Αν πας στη Σαντορίνη, λένε, ή παντρεύεσαι ή χωρίζεις!

Πέφτοντας βαθιά στην αγκαλιά της άνοιξης, ήρθε η ώρα να αφήσουμε τα ζεστά παπλώματα και να ξεχυθούμε στη μεγαλοσύνη της όμορφής μας Ελλάδας. Ήρθε επιτέλους η στιγμή που ο ήλιος φωτίζει τις διαδρομές μας και το φεγγάρι το δρόμο μας δίνοντας μας την ευκαιρία να εξερευνήσουμε με ανοιχτή καρδιά ρουφώντας μέσα μας όσο περισσότερη περιπέτεια μπορούμε να αντέξουμε.

Λέγοντας για ομορφιά από αυτή τη λίστα δε θα μπορούσε να λείπει το νοτιότερο νησί των Κυκλάδων, κοντά στην Ανάφη, σε ένα σύμπλεγμα νησιών που αποτελείται από τη Θήρα, τη Θηρασιά (ή Θηρασία), το Ασπρονήσι, την Παλαιά και τη Νέα Καμένη: η βασίλισσα με τα σκήπτρα της αίγλης, η Σαντορίνη φυσικά. Ρομαντική, γεμάτη μυστηριακή μαγεία κι άγρια ομορφιά με το απέραντο μπλε μέσα σ’ ένα κατάλευκο φόντο, τα βοτσαλωτά σοκάκια, τα υπέροχα θολωτά σπίτια με τους γαλάζιους τρούλους και τα ασβεστωμένα κατάλευκα σκαλιά, αυτό το νησί έχει το ταλέντο να σου κρατά ανεξάντλητο το ενδιαφέρον και να μένει χαραγμένο για πάντα στην καρδιά.

Πρωτεύουσα του νησιού είναι τα Φηρά, χτισμένη 300 μ. πάνω από τη θάλασσα με θέα το πιο σαγηνευτικό ηλιοβασίλεμα, που σε αναγκάζει να σταθείς καθώς ο πορφυρός δίσκος του ήλιου βουτάει αργοσβήνοντας στα γαλάζια νερά του Αιγαίου. Δύσκολο να αποφασίσει κανείς, βέβαια, σ’ αυτό το νησί πού να σταθεί για να το απολαύσει. Στην Καλντέρα, το Ημεροβίγλι το γνωστό κι ως «μπαλκόνι της Σαντορίνης» σε υψόμετρο πάνω από 500 μ., ή στην Οία, τον οικισμό που «κρέμεται» στα βόρεια άκρα του νησιού με τις υπόσκαφες κατοικίες πάνω στα ηφαιστειακά πετρώματα, απ’ όπου κι αν το κοιτάξεις ένα είναι σίγουρο: θα εκπλαγείς από την απαράμιλλη φυσική του ομορφιά.

Οι βαθμοί ανεβαίνουν και γεννάται η ανάγκη για δροσιά. Οι οργανωμένες αμμουδιές του νησιού για κάθε γούστο δεν αφήνουν κανέναν απογοητευμένο. Ιδιαίτερα γνωστές είναι η κόκκινη παραλία με τα μαύρα βότσαλα και την κόκκινη άμμο, το Καμάρι και η Περίσσα με την ανάλαφρη μαύρη άμμο που αγκαλιάζει τα βήματά σου καθώς βαδίζεις στα καταγάλανα νερά τους. Η θάλασσα είναι η θεραπεία της ψυχής και δε θα μπορούσαμε να βρούμε κάτι πιο ταιριαστό στη περίπτωση. Για τους πιο ρομαντικούς ο Μονόλιθος, η Βρυχάδα και το Αμμούδι είναι οι ιδανικοί προορισμοί με μοναχικές παραλίες για να ζήσετε το απόγειο του έρωτά σας και μαζί μ’ εσάς κι εμείς.

Η εξερεύνηση απαιτεί ενέργεια και γι’ αυτό είναι απαραίτητη μια δοκιμή στα παραδοσιακά πιάτα και γλυκίσματα που προσφέρει το νησί. Φάβα Σαντορίνης, ντοματοκεφτέδες, κοπάνια (μικρά ρολά από παξιμάδι κριθαριού με σταφίδα και σουσάμι), μελιτίνια (αλατισμένη μυζήθρα με γιαούρτι, αρωματισμένα με μαστίχα), απόχη (γνωστό κι ως carpaccio), χλωροτύρι (κρεμμώδες κι ελαφρώς ξινό τυρί από πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα), ντοματίνια Σαντορίνης με βαθύ κόκκινο χρώμα, σκληρό δέρμα και ζουμερό εσωτερικό, που βρίσκονται αποκλειστικά και μόνο στο νησί λόγω του ηφαιστειογενούς εδάφους, είναι μερικές από τις γεύσεις που δεν πρέπει να παραλείψετε. Συνοδεύονται εξαιρετικά με το τοπικό κρασί ανωτέρας ποιότητας, παγκοσμίως γνωστό από την εποχή του Μεσαίωνα, το «VinSanto». Ένα ιδιαίτερο, δροσιστικό κρασί από 4 ειδών σταφύλια που έχουν αποξηρανθεί στον ήλιο μετά τη συγκομιδή (ασύρτικο, αηδάνι, αθήρι και λευκό σταφύλι) με έντονο μπρούτζινο χρώμα και γλυκιά γεύση που αποτελεί το καμάρι του νησιού και το καθιστά την απόλυτη εμπειρία γευσιγνωσίας.

Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο που στην Τοσκάνη της κεντρικής Ιταλίας είναι γνωστό κι ως «vino santo» που σημαίνει «οίνος Άγιος» και κρατά την παράδοση από το 1700 π.Χ. έως και σήμερα. Επισκέψιμες για τους λάτρεις του οίνου είναι κι οι ευρέως γνωστές αμπελοκαλλιέργειες του νησιού, όπως είναι ο αμπελώνας «artemis karamolegos winery» στα Θηρά που εγγυάται μια αξέχαστη ξενάγηση κι ένα ταξίδι στη «λωρίδα μνήμης», στην ιστορία του τοπικού οίνου.

Φήμες λένε ότι η Σαντορίνη είναι «το νησί του χωρισμού». Παρ’ όλα αυτά χιλιάδες γάμοι τελούνται στα γραφικά εξωκλήσια της κάθε χρόνο. Ντόπιοι μουσικοί οργανοπαίκτες συνοδεύουν με υπέροχη μουσική τη γιορτινή αυτή στιγμή, με «σήμα κατατεθέν» δίστιχο του νησιού με το οποίο ξεκινούν οι θρυλικές βεγγέρες, να μιλά από μόνο του: «Άρχισε γλώσσα μου άρχισε τραγούδια ν’ αραδιάζεις και την καλή μας συντροφιά να την εδιασκεδάζεις» που δίνει την έναρξη του γλεντιού. Ο παραδοσιακός χορός του τόπου είναι ο συρτός, με αρρενωπό πάθος και σοβαρό ύφος με μπάλο και ρεπατί στον ρυθμό των θηραϊκών οργάνων (λαούτο, κλαρίνο, βιολί), που προσφέρει απεριόριστο κέφι και διάθεση στο άκουσμά του. Δε θα μπορούσε να παραλειφθεί το παραδοσιακό γλύκισμα του γάμου, το γλυκό του κουταλιού «κουφέτο» που αποτελείται από μέλι κι αμύγδαλο για μια ζωή γλυκιά και γόνιμη.

Η νύχτα πέφτει και το νησί αποκτά ζωή. Τοπικά μπαράκια σε κάθε γωνιά μα και στην πρωτεύουσα του νησιού, φυσικά «κλέβουν» τις εντυπώσεις και ξεπερνούν κάθε προσδοκία. Φωτισμένα σοκάκια με τοπικά μαγαζάκια με σουβενίρ κι αξεσουάρ για όλα τα γούστα, κουτούκια με live μουσική ως και ξέφρενο κλάμπινγκ μέχρι την ανατολή. Καντίνες με μοσχομυριστό φαγητό ως και δροσερές γεύσεις παγωτό για το τέλος της νύχτας είναι μικρά παραδείγματα της νυχτερινής ζωής, που καλύπτονται σαν από πέπλο με την ιδιαίτερη μυρωδιά ρομαντισμού κι ονείρου που εκπέμπει ο τετραπέρατος αυτός τόπος.

Για το τέλος, αφήσαμε τα ιδιαίτερα καταλύματα: βίλες, super luxury hotels κι Airbnb που διαθέτει σε κάθε γωνιά το νησί, με τεράστιες εσωτερικές κι εξωτερικές πισίνες και θέα μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι, ακόμα και σπηλιές με ιδιαίτερα σχεδιασμένες πολυτελείς σουίτες πέραν κάθε φαντασίας και λογισμού (αλλά συχνά και μπάτζετ) μέσα από μια ατελείωτη γκάμα επιλογών διαθέσιμες να ικανοποιήσουν κάθε επιθυμία, η Σαντορίνη η πριγκίπισσα της Ευρώπης είναι πλέον ασφαλές να πούμε πως παραμένει η πρεσβυτέρα της Ελληνικής υπερηφάνειας. Αξιοποιεί τον τίτλο της παραμένοντας, όχι μόνο ο πιο διάσημος προορισμός σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και γιατί δικαίως αξίζει να τον επισκεφτεί τουλάχιστον μια φορά, όποιος κρατά βαθιά μέσα του την ανάγκη του «απόλυτου».