Ο Δημήτρης λέει στην Άννα «πεθαίνω να σε φιλήσω» και καίγεται το internet

Ήταν μια αδιάφορη μέρα στο γραφείο και συζητούσα μ’ έναν συνάδελφό μου, ο οποίος είχε πάθει παράκρουση με μια καινούργια ελληνική σειράρα, όπως μού τη χαρακτήρισε. Βάζοντάς με λοιπόν στον πειρασμό, είπα να δω τα πρώτα επεισόδια. Και κάπως έτσι το 1 επεισόδιο έγιναν δύο, τα δύο τρία, και χωρίς να το καταλάβω μέσα σ’ ένα Σαββατοκύριακο είχα σχεδόν τελειώσει όλα τα επεισόδια που έχουν προβληθεί έως τώρα. Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη σειρά είναι από τις πιο καλογυρισμένες της ελληνικής τηλεόρασης, με πλοκή που σε κερδίζει κι εντάξει, ας το παραδεχτούμε όλοι, ο Μιχάλης Λεβεντογιάννης κερδίζει τις εντυπώσεις. Έτσι λοιπόν παγιδεύτηκα κι εγώ με τους «Παγιδευμένους».

Το τελευταίο επεισόδιο έκανε το twitter να πάρει φωτιά και στο σημείο αυτό, θέλω να κάνω μια φιλική ενημέρωση ότι ακολουθεί spoiler για τη σειρά. Μετά την εξομολόγηση έρωτα της Άννας στον Δημήτρη, και τα απίστευτα λόγια αυταπάρνησης και παραδοχής της («σε τράβηξα στο σκοτάδι μου, γι’ αυτό έφυγα, για να σ’ αφήσω στο φως σου. Πάντα έφευγα. Με σένα όμως, είναι αλλιώς. Γυρνάω συνέχεια και σε ψάχνω. Δεν μπορώ μακριά σου.»), η χθεσινή σκηνάρα ήρθε να εκπληρώσει κάθε απωθημένο που έμεινε κάπου κλειδωμένο και να πάρει το αίμα πίσω, όλων εκείνων που δεν έζησαν τον έρωτά τους γιατί λύγισε κάπου στην πορεία.

Παρατηρήσαμε πως δύο άνθρωποι, όσο διαφορετικοί χαρακτήρες κι αν είναι κι όσα εμπόδια κι αν έρθουν στον δρόμο τους, μπορούν να ενωθούν και τίποτα να μην τους χωρίζει. Γιατί αυτή είναι η δύναμη του έρωτα στην τελική, να σε κάνει να πιστεύεις πως τα πιο απίθανα πράγματα είναι ικανά να συμβούν. Εκείνη παραδέχεται τον έρωτά της για εκείνον με την ατάκα φωτιά που πυροδότησε μέσα σε μόλις 30 λεπτά 12.000 tweets: «Αν με θέλεις, σε θέλω κι εγώ, αν δε φοβάσαι, δε φοβάμαι κι εγώ» και με τα δάκρυα εκείνου περνώντας στην αντεπίθεση, βιώνουμε την αρχή μιας ερωτική πάλης που όπως φαίνεται δε θα έχει τελειωμό. Κι έτσι απλά, τής εκμυστηρεύεται πως τη θέλει σαν τρελός: «πεθαίνω να σε φιλήσω, να σε πάρω αγκαλιά και να σε νιώσω.»

Πέρα από τα δυνατά συναισθήματα που μπορεί να έχει προβάλει η συγκεκριμένη σκηνή δείχνει και μια τραγική πλευρά του έρωτα, που κρύβει μέσα της και πόνο που δύο άνθρωποι δεν μπορούν να το ζήσουν και να το χαρούν κάτω από αυτές τις συνθήκες. Μα όλοι οι μεγάλοι έρωτες που ζήσαμε κι εμείς, μαζί με τους χαρακτήρες στη μικρή ή τη μεγάλη οθόνη, κρύβουν μέσα τους και λίγο πόνο και μια μικρή δόση τραγωδίας. Είναι αυτό που μας καθηλώνει και που μας κάνει να τους ακολουθούμε, μέχρι να βρουν την κάθαρση που ίσως εμείς δε βρήκαμε στους δικούς μας.

Διαβάζουμε πολλά για τη συνέχεια της σειράς κι αυτού του έρωτα, που για λίγο καιρό λόγω Μουντιάλ, θα διακοπεί. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε τι θα συμβεί, μόνο οι σεναριογράφοι ξέρουν. Εμείς πάντως ένα έχουμε να πούμε με βεβαιότητα και σιγουριά: ότι ανυπομονούμε για τη συνέχεια. Κι αν λέει ο Δημήτρης δια στόματος Λεβεντογιάννη πως «δε γίνεται», ξέρουμε πως τέτοιες ιστορίες δε γίνεται να μη γίνεται.