Θεωρία νούμερο ένα: Η ζωή είναι σαν το τάβλι. Πόρτες-πλακωτό και φεύγα. Τα παιχνίδια εναλλάσσονται ανάλογα με τη φάση της σχέσης και τα άτομα που την απαρτίζουν. Όμως, όπως σε κάθε παιχνίδι, ένα πράγμα είναι βέβαιο: κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει.
Τη συμπεριλαμβάνω μέσα στις καλύτερες σειρές που έχουν περάσει από την ελληνική τηλεόραση κι όλοι ξέρουμε πόσο δυσεύρετες είναι αυτές. Οι λόγοι είναι πολλοί: το χιούμορ της, τα κοινωνικά θέματα τα οποία με θάρρος έθιγε σε μια εποχή όπου τα πάντα περνούσαν από μια αδικαιολόγητη λογοκρισία, οι συντελεστές που τη δημιούργησαν αλλά κι οι χαρακτήρες της σειράς. Ένας για κάθε απόχρωση προσωπικότητας. Ο λόγος για τους S1ngles.
Από την αρχή φαινόταν οι σειρά να μη συγκαταλέγεται σ’ εκείνες με την εφήμερη επιτυχία, όπου τον επόμενο μόλις χρόνο ξεχνάς την ύπαρξή τους. Άλλωστε, δεν είναι και τυχαίο το γεγονός ότι συνέχισε με μεγάλη επιτυχία για τέσσερις ολόκληρες σεζόν. Ο Γιώργος Φειδάς, που τότε βρισκόταν στα πρώτα του βήματα, κατάφερε αυτό που λίγοι έχουν κάνει. Να δημιουργήσει κάτι πρωτότυπο με δική του ταυτότητα χωρίς ν’ αναλώνεται σε κακόγουστα αστεία βασισμένα σε στερεότυπα, τα οποία εκείνη την εποχή συναντούσες μετά μανίας σε σχεδόν όλες τις σειρές της τηλεόρασης.
Στα θετικά της σειράς δε θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε και τους χαρακτήρες της. Ο καθένας με τη δική του προσωπικότητα, με αδυναμίες και πάθη τα οποία πολλές φορές τους οδηγούν στις λάθος επιλογές κάνοντάς τους τόσο προσιτούς κι ανθρώπινους στο ευρύ κοινό. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον αθεράπευτα ρομαντικό Φώτη, τη Μάρω που άλλαξε όλη της την κοσμοθεωρία περνώντας στη δική της ενηλικίωση, τη στριμμένη αλλά δοτική Ράνια και την έξω καρδιά Λίλα που πάντα προσπαθεί για το καλύτερο βάζοντας ακόμη και σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό της, τον ανιδιοτελή Φώτη και τον περιπετειώδη Ορέστη, ή τον ρομαντικό Αρθούρο.
Τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών είναι φρέσκα, καινούργια κι ήταν ίσως και το πιο τολμηρό εγχείρημα όταν όλοι επένδυαν σε πρόσωπα γνωστά που είχαν ήδη εξασφαλίσει μια επιτυχία, δηλώνοντας απλώς και μόνο την παρουσία τους σε αυτή. Αν και τα βασικά πρόσωπα που ακολουθεί η σειρά είναι η Ράνια κι η Λίλα, από τη δεύτερη σεζόν και μετά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η μεταξύ τους σχέση, η σειρά κατάφερε να δώσει μεγάλη έμφαση και στους δεύτερους ρόλους κάνοντάς τους εξίσου αγαπητούς στο ευρύ κοινό. Άλλωστε κι η Ράνια από δεύτερος λόγος, κατέληξε να είναι πρώτος, όταν η ιστορία της Μάρους έκανε τον κύκλο της.
Η σειρά έχοντας ως κεντρική ιδέα τις ισορροπίες που προσπαθούν να διατηρήσουν οι χαρακτήρες, τόσο σε ερωτικό και φιλικό επίπεδο, όσο και σε επαγγελματικό με τις περισσότερες φορές ν’ αποτυγχάνουν, αποτελεί ένα δυνατό σχόλιο για τους σύγχρονους ρυθμούς ζωής και τις αλλαγές που δέχονται οι ζωές των ηρώων στο πέρασμα των χρόνων. Μια θεωρία, ένα κοινωνικό μήνυμα και το κουβάρι της μυθοπλασίας, είτε βασικά συστατικά για κάθε επεισόδιο.
Ποιος θα ξεχάσει το επεισόδιο όπου ο ομοφυλόφιλος Σπύρος δέχτηκε την οργή του πατέρα του όταν η αλήθεια μαθεύτηκε με αποτέλεσμα να τον διώξει από το σπίτι; Ή τα επεισόδια όπου μια ανύπαντρη μητέρα προσπαθούσε να μεγαλώσει το παιδί της, ενώ δεχόταν τα πυρά των συνεργατών της; Θέματα όπως ο σεξισμός, οι απιστίες αλλά κι οι ερωτικές επιλογές των ηρώων προβάλλονται με τρόπο τόσο αληθινό κι ανθρώπινο, που την έχει κάνει όχι μόνο να ξεχωρίσει αλλά και ν’ αγαπηθεί όσο λίγες.
Με μια βάση από τα “φιλαράκια” ακολουθείται το μοτίβο των σειρών δωματίου, με τα προβλήματα, τις διαφωνίες και συχνά τις λάθος επιλογές που κάνουν οι ήρωες της σειράς να ωχριούν μπροστά στους δεσμούς που έχουν δημιουργήσει, αφού στο τέλος πάντα καταλήγουν μαζί. Γιατί αυτό είναι το νόημα που πρέπει να κρατάμε σε κάθε σχέση: με την αγάπη, την αφοσίωση, την ειλικρίνεια και την κατανόηση οδηγούμαστε στη λύτρωση και φέρνουμε τον άλλον κοντά μας. Κι αν κάτι έχει καταφέρει αυτή η σειρά, είναι να μας θυμίσει γιατί υπάρχουν οι σημαντικοί μας στη ζωή μας. Καλωσήρθατε στον κόσμο των S1ngles!
Για τις ανάγκες του άρθρου, είδα ξανά μέσα σε δύο εβδομάδες όλα τα επεισόδια της σειράς. Κι έτσι από το πουθενά, ξύπνησαν κι όλα εκείνα τα ανέμελα εφηβικά μου καλοκαίρια. Αυτό είναι καλή τηλεόραση. Να σου φέρνει μνήμες γιατί σε έχει αγγίξει ουσιαστικά.
Φωτογραφία από το αρχείο του MEGA TV.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου