Ο καθένας παίρνει ό,τι μπορεί να διαπραγματευτεί ανάλογα με το ποιον θα έχει απέναντί του, μπορεί να ακούγεται λίγο χαζό, λίγο κουτό γι’ αυτό ας το πάρουμε από την αρχή!

Τι πάει να πει διαπραγματεύομαι; Πώς το κάνεις; Δηλαδή πας εσύ στη μαμά και της λες: «Μανούλα εγώ θα διαβάσω άλλα εσύ θα μου φτιάξεις το αγαπημένο μου γλυκό!». Αυτή ναι, είναι μια δίκαιη και σωστή διαπραγμάτευση όταν ήσουνα 9 χρονών όμως. Εύχεσαι να μπορούσες να μείνεις σε αυτή την ηλικία όπου μπορούσες να το κάνεις και να το ζητήσεις χωρίς κανένα φόβο, χωρίς κανένα δισταγμό. Τώρα όμως σε αυτή την ηλικία μπορείς να κάνεις τέτοιες συμφωνείς;  Πλέον το αν διαβάσεις ἠ όχι εξαρτάται από ‘σένα και μόνο. Δεν μπορείς να διαπραγματευτείς με κάποιον για αυτό!

Υπάρχει διαπραγμάτευσή στον ερωτά, κι αν ναι, ποια είναι; Τι μπορεί να διαπραγματευτεί κάνεις πάνω στον έρωτα; Μπορείς να πεις στον άλλο «Εγώ θα σου αγοράσω μια σοκολάτα ή έστω όσες σοκολάτες τραβάει ο οργανισμός σου κι εσύ θα με ερωτευτείς;». Η απάντηση είναι «όχι» γιατί πολύ απλά δεν είμαστε παιδάκια. Κάπως έτσι κατανοούμε ότι δεν υπάρχει διαπραγμάτευσή σε αυτόν το τομέα.

Ο ερωτάς δε θέλει διαπραγματεύσεις. Εκεί πας με τα χίλια, δεν έχεις χρόνο για να διαπραγματευτείς με κανένα! Άπλα ερωτεύεσαι και κάνεις το οτιδήποτε περνάει από το χέρι σου. Δεν έχεις ανάγκη τις σοκολάτες. Εντάξει ίσως τις έχεις ανάγκη κι αυτές, άλλα η ουσία είναι ότι άπαξ κι ερωτευτείς, τέλος. Ξεχνά τις διαπραγματεύσεις.

Ο ερωτάς αν είναι αμοιβαίος θέλει άπλα υποχωρήσεις. Υποχωρήσεις στο ποιος θα φάει το τελευταίο κομμάτι πίτσας, υποχωρήσεις για το ποιος θα κάνει πρώτος μπάνιο κι άλλα τόσα σημαντικά κι ασήμαντα πράγματα. Άλλα και πάλι όταν τα αισθήματα δεν είναι αμοιβαία δεν μπορείς να το αλλάξεις. Δεν υπάρχει καμιά διαπραγμάτευση που μπορείς να κάνεις για να αλλάξεις τη γνώμη και τα συναισθήματα του άλλου. Άπλα συμβιβάζεσαι κι αποδέχεσαι το γεγονός ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση κι όσο μπορείς προχωράς παρακάτω με τη ζωή σου με ἠ χωρίς αυτόν τον άνθρωπο. 

Η λέξη «διαπραγματεύομαι» ορίζει μια ἠ περισσότερες συμφωνίες για όφελος και των δυο πλευρών, βάζεις κάτω τα δικά σου «θέλω» και βάζει κι αυτός τα δικά του. Τα βλέπετε κι ορίζετε τη συμφωνία που ωφελεί και τους δυο. Μπορείς να διαπραγματευτείς για τη δουλειά σου. Όμως δεν μπορείς να κάνεις το ίδιο με τη ζωή σου και τις επιθυμίες σου. Εκεί κανένας δεν μπορεί να σε αναγκάσει να διαπραγματευθείς για τίποτα όταν εσύ δε θέλεις να αλλάξεις κάτι.

Εσύ κυριαρχείς στη ζωή σου και τις επιθυμίες σου κι οι μόνες «διαπραγματεύσεις» που μπορείς να κάνεις με κάποιον είναι μονάχα με τον εαυτό σου. Με το να διαπραγματεύεσαι με κάποιον για τα «θέλω» σου και γενικά για ό,τι αφορά τη δική σου ζωή, το μόνο αποτέλεσμα που θα υπάρξει είναι να ζήσεις τη ζωή σου όπως θέλουν οι άλλοι.

Άσε τις διαπραγματεύσεις για τη δουλειά σου και μόνο, για τη ζωή σου κάνε ό,τι σου κατέβει, καν’ τα όλα πουτάνα, βρε φίλε. Τουλάχιστον όταν γεράσεις θα λες ότι έκανες τη ζωή σου όπως ήθελες με κάθε κόστος που θα έχει αυτό. Με λάθος επιλογές είτε σωστές θα έχεις ζήσει το δικό σου παραμύθι όπως το ονειρευόσουν πάντα.

 

Επιμέλεια Κειμένου Λουκίας Χριστοδούλου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Λουκία Χριστοδούλου