Τρεις κατηγορίες ανθρώπων βάσει ενός κριτηρίου και μόνο. Παρελθόν, παρόν και μέλλον. Για αρχή σκέψου σε ποιο από τα τρία εστιάζεις και κατ’ επέκταση σε ποια κατηγορία θα έβαζες τον εαυτό σου. Έστω και λίγο, η ζυγαριά θα γέρνει σε ένα από τα τρία περισσότερο από τη στιγμή που και οι τρεις κατηγορίες είναι χρονικές βαθμίδες. Ο χρόνος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον άνθρωπο αφού κινούνται παράλληλα σαν άτυποι συνεπιβάτες. Σαφώς και μπορείς να έχεις τις καλύτερες σχέσεις μαζί του, αλλά ακούγεται και απόλυτα λογικό να μην τα πηγαίνετε και τόσο καλά. Εύκολα τον κατηγορείς και ακόμη πιο εύκολα του είσαι ευγνώμων.
Είναι υπεύθυνος για πολλά συναισθήματα που θα νιώσεις μέσα στην ημέρα ή και στη ζωή σου γενικότερα. Αν αισθάνεσαι πως κυλά αργά, ειδικά όταν περιμένεις κάτι «πώς και πώς», ανυπομονείς, αρνείσαι να περιμένεις, τον βλέπεις σαν αντίπαλο που βαστάει τη μπάλα στα χέρια του και τρέχεις εσύ να του την πάρεις. Από την άλλη, αν βιώνεις τα λεπτά να περνούν τόσο γρήγορα που δεν χορταίνεις να τα απολαμβάνεις, μελαγχολείς, δε θέλεις να τελειώσουν, του πετάς την μπάλα ξανά και ξανά κι εκλιπαρείς σχεδόν να την κρατήσει λίγο στα χέρια του, να μη στην πασάρει πίσω. Και στις δύο, λοιπόν, περιπτώσεις δε φαίνεσαι ικανοποιημένος εξ ολοκλήρου. Έχεις μπλεχτεί στις τρεις χρονικές βαθμίδες.
Το παρελθόν είναι γνωστό πως αφορά ένα χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει. Αποτελείται από ημερομηνίες, στιγμές και γεγονότα που έχουν περάσει στη σφαίρα των αναμνήσεων. Και είναι αυτονόητο πως το «σήμερα» ανήκει στο παρόν. Επομένως, είναι στο χέρι σου με ποιον τρόπο θα κουβαλήσεις εσύ ο ίδιος τις αναμνήσεις σου και πόσο αλλά και πώς θα τους επιτρέψεις να εισβάλουν στο παρόν. Άλλες θα τις χαρακτήριζες χαρούμενες, γεμάτες ευτυχία και χαμόγελα που έχουν χαραχτεί στο μυαλό σου, κάτι σαν φωτογραφίες με τα πιο ζωντανά χρώματα. Άλλες πάλι μπορεί να μην είναι και τόσο καλές, να περιλαμβάνουν άβολες, άσχημες, στενάχωρες στιγμές, κάτι σαν εικόνες σε χαρτί που είναι μουντές, ξεθωριασμένες και κάπως κουνημένες.
Και μετά έχεις και το μέλλον. Που δεν το γνωρίζεις ή μάλλον δεν είναι εφικτό να το γνωρίζεις εξ ολοκλήρου, είτε αυτό ονομάζεται άμεσο είτε μακρινό. Τα σχέδια και τα όνειρα είναι καλό και αρκετά αισιόδοξο να υπάρχουν, αλλά είναι πολλές οι φορές που η σκέψη σου όσον αφορά το μέλλον δε σταματά σε αυτά. Άρα, εσύ επιλέγεις αν αυτό που ζεις τώρα θα κουκουλωθεί από κάτι που θα ήθελες ή αναμένεις μελλοντικά.
Μας μένει το παρόν, το οποίο είναι σαν να βρίσκεται στη μέση. Δηλαδή, μπορεί να έχεις μπλεχτεί ανάμεσα σε εκείνο και στο παρελθόν ή να έχεις μπλεχτεί ανάμεσα σε εκείνο και στο μέλλον. Τι κάνεις σε αυτές τις περιπτώσεις; Στέλνεις γράμμα στον παρελθοντικό σου εαυτό ή αντίστοιχα στον μελλοντικό σου εαυτό με σκοπό να τους αποδεσμεύσεις εστιάζοντας στο «τώρα», στο «σήμερα» ξεκινώντας να ζεις.
Γράμμα προς τον παρελθοντικό σου εαυτό:
Να του συστηθείς λέγοντάς του ποιος είσαι σήμερα. Το τι έχεις καταφέρει και το τι έχεις ζήσει ή αντιμετωπίσει το γνωρίζει ήδη. Μίλησε του για το πώς κυλούν οι μέρες σου, για το περιβάλλον που σε περικλείει και τους ανθρώπους που πρωταγωνιστούν στη ζωή σου. Ίσως κάποιοι απ’ αυτούς να του φανούν γνώριμοι, κάποιους άλλους ίσως πρέπει να τους του συστήσεις. Κάνε τον να χαμογελάσει για τις όμορφες στιγμές και τα σημαντικά γεγονότα που περάσατε μαζί. Ευχαρίστησέ τον για τις δυσκολίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει και πλέον τις κρατά πίσω. Αυτές που εσένα τώρα σε έχουν κάνει πιο δυνατό απ’ ό,τι εκείνον. Αποχαιρέτησέ τον με αγάπη και άφησε τον να υπάρχει στα σκαλοπάτια που εσύ ήδη έχεις ανέβει. Μην ξεχάσεις να του υποσχεθείς πως θα κρατήσεις όλες τις εικόνες του, τονίζοντας το πόσο υπερήφανος είσαι γι’ αυτές. Σύντομα θα τις συντροφεύουν κι άλλες!
Γράμμα προς τον μελλοντικό σου εαυτό:
Και σε αυτήν την περίπτωση, λοιπόν, καλό είναι να του συστηθείς αναφέροντάς του τι σε χαρακτηρίζει σήμερα. Να τον προσγειώσεις στην καθημερινότητά σου, όποια κι αν είναι αυτή και να τον ενημερώσεις πως σε σέβεσαι και σε φροντίζεις χωρίς να βιάζεσαι. Μοιράσου μαζί του πως απολαμβάνεις τη ζωή σου σήμερα και αποδέχεσαι ό,τι κι αν αυτή σου φέρει σε συνδυασμό με τις επιλογές σου. Ζήτησε του να μην εισβάλλει στο μυαλό σου μιλώντας για υποτιθέμενες αλλαγές και καταστάσεις που ίσως θα ακολουθήσουν. Δήλωσέ του σοβαρά πως θέλεις πραγματικά να τον δεις και να τον συναντήσεις, αλλά όταν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή. Αν τον έχεις ήδη πλάσει στο μυαλό σου, δε θα τον γνωρίσεις ποτέ κι αυτό ούτε ο ίδιος το θέλει. Αποχαιρέτησέ τον με αγάπη και κράτα τον σε αγωνία για όσα εσύ σε λίγο καιρό θα του κάνεις δώρο. Άφησε τον μόνο, μαζί με τα όνειρά σου και τους στόχους σου που σε συνοδεύουν από σήμερα.
Συντάκτης: Γεωργία Ρουμελιώτη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
