Πριν διαβάσεις για τη διάσημη πλέον TikToker, Anna Kristina, βεβαιώσου ότι η ηλικία σου δεν ξεπερνάει την ηλικία των 35 διότι τότε θα βρεθείς αντιμέτωπος με λέξεις και φράσεις μάλλον άγνωστες. Εκτός από θέμα λεξιλογίου, είναι μάλλον και θέμα mindset, καθώς αυτά που θα αντικρύσεις ίσως απέχουν πολύ από την κοσμοθεωρία σου και τη στάση σου στο κομμάτι των σχέσεων. Εάν τώρα έχεις μπει εδώ και πολλά χρόνια στην τέταρτη δεκαετία της ζωής σου, μπορεί να έχεις πρόβλημα κατανόησης με τα όσα ακολουθήσουν αλλά μπορεί να ανακαλύψεις και μια ολοκαίνουρια φιλοσοφία που θα σε κάνει να αναθεωρήσεις τη συμπεριφορά σου στον κόσμο του flirting και του dating.

Λοιπόν, ξεκινάμε. Η Anna Kristina δικαίως διεκδικεί τον τίτλο της ειδήμονος στα θέματα σχέσεων αφού έχει γίνει viral με τις θεωρίες της και τις γνώσεις της που προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει σε χιλιάδες άντρες και γυναίκες που πηγαίνουν από μία αποτυχημένη ερωτική περιπέτεια στην επόμενη. Στην αρχή πρέπει να εξοικειωθούμε με δύο «τεχνικούς όρους»: “gold retriever” και “black cat”. Πρόκειται για δύο χαρακτηρισμούς που αφορούν το αρσενικό και το θηλυκό αντίστοιχα και παραπέμπουν στον ιδανικό τρόπο συμπεριφοράς που θα έπρεπε ο εκπρόσωπος του κάθε φύλου να έχει.

Η γυναίκα πρέπει να είναι μια “black cat”: Nα κρατάει ένα μυστήριο γύρω από την υπόστασή της, να έχει ένα είδος υπεροψίας με την έννοια του ότι ξέρει ότι αξίζει να βλέπει τους άντρες να κάνουν πράγματα για αυτή και γενικότερα να φέρεται όπως μια γάτα: ξέρει τι την ευχαριστεί και τη δυσαρεστεί και συμπεριφέρεται βάζοντας πάνω από όλα τις ανάγκες της. Παράλληλα, είναι και ανεξάρτητη, δηλαδή τη φροντίδα που ξέρει ότι αξίζει να την πάρει από έναν άντρα, μπορεί να την προσφέρει και μόνη της στον εαυτό της. Η γυναίκα με άλλα λόγια πρέπει να διατηρεί τη «θηλυκή ενέργειά της» και να μένει σε αυτή.

Ο ιδανικός άντρας είναι “golden retriever”. Δύσκολο να μεταφραστεί η φράση αυτή στα ελληνικά, είναι ένας «χρυσός ανακτητής»; Αυτό που αναπαριστά αυτή η φράση είναι η εικόνα ενός άντρα πιστού, πλήρως αφοσιωμένου στο ταίρι του, με την απόλυτη επίγνωση της αξίας της γυναίκας που έχει δίπλα του και ενός ανθρώπου στη θέση του κυνηγού, του διεκδικητή και αυτού που επαναλαμβανόμενα και διαρκώς προσπαθεί να ανανεώνει το ενδιαφέρον του ενδιαφερόμενου προσώπου προς αυτόν.

Το αν συμφωνείς τώρα με αυτή την οριοθέτηση λέει πολλά για το πώς βλέπεις τις σχέσεις και τις ισορροπίες μεταξύ των δύο φύλων. Αν συμφωνείς εκατό τοις εκατό, ίσως πρέπει να αναθεωρήσεις, γιατί ήδη πολλοί έχουν επισημάνει τα προβλήματα αυτής της θεωρίας.

Οι άνθρωποι κατηγοριοποιούνται, οι σχέσεις μπαίνουν σε κουτάκια και κάθε φορά που έχεις μια συμπεριφορά που σε απομακρύνει από το πρότυπο της “black cat” ή του “golden retriever” πέφτεις σε κατάθλιψη και αναρωτιέσαι πόσα άλλα λάθη θα κάνεις στον κόσμο του dating. Αν και θα συμφωνήσουμε ότι σε μια εποχή που εμφανώς η γυναίκα κάνει βήματα με πρωτοφανή ταχύτητα και ο άντρας θέλει τον χρόνο του να συνειδητοποιήσει και να αφομοιώσει την αλλαγή, χρειάζεται μια συνεχής υπενθύμιση και στα δύο φύλα των διαφορών τους (οι οποίες συχνά παραγνωρίζονται χάριν της ισότητας), ωστόσο, οι θεωρίες της Kristina αναπαράγουν στερεότυπα που έχουν εγκαταλειφθεί θεωρητικά (δυστυχώς όχι πάντα στην πράξη) προ πολλού. Με άλλα λόγια: Δε γίνεται από τη μία να δίνουμε δίκαιο στη γυναίκα όταν απαιτεί να έχει και το ταίρι μια εργασία που προσφέρει ένα αξιόλογο εισόδημα στο σπίτι και από την άλλη να μη δίνουμε δίκαιο στον άντρα που δυσανασχετεί όταν οι κοινωνικές συμβάσεις τον υποχρεώνουν να κερνάει μόνο αυτός ή κυρίως αυτός. Δε γίνεται να κατηγορούμε τον άντρα του καναπέ αλλά να αποδεχόμαστε τις γυναίκες πριγκιπισούλες. Οι θεωρίες αυτές φυσικά και φέρνουν προβλήματα στις σχέσεις και επιπλέον είναι και ανεπαρκείς γιατί δεν καλύπτουν τις περιπτώσεις ομόφυλων ζευγαριών.

Η αλήθεια είναι, όμως, ότι συμφωνούμε και σε κάτι με την εν λόγω TikToker. Και θα συμφωνήσεις και εσύ αν έχεις πατήσει τα 30 plus και μαζί με αυτά αν «την έχεις πατήσει» επειδή δεν είχες ακούσει ποτέ για την άλλη της θεωρία: τη θεωρία του να είσαι πάντα “unbothered”. Τι σημαίνει αυτό; Όχι βέβαια να υφίστασαι ή να ανέχεσαι συμπεριφορές που σε προσβάλλουν, σε κακοποιούν ή πολύ απλά σε ενοχλούν. Αλλά να… απαλλάσσεσαι από αυτές τεχνηέντως. Σιωπηλά αλλά αποτελεσματικά. Χωρίς να χαλάς την ενέργειά σου στο ελάχιστο.

Δε σε καλούν; Μην εμφανίζεσαι. Δε σου στέλνουν μήνυμα; Μη στέλνεις ούτε εσύ. Δε σε χαιρετάνε; Κάνε το ίδιο. Βλέπεις τον άντρα σου ή τη γυναίκα σου να «φλερτάρει» έστω και αθώα; Τον / τη βλέπεις να δείχνει διαθέσιμος και ανοιχτός σε άλλους; Μην ταράζεσαι. Αφενός γιατί δε σου κάνει καλό. Σε ασχημίζει, σε γερνάει και σε «χαλάει». Σου απορροφά ενέργεια και έχεις πολύ καλύτερα πράγματα να κάνεις. Αφετέρου γιατί – όπως μας λέει η Kristina – με σκηνές ζήλειας και κρίσης μόνο εσύ θα χάσεις. Θα χάσεις το δίκιο σου και ίσως και αυτόν ή αυτή που διεκδικείς ή ήδη έχεις. Και αν ήδη τον / την έχεις (που συνήθως πάντα εσύ τους έχεις) θα είναι πολύ μεγαλύτερο κρίμα.

Είναι επικίνδυνες αυτές οι θεωρίες ειδικά σε μια εποχή συναισθηματικής απονέκρωσης και αποξένωσης; Ίσως. Θα κάνουν τα πράγματα χειρότερα ειδικά σε μια εποχή που βλέπουμε – κακά τα ψέματα – πόσο εύκολο είναι να αφήσεις πίσω σου συζύγους, συντρόφους ή ακόμα και φίλους; Πάλι ίσως. Όμως, δεν είναι και επικίνδυνο να είσαι άοπλος τελείως μπροστά σε ανθρώπους τοξικούς και χειριστικούς; Εδώ απαντάμε σίγουρα.

Μη στείλεις, λοιπόν, μετά από «διαβάστηκε». Μην πας ακάλεστος νομίζοντας ότι η πρόσκληση δεν ήρθε από συστολή ή από αμηχανία. Μη χαιρετήσεις άτομα που μία, δύο, τρεις φορές έχουν δείξει ότι δε θέλουν να σου μιλήσουν. Και αν το έκανες στο παρελθόν, ποτέ δεν είναι αργά να το αλλάξεις.

Ακόμα και αν δεν ισχύει, φέρσου σαν να πιστεύεις ακράδαντα το μότο: Αν ήθελε, θα…» Δεν ισχύει πάντα, αλλά καλύτερα όπως λένε να λείπεις παρά να περισσεύεις. Μείνε “unbothered” και τότε θα δεις για ποιους ανθρώπους πραγματικά αξίζει αυτό να το αλλάξεις…

Συντάκτης: Σοφία Ρηγοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη