Μετέωρη και ανακριβής η έννοια του «σχεδόν». Ισοδυναμεί με το «περίπου», το «παραλίγο», το «είναι, αλλά και δεν είναι». Λέξεις και φράσεις με ασάφεια στην σημασία τους αλλά μήπως κρύβουν και μία ελευθερία μέσα τους; Αν αναπτύξεις το θέμα σε μία πολυπληθή παρέα θα παρατηρήσεις μεγάλο διχασμό απόψεων. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι σε μία σχεδόν σχέση μπορείς να απολαμβάνεις όλα τα ωραία και τα ευχάριστα δίχως την πίεση και την αποκλειστικότητα. Κάποιοι άλλοι δε, αμφισβητούν εντελώς την υπόστασή της και τη χαρακτηρίζουν ως μία «μπούρδα» ή μέσο για να αποφύγει κάποιος τις ευθύνες του.
Το μόνο σίγουρο; Ότι δεν είναι για όλους. Όπως δεν μπορούμε όλοι να τραγουδήσουμε μελωδικά ή να παίξουμε κιθάρα, έτσι και εδώ δε συνειδητοποιούν όλοι ότι δε χρειάζεται να επιλέξεις το μαύρο ή το λευκό. Μπορείς και στο γκρι να περάσεις καλά, μπορεί και μια ενδιάμεση κατάσταση να σε γεμίζει σε ένα στάδιο της ζωής σου. Όλοι μας πάνω-κάτω έχουμε δοκιμάσει τη σχεδόν σχέση έστω και για λίγο. Αυτό συμβαίνει επειδή κάθε γνωριμία, πριν επισημοποιηθεί σε δεσμό, δοκιμάζεται για ένα χρονικό διάστημα μέχρι να μάθει ο ένας τον άλλον καλύτερα. Είναι αυτό το αρχικό στάδιο που σε ρωτούν αν είστε μαζί και δεν ξέρεις τι να απαντήσεις. Κάποιοι προτιμούν να το διατηρούν σε αυτό το επίπεδο. Να μη δέσουν τον κόμπο και βάλουν κάποια ταμπέλα.
Πότε αυτό είναι προτιμότερο;
Όταν είναι ξεκάθαρη η κατάσταση. Όταν δεν εμπλέκονται βαθύτερα συναισθήματα και δεν πληγώνεται κάποιος από τους δύο. Η κοσμοθεωρία που κρύβεται πίσω από μία σχεδόν σχέση βασίζεται στην καλοπέραση. Σαρκική επαφή και προσφορά μίας υποδόριας επιβεβαίωσης που αναζητούν υποσυνείδητα τα μέλη της το δεδομένο χρονικό διάστημα. Χρειάζεται καλή επικοινωνία και κατανόηση για το ποιες ανάγκες καλύπτονται και ποιες επιθυμίες οροθετούνται. Το πόσο ανοιχτή και ελεύθερη θα είναι το αποφασίζουν οι ίδιοι, όπως και τη διάρκειά της.
Το βασικό της στοιχείο είναι η απουσία προσδοκιών. Κύριο μέλημα συντελεί η διασκέδαση και η απόλαυση της παρέας του άλλου χωρίς να αποζητάς κάτι παραπάνω. Να περνάς χρόνο μαζί του δίχως ετικέτες και περεταίρω δεσμεύσεις από αυτές που μπορείς να διαχειριστείς στην προκείμενη φάση. Σε μία κατάσταση, λοιπόν, που δεν υπάρχουν έντονα συναισθήματα ούτε διάθεση για αποκλειστική σχέση, γιατί να μη δοκιμάσει κάποιος αυτό το μοντέλο σχέσης; Δε χρειάζεται να ονομάζουμε το καθετί γύρω μας ούτε να πιέζουμε-πιεζόμαστε.
Μπορεί η έλλειψη να μην είναι πάντα η αποκλειστικότητα, ωστόσο, για να ονομάζεται «σχεδόν» κάτι ελλείπει, κάτι δεν αποδίδεται και στερείται πληρότητας. Σε κάθε περίπτωση, το άτομο παραμένει αυτόνομο που σημαίνει ότι η ζήλια και ο έλεγχος δεν έχουν πολλά περιθώρια να εκδηλωθούν. Εμφανίζει μεγάλη απήχηση στους ανθρώπους που φοβούνται τη δέσμευση ή δυσκολεύονται να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και να δεθούν, με αποτέλεσμα να αρκούνται σε αυτή τη συμφωνία που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορούν να διαλύσουν χωρίς πολλές εξηγήσεις και συναισθηματισμούς. Όλα αυτά βέβαια οφείλουν να γίνονται πάντα στο πλαίσιο του σεβασμού χωρίς να θίγεται η αξιοπρέπεια κανενός.
Εντελώς αντικειμενικά, μπορούμε να πούμε ότι η επιτυχία ή όχι αυτού του είδους σχέσης εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τους χαρακτήρες των εμπλεκόμενων και από τις συνθήκες ζωής τους. Γνώμονας επίτευξής της αποτελεί η αμοιβαιότητα, ώστε να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και στο τέλος αυτής της διαδρομής να μπορέσουν και οι δύο να βγουν αλώβητοι. Ένα τέλος που αργά ή γρήγορα θα έρθει μιας και συχνά αναφερόμαστε σε εφήμερες σχέσεις με συγκεκριμένο σκοπό δίχως την απόρροια του έρωτα.
Όσο υπέροχο και να είναι το έντονο αίσθημα του έρωτα, γνωρίζουμε ότι πονάει, αγχώνει, φέρνει νευρικότητα και μπερδέματα. Έτσι, είτε καταλήξει σε ολοκληρωμένη σχέση είτε διαλυθεί, την αξία της την αναγνωρίζουμε και παραδεχόμαστε τις φοβερές εμπειρίες που προσφέρει καθώς και το πόσο καλύτερη είναι μερικές φορές η ζωή όταν τη βλέπουμε χαλαρά και κοιτάμε να εξελιχτούμε μέσα από την καλοπέραση.
Συντάκτης: Ιωάννα Μ.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
