Έρωτας. Μια λέξη, πολλές έννοιες. Διχασμένες απόψεις. Μερικοί λένε ότι στον έρωτα χρειάζονται δυο. Σαν το ταγκό. Δεν μπορείς να χορέψεις μόνος σου τέτοιο ρομαντικό και παθιάρικο χορό. Μόνο όταν έχεις ένα παρτενέρ δίπλα σου μπορείς να ξυπνήσεις όλες σου τις αισθήσεις. Λένε ότι ο έρωτας είναι ένα από τα ωραία συναισθήματα. Ότι ολοκληρώνεσαι κι ότι βλέπεις τη ζωή από την πιο ωραία της πλευρά.
Από την άλλη όμως κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι στον έρωτα είσαι μόνος σου. Τι γίνεται όταν ο παρτενέρ σου δε σου δίνει καμία σημασία; Δεν έχεις καμία ανταπόκριση από μέρους του, καμία αντίδραση. Τότε χορεύεις μόνος σου; Πώς γίνεται αυτό; Απλά δε γίνεται και κάπου εκεί συνειδητοποιούμε ότι αυτός ο φτερωτός μας φίλος δεν έρχεται πάντα για καλό, ούτε πετυχαίνει πάντα αυτούς που πρέπει.
Στον έρωτα μόνος σου χάνεις τον ύπνο σου. Μόνος σου φοβάσαι, μόνος σου παραδίνεσαι και μόνος σου παλεύεις για μια μικρή ευτυχία. Ας μην ξέρεις μέχρι πού θα πάει αυτή η ευτυχία, είσαι στην ευχάριστη θέση να το προσπαθήσεις. Μόνος σκέφτεσαι, κάνεις υποθέσεις, θεοποιείς, τσαντίζεσαι, απογοητεύεσαι.
Τον έρωτα δεν τον προγραμματίζεις, έρχεται απρόσκλητος από εκεί που δεν το περιμένεις. Από τη μία μέρα στην άλλη βρίσκεσαι να είσαι σε μία κατάσταση πανικού και δεν έχεις ιδέα για το τι πρέπει να κάνεις και για το πώς να διαχειριστείς όλα αυτά τα συναισθήματα που ούτε εσύ ήξερες ότι έχεις.
Ο έρωτας δεν είναι πάντα αυτό που φαίνεται. Μπορεί να σε ισοπεδώσει ή αν θέλει μπορεί και να απογειώσει. Δεν είναι πάντα στο χέρι σου. Βασικά ποτέ δεν ήταν. Ο έρωτας παίζει ύπουλα παιχνίδια χτυπάει εκεί που δεν το περιμένεις και τις περισσότερες φορές, χτυπάει μόνο εσένα όχι και τον άλλο. Σαν να λέμε ότι φτιάχνεις κάστρα στην άμμο.
Γιατί κακά τα ψέματα, όταν βρίσκεσαι σε αυτή τη φάση θέλοντας και μη κάνεις όνειρα -ή καλύτερα σενάρια. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν επειδή δεν ένιωσε όσα δεν ένιωσες εσύ. Όταν αρχίζεις να ζητάς πράγματα που είναι αυτονόητο ότι ένας μεγάλος έρωτας θα στα έδινε, τότε έχεις χάσει το παιχνίδι. Αν δεν είναι αμοιβαίο στα τσακίδια να πάει.
Ο αρχαίος τραγωδός Σοφοκλής είχε πει «Έρως ανίκατε μάχαν» δηλαδή ότι ο έρωτας είναι ανίκητος. Ποτέ δεν είχε πει όμως για τον ηττημένο όλης της μάχης. Μετά το τέλος ο ηττημένος καταλήγει σπίτι του μόνος του και χωρίς την συντροφιά που θα ήθελε να έχει.
Επιμέλεια Κειμένου Λουκίας Χριστοδούλου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Λουκία Χριστοδούλου
