Υπάρχουν κάποιες χώρες που στο μυαλό μας είναι λίγο «παρεξηγημένες» ή απλώς δεν ανήκουν στη λίστα των επιλογών μας γιατί δεν τις θεωρούμε τόσο εντυπωσιακές, μέχρι τη στιγμή που παίρνουμε την απόφαση να τους δώσουμε μια ευκαιρία. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η Γεωργία. Αν αγαπάτε τα ταξίδια, λοιπόν, κι αν λατρεύετε τη φωτογραφία, μείνετε σ’ αυτό το άρθρο για να γνωρίσουμε την πρωτεύουσά της, Τιφλίδα.
Για πολλούς θεωρείται η πολύχρωμη πόλη του Καυκάσου, με τον πληθυσμό του 1,5 εκατομμυρίου κατοίκων, χτισμένη στις όχθες του ποταμού Kura ενώνοντας το σταυροδρόμι της Ευρώπης και της Ασίας. Πρωτεύουσα του Κράτους της Γεωργίας από το 1921, καθώς αντικατέστησε τη μέχρι τότε πρωτεύουσα Μισκχέτα. Ιδρύθηκε πολλά χρόνια πριν το 458μ.χ και δέχτηκε κατακτήσεις από Πέρσες, Οθωμανούς, Βυζαντινούς, Μογγόλους μέχρι που το 1801 με την εισβολή των Ρώσων κι έως το 1921 έγινε πρωτεύουσα της Υπερκαυκασίας. Η πολυπολιτισμικότήτα και η έλευση όλων αυτών των κατακτητών είναι αποτυπωμένη στην αρχιτεκτονική της πόλης.
Για να φτάσουμε στην Τιφλίδα οι επιλογές δεν είναι και πολλές. Πιο συγκεκριμένα, είναι προσβάσιμη από Αθήνα και Θεσσαλονίκη με απευθείας πτήσεις, συνήθως νυχτερινές, και με χρόνο ταξιδιού περίπου στις 5 ώρες. Το εισιτήριο είναι λίγο τσιμπημένο, αλλά έχουμε κι άλλη επιλογή. Μπορούμε να ταξιδέψουμε με ενδιάμεση στάση στην Κωνσταντινούπολη, ή να επιλέξουμε μια χαμηλού κόστους εταιρεία και να φτάσουμε στο Μπατούμι, πόλη της Γεωργίας κι από ‘κει με λεωφορείο στην Τιφλίδα, διανύοντας μια απόσταση 4 ωρών. Ταξιδεύουμε με διαβατήριο με ισχύ τουλάχιστον 6 μηνών, το οποίο σφραγίζεται με την είσοδό μας στη χώρα.
Μας χωρίζει μια ώρα, με την Τιφλίδα να βρίσκεται πιο μπροστά από μας. Ιδανικά οι καλύτερες εποχές για να την επισκεφτούμε είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο καθώς έχει τις καλύτερες καιρικές συνθήκες κι η φύση μας επιβραβεύει με το θέαμα που μας προσφέρει, ενώ οι τιμές είναι σχετικά χαμηλές. Ο χειμώνας είναι αρκετά πιο κρύος από το δικό μας και δε συνίσταται ως επιλογή. Επίσημη γλώσσα είναι τα γεωργιανά αλλά και τα ρωσικά σε μεγάλο βαθμό. Δε θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα, όμως, καθώς τα αγγλικά ομιλούνται επίσης αρκετά καλά. Οι άνθρωποι είναι φιλόξενοι, ευγενικοί και πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν. Το Λάρι είναι το νόμισμα της χώρας και η αντιστοιχία είναι 1 ευρώ= 3,50 Λάρι. Υπάρχει η δυνατότητα να μετατρέψουμε τα χρήματά μας σε ανταλλακτήρια και τράπεζες, με ελάχιστη προμήθεια.
Αρκετά εύκολες είναι και οι μετακινήσεις. Για τη μεταφορά από και προς το Αεροδρόμιο υπάρχουν τρένα και λεωφορεία τα οποία αναχωρούν από το κέντρο της πόλης. Επίσης, σαν πόλη, είναι προνομιούχα στις ξεναγήσεις καθώς σχεδόν όλα όσα θέλουμε να δούμε είναι σε κεντρικά σημεία. Ενδεικτικά, όμως, μια διαδρομή με το μετρό διάρκειας 25 λεπτών κοστίζει περίπου 1 ευρώ με τη δυνατότητα αγοράς κάρτας και φόρτισής της για πολλαπλές διαδρομές. Το αξιοπερίεργο είναι η χρήση ταξί, που μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε όσο συχνά θέλουμε καθώς οι τιμές είναι σχεδόν παρόμοιες με εκείνες των εισιτηρίων για τα ΜΜΜ. Η χώρα στην κλίμακα επικινδυνότητας είναι σε χαμηλά επίπεδα δημιουργώντας το αίσθημα ασφάλειας. Τέλος, το πιο σημαντικό που χρειαζόμαστε είναι καλά αθλητικά παπούτσια τα οποία θα γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι του ταξιδιού μας, καθώς η Τιφλίδα είναι χτισμένη ανισόπεδα και γίνεται λίγο κουραστική στις διαδρομές της. Είναι όμως τόσο γραφική που θα ξεχάσουμε την κούραση.
Οι επιλογές πολλές στην περιήγηση της πόλης. Αξίζει να επισκεφθούμε τον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδας, τον ψηλότερο της χώρας και τον τρίτο ψηλότερο ορθόδοξο του κόσμου. Ο ναός είναι χτισμένος με Βυζαντινές επιρροές και βρίσκεται σε μια έκταση 3000 τ.μ. Επίσης, ας μην παραλείψουμε τον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, χτισμένο τον 13ο αιώνα. Οι πρώτες μας φωτο εδώ θα είναι μαγικές, καθώς ο Ναός φαίνεται σαν να αιωρείται πάνω από το γκρεμό στην όχθη του ποταμού Κούρα.
Έπειτα, προχωράμε στο πάρκο Rike και τη Γέφυρα της Ειρήνης για τις επόμενες ιδιαίτερες φωτο, καθώς η πεζογέφυρα συνδέει την παλιά με τη νέα πόλη και είναι φωτιζόμενη και κατασκευασμένη από γυαλί και ατσάλι. Ακολουθεί το άγαλμα της Μητέρας Γεωργίας, ένα γλυπτό που αναπαριστά μια γυναικεία μορφή-σύμβολο της μητέρας του έθνους όπου στο ένα της χέρι κρατάει μια κούπα με κρασί ως δείγμα φιλοξενίας και στο άλλο ένα ξίφος ως δείγμα γενναιότητας. Το άγαλμα είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο κι έχει ύψος 20 μέτρα. Με πανοραμική θέα πάνω από την παλιά πόλη της Τιφλίδας βρίσκεται το φρούριο Ναρικάλα. Μπορούμε να το επισκεφθούμε με τα πόδια αλλά η διαδρομή είναι αρκετά ανηφορική, οπότε αντ’ αυτού υπάρχει το τελεφερίκ για να απολαύσουμε και τη θέα. Ο Βοτανικός Κήπος είναι άλλη μα στάση που αξίζει να κάνουμε, ένας υπέροχος χώρος που ξεκινάει από τους πρόποδες του Φρουρίου κι απλώνεται σε μια έκταση 1600 στρεμμάτων, ενώ φιλοξενεί 4500 διαφορετικά δέντρα και φυτά.
Η πλατεία Ελευθερίας και φυσικά τα φημισμένα θειούχα λουτρά Sulfur Baths στο αρχαίο τμήμα της πόλης είναι σημαντικό να βρίσκονται στο πλάνο μας. Για μια ώρα παραμονής στα ιαματικά λουτρά-χαμάμ, το κόστος ανέρχεται περίπου στα 15 ευρώ. Η βόλτα στην παλιά πόλη, έπειτα, θα μας ξετρελάνει. Στενά, σοκάκια και σπίτια με εσωτερικές αυλές, πολύχρωμα και μπαλκόνια ξύλινα, δημιουργούν σκηνικό παραμυθιού. Στην παλιά πόλη βρίσκεται και ο πύργος-ρολόι Γκαμπριάτζε, χτισμένος πολύ πρόσφατα μόλις το 2010, και κάθε ώρα που περνάει ένας άγγελος βγαίνει να χτυπήσει το κουδούνι με σφυρί.
Η Τιφλίδα είναι πλούσια και σε μουσεία, ξεχωρίζοντας το Εθνικό Μουσείο της Γεωργίας το οποίο ιδρύθηκε το 2004, συνενώνοντας 20 μουσεία και ιδρύματα της χώρας, το Μουσείο Ιστορίας με μια συλλογή 50.000 αντικειμένων και τέλος, το Μουσείο Καλών Τεχνών, το οποίο φιλοξενεί 3500 έργα τέχνης 70 καλλιτεχνών. Υπάρχει η δυνατότητα για ένα ενιαίο εισιτήριο επίσκεψης σε όλα τα μουσεία με μόνο 5 ευρώ.
Οι δυνατότητες διαμονής είναι πολλές και οι τιμές ικανοποιητικές για όλους. Στην πόλη υπάρχουν καταλύματα που οι τιμές ξεκινάνε από 20 ευρώ κι είναι αξιοπρεπέστατα. Αξίζει μια ματιά στο Bridge Boutique Hotel ή στο Star hotel.
Όπως κάθε χώρα, έτσι κι η Γεωργία έχει παράδοση στη γαστρονομία. Αξίζει να δοκιμάσουμε Χιν Κάλι, τα γνωστά ντάμπλινγκς. Επίσης, Χατσαπούρι, ένα είδος τυρόπιτας και Λόμπιο το παραδοσιακό τους πιάτο με φασόλια αλλά και τα khinkali, τα γεμιστά ζυμαρικά με κιμά ή τυρί, το badrijani nigvzit μελιτζάνες τηγανητές με καρύδι και ρόδι και φυσικά το churchkhela το γλυκό με τους ξηρούς καρπούς μέσα σε πετιμέζι. Επίσης, έχουν παγωτό με γεύση κρασί, με το Luca Polare να είναι το καλύτερο σημείο για να δοκιμάσετε. Η χώρα φημίζεται για τα κρασιά της γενικότερα και στις διαδρομές μας στην πόλη θα δούμε αρκετά οινοποιεία για να δοκιμάσουμε τοπικά κρασιά. Τέλος, θα πρέπει να σταθούμε στη νυχτερινή ζωή της πόλης καθώς ζει μια έκρηξη συνεχόμενων μπαρ και κλαμπ τα οποία είναι ανοιχτά μέχρι το πρωί. Επιλέγουμε το El centro και το Tivi με το τελευταίο να είναι ένα πλοίο αγκυροβολημένο στις όχθες του ποταμού Mtkvari.
Η Τιφλίδα είναι ένα σταυροδρόμι πολιτισμών, είναι η ανατολή και η δύση και ο επόμενος σταθμός που σίγουρα πρέπει να προσθέσουμε στο πρόγραμμα ταξιδιών μας. Η επιλογή θα μας δικαιώσει.
Συντάκτης: Ταρασία Γεωργιάδου
