Η θεωρία του ταξί που μας έμαθε το Sex and the City

Ο νέος θεός των σχέσεων είναι η λέξη Timing. Σωστός συγχρονισμός στις επιθυμίες, τα θέλω, τις προσδοκίες και τα σχέδια για το μέλλον. Λάθος συγχρονισμός εάν για διάφορους λόγους δεν μπορώ να είμαι με το συγκεκριμένο πρόσωπο, με το οποίο και έλξη υπάρχει και επικοινωνία και συναίσθημα. Δεν είμαστε στην ίδια πόλη; Είμαι πολύ μικρός ή μικρή για να κάνω «σοβαρή» σχέση και να δεσμευτώ; Θέλω να δώσω προτεραιότητα στα επαγγελματικά μου; Θέλω να ζήσω λίγο ακόμα τη ζωή μου; Όλα αυτά μπορεί να λειτουργούν τροχοπέδη στο να μπεις σε μία σχέση με τα μπούνια και να αφεθείς στη δέσμευση, τη μονογαμία, την αποκλειστική συνύπαρξη, τη δημιουργία οικογένειας, λέξεις και φράσεις που μας φαίνονται λίγο τρομακτικές αλλά με το κατάλληλο άτομο φαντάζουν βόλτα στον Παράδεισο.

Την πολύ μεγάλη σημασία του σωστού timing κατέδειξε η δημοφιλέστατη σειρά Sex and the City, την οποία ναι μεν σήμερα σε πολλά σημεία θα αμφισβητούσαμε (π.χ. η σχέση της Carrie με τον Mr. Big, ναι, φαίνεται τώρα κάπως αρρωστημένη και όχι παραμυθένια), ωστόσο για τον καιρό προβολής της παρουσίασε πολλές πρωτοτυπίες και δε φοβήθηκε να παρουσιάσει τις πολλαπλές γυναικείες ιδιοσυγκρασίες μέσω τεσσάρων διαφορετικών ηρωίδων.

Για να επανέλθουμε στο timing, λοιπόν, στο 8^ο επεισόδιο του 3^ου κύκλου της εν λόγω σειράς, σε μια τουαλέτα μαγαζιού, οι τέσσερις φίλες φρεσκάρονται και συζητούν. Η αιώνια ρομαντική Σάρλοτ έχει βγει τα πρώτα ραντεβού με τον ιδανικό άντρα, Τρέι και έχει γοητευτεί με τους τρόπους του, την πολυτέλεια και την άνεση που της προσφέρει και δηλώνει ήδη ερωτευμένη. Αυτό που ζει είναι «έρωτας» και ευθύνεται για αυτή τη συνάντηση και την εξέλιξη το «πεπρωμένο». Η αιώνια πεζή, κυνική και ρεαλίστρια Μιράντα την επαναφέρει στην πραγματικότητα και διατυπώνει την περίφημη θεωρία του ταξί. «Δεν είναι το πεπρωμένο, απλώς το φως του είναι αναμμένο. Αυτό είναι όλο». Και συνέχισε απτόητη αναπτύσσοντας τη θεωρία ότι «οι άντρες είναι όπως τα ταξί. Όταν είναι διαθέσιμοι, το φως τους ανάβει. Ξυπνάνε μία μέρα και αποφασίζουν ότι είναι έτοιμοι να δεσμευτούν, να κάνουν παιδιά, οτιδήποτε, και ανάβουν το φως τους. Η επόμενη γυναίκα που θα πάρουν (στο «ταξί τους»), μπουμ, αυτό είναι! Αυτή θα παντρευτούν. Δεν είναι πεπρωμένο, είναι καθαρή τύχη».

Η θεωρία αυτή, όπως ήταν αναμενόμενο, έγινε viral στο TikTok, αφότου κάποιοι χρήστες την εντόπισαν και προσπάθησαν να την αποκωδικοποιήσουν. Από εκεί και πέρα, κάποιοι συμφώνησαν, κάποιοι διαφώνησα, κάποιοι πιστεύουν σε αυτή και κάποιοι την αμφισβητούν.

Στην πρώτη κατηγορία, όσοι TikTokers συμφωνούν, εστιάζουν όντως στη σημασία του timing και σε εμπειρίες όπως αυτές που ακολουθούν. Μπορεί να έχεις μια τέλεια σχέση αλλά να μην παίρνεις απόφαση να κάνεις το επόμενο βήμα. Και μετά από λίγα χρόνια να βρεις κάποιον ή κάποια που να αισθάνεσαι τα μισά για αυτόν ή αυτή και να αποφασίζεις την επίσημη δέσμευση στο πι και φι. Βλέπεις ανθρώπους, τους ίδιους ανθρώπους που σε κάποια φάση της ζωής τους ασφυκτιούσαν στην ιδέα του να κάνουν οποιονδήποτε συμβιβασμό για το έτερον ήμισυ, όμως όταν γνωρίσουν μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή κάποιον ή κάποια να «τακτοποιούν» όλη τη ζωή τους ώστε να χωρέσουν στη ζωή του άλλου και να συνυπάρξουν ώσπου να τους «χωρίσει ο θάνατος». Τη θεωρία αυτή, επίσης, επιβεβαιώνει το γεγονός ότι το ίδιο πρόσωπο σε μια συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μας δεν μπορούμε να το δούμε σαν κάποιον ή κάποια που θα περνούσαμε μια ολόκληρη ζωή μαζί, ωστόσο μετά από κάποια χρόνια, ναι, μπορεί να σκεφτόμαστε με νοσταλγία αυτό το πρόσωπο και ξαφνικά να μας «βλέπουμε» πραγματικά και παντοτινά μαζί.

Αυτές οι περιπτώσεις, υποτίθεται ότι επιβεβαιώνουν τη θεωρία του ταξί, διότι όλα εξαρτώνται αν εκείνο το φωτάκι είτε στον άντρα είτε στη γυναίκα είναι αναμμένο ή όχι. Και μια διευκρίνιση που έχει να κάνει με μια διαφοροποίηση στα δύο φύλα. Η γυναίκα ίσως σαν ταξί είναι πιο διαθέσιμη και το φωτάκι είναι πιο νωρίς αναμμένο λόγω της επιθυμίας – όχι φυσικά από όλες – για τεκνοποίηση η οποία για βιολογικούς λόγους κάποτε αρχίζει σαν σχέδιο να απομακρύνεται από τον ορίζοντα.

Η θεωρία του ταξί διατυπώνεται – όπως ξαναείπαμε – από την κυνική της παρέας, η οποία σε επόμενο κύκλο θα μεταμορφωθεί σε αγγελιοφόρο του πολύ λυτρωτικού μηνύματος «he/ she’s just not that into you.» Φράση που έγινε και τίτλος μιας άλλης ταινίας και που είναι το βασικό επιχείρημα όσων μάχονται τη θεωρία του ταξί. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν ως σημαία εκτός από αυτή τη φράση και άλλη μία: «If he/she wanted, he/she would…». Σε απλά ελληνικά: Όποιος θέλει, το δείχνει και προχωράει. Οι χρήστες που κατέρριψαν τη θεωρία του ταξί, προέβαλαν το επιχείρημα από την αντίθετη πλευρά. Το ότι ένας άντρας ή μια γυναίκα μπορεί να είναι σε μια μακροχρόνια σχέση και να μην αποφασίζουν να την πάνε παραπέρα  και από την άλλη μετά από κάποιους μήνες από τον χωρισμό αμέσως δεσμεύονται με τον επόμενο/η, δείχνει ακριβώς αυτό. Δεν είναι θέμα συγχρονισμού ή αφοσίωσης. Είναι θέμα συναισθήματος, θέμα αγάπης, θέμα έρωτα. Είδες κάτι παραπάνω σε αυτό το άτομο που δεν το είδες στο προηγούμενο όσο και αν το προσπάθησες μαζί του. Η θεωρία του ταξί γι’ αυτούς είναι απλά κάτι που χρυσώνει τη λύπη μας όταν κάποιος επιλέγει κάποιον άλλον αντί για εμάς. Είναι κάτι που λέμε για να απαλύνουμε τη λύπη μας, στην πραγματικότητα όμως εντείνουμε την ψευδαίσθηση.

Το αν αποδέχεσαι τη θεωρία του ταξί και αν βλέπεις τους ανθρώπους σαν φωτάκια ON ή OFF έχει να κάνει σε ένα μεγάλο βαθμό με τις εμπειρίες σου και τα βιώματά σου. Αν τα θέλω δύο ανθρώπων δε συμπίπτουν μια δεδομένη στιγμή, ναι, είναι φυσικό, κάποια στιγμή να σταματούν να προσπαθούν. Το καλό με τη θεωρία του ταξί είναι ότι μας απελευθερώνει και μας λυτρώνει κάπως από την εναγώνια προσπάθεια που καταβάλλουν μερικοί και μερικές ώστε να ικανοποιήσουν τα θέλω του άλλου, να χωρέσουν ασφυκτικά στη ζωή του και πολλές φορές να γίνουν και κάποιοι άλλοι άνθρωποι, προκειμένου να γίνουν αποδεκτοί. Εάν πιστέψεις στη θεωρία του ταξί δε χρειάζεται να τα κάνεις όλα αυτά, διότι αν το πρόσωπο που σε ενδιαφέρει είναι διαθέσιμο, θα σε πάρει στην κούρσα του ό,τι και να κάνεις.

Αυτό, όμως, από την άλλη πλευρά, είναι και κάπως υποτιμητικό, γι’ αυτό και δε θα θέλαμε να αποδεχτούμε και πλήρως τη συγκεκριμένη θεωρία. Είμαστε απλά λαμπάκια που τις περιόδους που είμαστε αναμμένα, παίρνουμε ό,τι να ναι ως πελάτες; Κατά πόσο αυτό τιμά και εμάς και το άλλο πρόσωπο; Η θεωρία του ταξί απομυθοποιεί τον έρωτα και ισοπεδώνει κάθε ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που πάνω μας μπορεί να είναι ερωτεύσιμο για κάποιον. Καταργεί την έννοια της επιλογής. Ενώ ταυτόχρονα και η απομυθοποίηση της προσπάθειας δεν είναι κάτι που μπορεί να συνάδει με τη συνύπαρξη δύο ανθρώπων που θέλουν να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους μαζί – είτε τελικά το καταφέρνουν είτε όχι. Στη ζωή, μερικές φορές όταν δεν ταιριάζεις ως κομμάτι του παζλ με το διπλανό, αρκεί λίγο να μετασχηματίσεις με ένα ψαλίδι τις δικές σου ή δικές του άκρες και όχι να σπεύσεις να βρεις κάποιο άλλο. Κι αυτό έρωτας είναι. Και οπωσδήποτε περισσότερο έρωτας από την τυχαία συνάντηση δύο ανθρώπων που απλά τυχαίνει την ίδια στιγμή να έχουν το λαμπάκι τους αναμμένο.