Να κάνετε πρώην που θα μιλάτε όπως ο Αθανασίου με τη Σολωμού

Μια πολύ ωραία έκπληξη μας επεφύλασσε η ηθοποιός, Μαρία Σολωμού, η οποία φιλοξένησε στη διαδικτυακή της εκπομπή στο YouTube τον πρώην σύντροφό της, Μάριο Αθανασίου, με τον οποίο έχουν αποκτήσει κι έναν γιο, τον Αλέξανδρο.

Την παρακολουθήσαμε και μόνο θετικά σχόλια μπορούν να γίνουν γι’ αυτή τη δημόσια συνύπαρξη του πρώην ζευγαριού, το οποίο, βέβαια, έτσι κι αλλιώς διατηρεί άριστες σχέσεις κι έχουν συνεργαστεί και στην τηλεόραση μετά τον χωρισμό τους. Έτσι ξεκίνησε και η συζήτησή τους φυσικά. Με τη διαπίστωση ότι δεν πρόκειται για μια τυπική συνέντευξη, αλλά για μια συζήτηση με πολλά στοιχεία αυτοαναφορικότητας κι αυτοαναίρεσης αφού όπως ομολογούν «οι συζητήσεις μεταξύ μας δεν είναι το φόρτε μας».

Η Μαρία αποδεικνύεται αστέρι των συνεντεύξεων, αφού δεν είναι κάτι εύκολο να καλέσεις στο πλατό τον πατέρα του παιδιού σου με τον οποίο δεν είσαι πλέον μαζί κι ο οποίος έχει αποκτήσει και δεύτερο παιδί και να φέρει μοιραία η κουβέντα και θέματα προσωπικά, κρατώντας όμως πάντα το κλίμα μιας κανονικής συνέντευξης. Σε αυτό έπαιξαν ρόλο και τα χρόνια που έχουν περάσει από την κρίση που βίωσαν στη σχέση τους και τον χωρισμό και μάλιστα με ιδιαίτερο χιούμορ που ενείχε και δηκτικότητα, ο Μάριος σχολίασε όσους ρωτούν ακόμα πώς είναι οι σχέσεις του με τη Μαρία. «Αν στα δύο χρόνια μετά τον χωρισμό είμαστε καλά, πώς ακριβώς περιμένουν να είμαστε στα δεκαέξι χρόνια;» Μια απόλυτα εύλογη απορία, αφού συνήθως ο χρόνος θεραπεύει και δε χειροτερεύει καταστάσεις. Καταλαγιάζει τα αρνητικά συναισθήματα κι επιβεβαιώνει τα θετικά.

Παρακολουθήσαμε δύο πρώην συντρόφους που πλέον δεν είναι απλοί φίλοι, είναι κολλητοί. Μεταξύ τους υπήρχε μόνο αμοιβαίος σεβασμός και κομψό πείραγμα. Ο Αθανασίου κορόιδεψε τη Σολωμού που «ναι, πάντα είχε σε όλα δίκιο» και η Σολωμού ομολόγησε ότι «στα ερωτικά των άλλων είναι μανούλα, στα δικά της όμως δυσκολεύεται».

Οι κοινές εμπειρίες ήταν πάντα παρούσες με αποτέλεσμα οι ερωτήσεις να ξεκινάνε από γενικές τοποθετήσεις και μετά να στοχεύουν στη σκιαγράφηση του συνεντευξιαζόμενου. Τα πρότυπα που έχει ο ηθοποιός, η στάση του απέναντι στη θρησκεία, την ιστορία, η (ανύπαρκτη) σχέση του με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παρουσιάστηκαν μέσα από την οπτική ενός ανθρώπου που τον έχει ζήσει έντονα.

Η συζήτησή τους έδωσε και πολύ τροφή για προβληματισμό. Διαπίστωσαν πόσο ωραίο ήταν το διάστημα της καραντίνας από την άποψη ότι η χαλάρωση των ρυθμών εργασίας δεν ήταν απαραίτητα κάτι κακό. Κάτι που μπορούμε οι περισσότεροι κατά έναν μεγάλο βαθμό να επιβεβαιώσουμε. Επόμενο θέμα, η σημασία της σωστής επιλογής και πώς μπορεί αυτή να γίνει. «Αν θες να δεις αν η επιλογή σου είναι σωστή -από τον επαγγελματικό έως τον προσωπικό τομέα– δες αν θα την έκανες αν είχες στην τράπεζα 500.000 ευρώ. Η ενασχόληση με την πολιτική κι η αντιμετώπισή της με έναν τρόπο πιο ιδεαλιστικό και ρομαντικό, αλλά και η αναπόληση της εποχής όπου το επάγγελμα της ηθοποιίας δεν ήταν συνυφασμένο τόσο πολύ με το κέρδος θίχτηκαν μακροσκελώς κι επέτρεψαν στον Αθανασίου να αναπτύξει τον χειμαρρώδη λόγο του.

Η συζήτηση για το αν υπάρχουν ή όχι φαντάσματα διανθίστηκε από τις κοινές εμπειρίες του πρώην ζευγαριού για να καταλήξουν στο απίστευτα χαριτωμένο κλισέ της Μαρίας: «Έτσι κι αλλιώς πάντα αφορίζεις ό,τι και να πω.» Ομοίως, στη μακροσκελή πολιτική κουβέντα, η ηθοποιός δεν άντεξε να μην παραπονεθεί: «Δεν είχα άποψη για τα πολιτικά σου, δε με ρώτησες και ποτέ.»

Αυτό που μας άρεσε σε αυτή τη συνέντευξη-συνύπαρξη ήταν ότι υπήρχε η απόλυτη ισορροπία. Ενώ έχουμε μπροστά μας δύο ανθρώπους με έντονο παρελθόν, δεν κιτρινίζουν, δεν κινούνται γύρω από το «εγώ» τους και δεν εκμεταλλεύονται στο ελάχιστο την ευκαιρία που τους έχει δοθεί να προβληθούν μέσα από τα προσωπικά τους. Ο Αθανασίου μίλησε για όλα τα ζητήματα που θα μιλούσε σε μια οποιαδήποτε συνέντευξη, όμως η αλήθεια είναι ότι ήταν πιο ομιλητικός ακριβώς γιατί απέναντί του ήταν η Μαρία. Με θάρρος ομολόγησε στη μητέρα του παιδιού του ότι θα ήθελε να έχει περισσότερο χρόνο γι’ αυτό. Θέλει κότσια αυτό για να το πεις στο συγκεκριμένο πρόσωπο στη συγκεκριμένη περίσταση. Κι όμως, ούτε εκεί δεν κιτρίνισαν ή έπεσαν σε μελό συμπεριφορές.

Η Σολωμού κράτησε ακριβώς τη στάση που έπρεπε. Είναι δύο άνθρωποι που έχουν προχωρήσει στη ζωή τους και είχαν την ενσυναίσθηση να μην ξεπεράσουν τα όρια ή πουν κάτι που μπορεί να παρεξηγηθεί. Θέλει ιδιαίτερη πνευματική εγρήγορση για να το πετύχεις αυτό. Επιβεβαιώνεται έτσι η ηρακλείτεια θεωρία: Ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι η μοίρα του. Δεν το πετυχαίνουν όλοι οι άνθρωποι να κρατάνε αυτή την ποιότητα στις σχέσεις τους, ή να έχουν αυτή την ευελιξία να μετασχηματίζουν σχέσεις που έχουν περάσει από σαράντα κύματα. Μόνο ορισμένοι μπορούν να το κάνουν, πράγμα το οποίο εξαρτάται από τον χαρακτήρα τους. Αυτό το δίδυμο,πάντως, ανήκει σε αυτούς τους λίγους.