Σε έναν κόσμο που κινείται γρήγορα, σε μια καθημερινότητα που οι ρυθμοί της απαιτούν να συντονίζεσαι χορεύοντας γύρω τους, μια όαση κοντά στη Φθιώτιδα, και συγκεκριμένα δίπλα σε ένα από τα πιο όμορφα χωριά, τη Μενδενίτσα, κάνει την εμφάνισή του στους δύσπιστους, -σας εμάς-, που το “pause” στις εργοστασιακές μας ρυθμίσεις έχει πλέον παραχωρήσει τη θέση του στο “play” και το “repeat”.
Ας μιλήσουμε, λοιπόν για οάσεις!
Κοντά στις ξακουστές Θερμοπύλες που φέρουν στο άκουσμά τους τη δίκη τους κληρονομιά, πιο κοντά στην Αθήνα, προσβάσιμο και στους Θεσσαλονικείς, ένα καινούριο δημιούργημα της μητέρας Φύσης έρχεται να παρουσιαστεί σύντομα, όπου σε συνδυασμό με την ανθρώπινη ευφυΐα και δημιουργικότητα έρχεται να φέρει νέες, καινοτόμες ιδέες και σχεδιασμούς στο πώς μπορούμε να φέρουμε τον λιτό και το “minimal” τρόπο ζωής και να τον ράψουμε άμεσα στην καθημερινότητα του 2024. Μια καθημερινότητα που σίγουρα το maximal στοιχείο, από όποια μεριά και να το δει κανείς εμφανίζεται έντονο, κοντεύοντας πια τα όρια του οικείου και του συνηθισμένου.
Πρόκειται λοιπόν για ένα, κατά βάση οικολογικό χωριό, την Αγαποκοινότητα, ένα χωριό- πρότυπο, όπως και τείνουν να το αποκαλούν οι επίγειοι εμπνευστές του, και γιατί όχι, αφού καταφέρνει άψογα να εναρμονίσει πρώτες ύλες που μπορούμε να βρούμε στη φύση, με τους κατοίκους να ζουν με ό,τι παράγουν τα θερμοκήπιά τους, κάνοντας παράλληλα μια χορτοφαγική διατροφή. Σε πρακτικό κομμάτι τώρα, ο πολλά υποσχόμενος αυτός επίγειος παράδεισος, αφορά συνολικά 14 σπίτια, τα οποία και δικαιωματικά ανήκουν στους μόνιμους κατοίκους, δημιουργώντας μια κοινότητα στην οποία οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά, ενώ στόχος είναι ένα ξεκάθαρο slow living.
Ο κ. Μουτσόπουλος, οραματιστής του project, σύμφωνα με το travel.gr αναφέρθηκε και στην οικονομική βιωσιμότητά του: «Θα υπάρχει ένα ταμείο του συλλόγου και δε θα χρησιμοποιούμε χρήματα μέσα στην κοινότητα. Η κοινότητα θα καλύπτει τα έξοδα της διατροφής των σταθερών κατοίκων της συντήρησης των κτηρίων και ό,τι άλλο κρίνει το Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου. Όταν υπάρξουν χρηματικά κέρδη, όσοι σταθεροί κάτοικοι επιθυμούν, θα γίνουν και «υπάλληλοι» του Οικοχωριού, το οποίο θα έχει τη νομική μορφή της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης.»
Ταυτόχρονα, θα υπάρχει η δυνατότητα να επισκεφθεί κανείς το χωριό, με κάποιον ελάχιστο περιορισμό ημερών, χαρίζοντάς του μια μοναδική εμπειρία εξερεύνησης ενός πρωτοποριακού χωροχρόνου, ενώ παράλληλα αφήνοντας το λιθαράκι του, θα μπορέσει να ενισχύσει και την οικονομία του σύγχρονου αυτού Οικό-χωριού, μιας και η κύρια πηγή εσόδων του αποτελεί η φιλοξενία ταξιδιωτών.
Η Οίκο-κοινότητα, θα απαρτίζεται κατόπιν από μια αίθουσα 12 πλευρών, συμπεριλαμβανομένου του εστιατορίου, ξενώνων για τους ταξιδιώτες του, αποθηκών φύλαξης πραγμάτων, ένα Temazcal (ατμοθεραπευτήριο), έναν χώρο επικοινωνίας, ένα μαγαζί λιανικής πώλησης, ρεσεψιόν και μια τεχνητή λίμνη. Εκπληκτικό, αποτελεί από την άλλη το μοναδικό στον οίκο-χώρο αυτό, μαγαζί στο οποίο καλείσαι να βρεις διαφορά είδη λιανικής πώλησης με παράλληλη τη χρήση του ηλεκτρονικού του καταστήματος, e-shop, που κι αυτό με τη σειρά του θα αποτελεί μια από τις κυριότερες και βασικότερες πηγές εσόδων για την κοινότητα αυτή.
Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό, είναι το πώς θα ορίζεται η χρήση της τεχνολογίας και ο χρόνος. Και σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί άυλος, ελεύθερος, ασυγκράτητος. Τα ρολόγια, οποιασδήποτε μορφής, καταργούνται αν κάποιος αποφασίσει να περάσει το κατώφλι της εισόδου αυτού του παραδεισένιου μέρους, καθιστώντας το κομμάτι της χρονικότητας τόσο αδύναμο και συνάμα τόσο ανήμπορο μπροστά στην ηρεμία και την εσωτερική γαλήνη που σου υπόσχεται η παραμονή σου εκεί· εκεί οι ρυθμοί εκτελούνται σε πανέμορφα legato.
Το internet και η χρήση των κινητών θα είναι περιορισμένα, ενώ παράλληλα θα βρίσκονται σε συγκεκριμένο σημείο.
Αν είσαι από εκείνους τώρα, που αγαπούν τη διαφάνεια κι όλο αυτό σου φαντάζει κάπως καχύποπτο, είναι το σημείο που θα πρέπει να γνωρίζεις πως η νομιμότητα που χαρακτηρίζει τόσο τις τελικές υπογραφές, όσο και την απόφαση του οποιουδήποτε να ενταχθεί στο μέρος αυτό, καθίστανται ασφαλείς από κάθε άποψη.
Σε μια εποχή που τα πάντα κινούνται ραγδαία, η παύση χρόνου που τίθενται στο μέρος αυτού αποσυμπιέζει, χαρίζοντας ανάσες που ίσως και να μη γνώριζε κανείς πως τις χρειάζεται, μα σίγουρα απαιτούνται κάπου κάπου.
Και πού ξέρεις! Αν ακόμη δεν έχεις πειστεί, ίσως χρειάζεται να το δεις από πιο κοντά!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου