Στην Κρακοβία πας και φεύγεις με μια εμπειρία ζωής

Όλοι μας ως παιδιά τρελαινόμασταν για παραμύθια. Πάντα μας δημιουργούσε μια χαρά το ν’ ακούμε τις ιστορίες των μεγαλύτερων. Ο ένας λόγος είναι οι ήρωες των μαγικών κόσμων. Ο δεύτερος η περιγραφή των τόπων του παραμυθιού με μαγικά κάστρα, όμορφα φρούρια, μαγικούς κήπους και μεσαιωνικές ομορφιές. Τι γίνεται όταν τα παραμύθια αυτά τα ζεις έστω και για μια φορά ως ενήλικας σ’ ένα σου ταξίδι στο εξωτερικό; Η Κρακοβία σίγουρα μπορεί να χαρακτηριστεί ως παραμυθένια πόλη και ταιριάζει σε όσους αγαπάνε τα παραμύθια. Πάμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε.

Η Κρακοβία είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας, κάποτε ήταν η πρωτεύουσά της έως το  μεσαίωνα (από το 1038 έως το 1569 μ.Χ.). Είναι μια πόλη που σου εγγυάται αναμνήσεις αποτυπωμένες με όλων τον ειδών τα χρώματα, πολλή ιστορία, ωραίο φαγητό, θεϊκά αξιοθέατα και χαρακτηριστικές συνοικίες. Κάθε λεπτό σου σ’ αυτήν την πόλη, μπορεί να σου αλλάζει τις άκαμπτες αρχές που μπορείς να έχεις. Σου δίνει να καταλάβεις τι σημαίνει κουλτούρα και σεβασμός του κοινωνικού χώρου όπου συμβιώνεις με άλλους ανθρώπους. Δε θα δεις πεταμένη γόπα στο δρόμο ή δε θα βιώσεις την αργοπορία των μέσων μεταφοράς.

Ένα από τα πιο σπουδαία της αξιοθέατα είναι το κάστρο της Wawel. Εκεί θα δεις διάφορα είδη κτισμάτων από γοτθικά μέχρι αναγεννησιακά. Το κάστρο αυτό επιλέχθηκε ως παλάτι των βασιλιάδων της Πολωνίας. Μέσα του μπορείς να απολαύσεις διάφορες θεματολογίες. Στα επί μέρους δωμάτια θα δεις πίνακες ζωγραφικής με όλους τους βασιλιάδες τις Πολωνίας κι επιπλέον, αν σου δοθεί η ευκαιρία, μπορείς να επισκεφτείς στο χώρο μια σπηλιά που φημίζονταν ότι κρυβόταν το τρομερό τέρας της Κρακοβίας- ένας τρομακτικός και τεράστιος δράκος.

Ακολουθεί η παλιά πόλη της Κρακοβίας. Σίγουρα, δεν είναι μια τσιμεντένια απρόσωπη πόλη, αλλά μια αρχιτεκτονική ουτοπία γεμάτη οργανωμένα σπίτια με εξαιρετικές αποχρώσεις και δομή, που σε  παραπέμπουν σε άλλους αιώνες. Οι κατοικίες είναι τόσο μαγικές, τόσο παραμυθένιες, που θα θέλεις πάρα πολύ να σου ανήκει ένα τέτοιο σπίτι.

Σίγουρα μην ξεχάσεις να επισκεφτείς την εβραϊκή συνοικία Kazimierz. Βεβαίως αν είσαι καλλιτεχνικό πνεύμα, θα θέλεις να βγάλεις τα πινέλα σου, τα χρώματα και τους καμβάδες σου για ν’ αποτυπώσεις τις μποέμ καφετέριες και τα στενά τους που το κάθε ένα κρύβει και μια δική του ιστορία. Να μην ξεχάσεις να πιεις μια weiss (και πολύ οικονομική) μπίρα στις διάφορες παμπ που απλώνονται στα δρομάκια της και παραμένουν γεμάτα κόσμο μέχρι το βράδυ. Να προτιμήσεις μια επίσκεψη σε απογευματινή προς βραδινή ώρα. Είναι πιο σαγηνευτική όταν σουρουπώνει ο ήλιος κι αρχίζουν τα χρώματα του ουρανού ν’ αλλάζουν και να μετατρέπονται σε ένα μαύρο πέπλο. Είναι καλός προορισμός για τα ερωτευμένα ζευγάρια, σε κάνει να θέλεις να πάρεις το σύντροφό σου αγκαλιά και να περπατάτε στα στενά της συνοικίας παρατηρώντας και χαζεύοντας.

Μέσα στην κεντρική πόλη θα συναντήσεις διάφορα αγάλματα. Δυο από τα πιο σημαντικά είναι το Eros Bound και το Piotr Skrzynecki. Το Eros Bound είναι η προτομή ενός κεφαλιού, που είναι στημένο πλάγια, τόσο σαγηνευτικού, που θα μπορούσε να ταυτιστεί  κατά τη δική μου τοποθέτηση με το πίνακα της Μόνα Λίζα. Το άγαλμα του Piotr Skrzynecki, θα λέγαμε ότι είναι ένας φόρος τιμής στη ζωή. Αποτυπώνει έναν ηλικιωμένο χαμογελαστό άντρα που κάθεται σε μια καρέκλα. Μπορείς άνετα να βγεις φωτογραφία μαζί του καθώς δίπλα του υπάρχει μια καρέκλα κι ένα τραπέζι που σε περιμένει να πάρεις θέση.

Μην ξεχάσεις να εντάξεις στο πρόγραμμά σου το αλατωρυχείο που είναι επισκέψιμο στα περίχωρα της Κρακοβίας, καθώς για πολλά χρόνια η εξόρυξη αλατιού υπήρξε κύρια πηγή εσόδων για την πόλη. Πλέον μεγάλο κομμάτι του είναι επισκέψιμο και μπορείς να κατέβεις αρκετά χαμηλά με το ειδικό τελεφερίκ ή και με τις σκάλες για τους γενναίους. Αν μάλιστα αποπειραθείς να ακουμπήσεις τα τοιχώματά του θα διαπιστώσεις ότι όντως πρόκειται για αλάτι που έχει παγιδευτεί εντός των πετρωμάτων. Φημολογείται ότι παλαιότερα εκεί υπήρχε κομμάτι θάλασσας και πραγματικά είναι απορίας άξιο πώς στο καλό αλλάζει κι αναδιαμορφώνεται η γη.

Μετά από τόσες βόλτες κι εξερευνήσεις είναι βέβαιο ότι θα πεινάσεις. Τι πρέπει να κάνεις όταν πεινάσεις και μάλιστα είσαι στο εξωτερικό; Η λύση δεν είναι να μείνεις με άδειο στομάχι, καθώς «νηστικό αρκούδι δε χορεύει» και πώς θα πάρεις ενέργεια για να συνεχίσεις της βόλτες σου στη μαγική Κρακοβία; Μια λύση είναι να δοκιμάσεις της τοπικές λιχουδιές σε αυτοεξυπηρετούμενα εστιατόρια. Εκεί με λίγα σζλότι θα φας από τοπικά ωραία σνίτσελ, ζεστές σούπες, πιριόγκι (βραστά ζυμαρικά με κύρια γέμιση πατάτα και τυρί και με γαρνιτούρα κρεμμυδάκι), έως εύγευστες σαλάτες. Αν είχες φάει το γεμάτο μεσημεριανό σου και συνεχίζεις να πεινάς, επειδή είθισται να είμαστε μερικοί λίγο κοιλιόδουλοι κι αν βρεθούμε σε ξένο τόπο δε χάνουμε την ευκαιρία να δοκιμάζουμε τα πάντα, τότε, πρέπει να επισκεφτείς τις καφετερίες- φούρνους για πιεις ένα ζεστό τσάι και να φας bulka drozdzowa zowocami- είναι σαν κρουασάν με λιωμένη ζάχαρη και μαρμελάδα βατόμουρου. Ειδάλλως αν δεν είσαι λάτρης του γλυκού αλλά του αλμυρού σνακ τότε χωρίς δεύτερη σκέψη θα πρέπει να φας zapienkanki- είναι το πολωνικό βρώμικο’φαγητό, είναι κάτι σαν το δικό μας σουβλάκι, αλλά αυτό είναι μια φέτα από μπαγκέτα που απάνω της έχει λιωμένο τυρί ή κρεμμύδι τηγανητό ή οποιαδήποτε γεύση θέλεις.

Φεύγοντας από το κομμάτι φαγητό που μπορούμε να μιλάμε για πολύ καιρό και ποτέ να μην τελειώνει, έχουμε το κομμάτι ιστορία και μάλιστα, η Κρακοβία υπήρξε κομβικό σημείο της ιστορίας κατά τον δεύτερο παγκόσμιο στον οποίο «φιλοξενήθηκαν» στα στρατόπεδα συγκέντρωσής της πάνω από 160.000 (καταγεγραμμένοι γιατί μπορεί να υπάρχουν κι άλλοι) άνθρωποι που στερήθηκαν το δικαίωμα της ελευθερίας τους λόγω του ότι δε γεννήθηκαν με γαλάζια μάτια και ξανθά μαλλιά. Μπαίνοντας στην κεντρική πύλη του στρατοπέδου Άουσβιτς στο οποίο μπορείς να φτάσεις άνετα με τοπική συγκοινωνία, σε πιάνει ένα δέος, μια ανατριχίλα στη ραχοκοκαλιά. Έχει μια ενέργεια αυτός ο χώρος, ορισμένοι λένε πως ακόμη μπορείς να παρατηρήσεις μια μυρωδιά καμένου να αιωρείται, το οποίο είναι ασύλληπτο να το καταλάβεις αν δεν το ζήσεις. Ένα δωμάτιο σχεδόν 100 τετραγωνικών που καλύπτεται μόνο από ζευγάρια γυαλιών, άλλο με βουνά από παπούτσια, διάδρομοι σκοτεινοί και δωμάτια δέκα ατόμων που στέγαζαν 100. Είναι πραγματικά μια δύσκολη αλλά σπουδαία εμπειρία η επίσκεψή σου στο στρατόπεδο του Άουσβιτς γιατί σου θυμίζει, κραυγάζει μέσα από το σκοτεινό του παρελθόν και την επιβλητική του παρουσία πόσο πιο καίρια από ποτέ είναι η ανάγκη να κατανοήσουμε την ισότητα των ανθρώπων και πόσο μη διαπραγματεύσιμη είναι. Προτίμησε πρωινές ώρες για την επίσκεψή σου, καθώς οι επισκέπτες που φτάνουν στο χώρο πριν τις εννιά δικαιούνται δωρεάν είσοδο. Το υπόλοιπο της μέρας σου φρόντισε να κάνεις κάτι εκ διαμέτρου αντίθετο για να μπορέσεις να αποσυμφορηθείς από την ένταση που θα σου δημιουργηθεί.

Φεύγοντας από το σκοτάδι και πηγαίνοντας στο φως και τον αέρα, μόλις πατήσεις το πόδι στην αεροδρόμιο της Κρακοβίας, σίγουρα δε θα αισθανθείς ότι πηγαίνεις σε μια ξένη χώρα. Ίσως αν κάτσεις και μέρες να θέλεις να ενταχθείς στην τοπική κοινωνία. Αν κι ο καιρός είναι κρύος, οι άνθρωποι της Κρακοβίας έχουν ζεστή καρδιά. Καλό ταξίδι σ’ εκείνους που θα κινητοποιηθούν να ταξιδέψουν σ’ αυτό το μέρος. Έχει να δώσει πολλά.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!