτόχρονα κι ιδανικό να μπορέσουμε ν’ αντέξουμε μέρες ή και μήνες χωρίς να το χρησιμοποιήσουμε κι ίσως τέτοια υπερβολικά σενάρια δε θα μάς ήταν χρήσιμα. Μια μέση λύση και μια καλύτερη διαχείριση του χρόνου στον οποίο περνάμε στο κινητό μας θα ήταν μάλλον ένα πιο ρεαλιστικό σενάριο και πιο λειτουργικό. Το να θέλουμε να πετάξουμε τα κινητά στην πυρά και να τα καταριόμαστε που μας κατάντησαν έτσι είναι το ίδιο ακραίο με το να καθόμαστε μια παρέα στο μπαρ και να μη μιλάμε μεταξύ μας γιατί έχουμε στραμμένο το βλέμμα μας στο smartphone. Οπότε μπορείτε να βγείτε, να φλερτάρετε, να έρθετε σε επαφή με τη φύση, να μιλήσετε με διαφορετικό κόσμο και συγχρόνως να ανεβάσετε και ένα post στο Instagram εάν αυτό σάς δίνει χαρά. Γιατί όλα παίζουν τον ρόλο τους μέσα μας.