Όποιον και να ρωτήσεις, θα σου απαντήσει –κατά πάσα πιθανότητα–, πως το δεδομένο είναι βαρετό. Ειδικά όσον αφορά τις σχέσεις, πάντα επικρατεί η αίσθηση πως είναι εξαιρετικά σημαντικό να νιώθεις πως συνεχώς έχεις να ανακαλύπτεις πράγματα από τον άλλον. Σίγουρα είναι σημαντικό να υπάρχει ένας μπούσουλας, να γνωρίζεις τα βασικά για το τι άτομο έχεις απέναντί σου, ώστε να ξέρεις αν θέλεις να προσπαθήσεις να πάει όλο αυτό παρακάτω ή όχι.
Ο επικρατέστερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό σε μια σχέση, ειδικά όταν αυτή είναι στην αρχή της, είναι το λεγόμενο «σκωτσέζικο ντους». Μία αλάνθαστη τακτική όταν θέλεις να αφήσεις λίγο και την απορία στον άλλον για το αν ενδιαφέρεσαι τόσο πολύ ή αν απλά περνάς την ώρα σου. «Σε θέλω-δε σε θέλω, ναι-όχι» είναι μερικές από τις κλισέ μεν, αλλά διαχρονικά επιτυχημένες ατάκες που κατά καιρούς όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει.
Πολλοί τις χρησιμοποιούν, βέβαια, με πολλή ειλικρίνεια, είτε γιατί δεν είναι εντελώς έτοιμοι να μπουν σε μια νέα σχέση ή γιατί δεν είναι σίγουροι για το αν θέλουν να ξεκινήσουν κάτι με το άτομο που βγαίνουν και φλερτάρουν το τελευταίο διάστημα. Αυτό αποτελεί, φυσικά, εξαίρεση, η οποία επιβεβαιώνει τον κανόνα. Εν τέλει, ο αποδέκτης μιας τέτοιας συμπεριφοράς ψαρώνει, καθώς νιώθει πως το τοπίο δεν είναι ξεκάθαρο αλλά, θες από περιέργεια, θες από πείσμα ή ακόμη κι από γνήσιο ενδιαφέρον, προσπαθεί να το διαλευκάνει.
Η πλειοψηφία, όμως, χρησιμοποιεί αυτή τη συμπεριφορά ως στρατηγική, διατηρώντας ένα μυστήριο στη μεταξύ τους επικοινωνία. Το μυστήριο εντείνει τα συναισθήματα και δημιουργεί την αίσθηση πως τίποτα δεν είναι κεκτημένο και όλα είναι ρευστά. Δημιουργεί στον αποδέκτη την ανάγκη να προσπαθήσει να κατακτήσει το «απόρθητο φρούριο» που έχει απέναντί του.
Έτσι, υπάρχει μια διαρκής πάλη ανάμεσα στους δύο επίδοξους συντρόφους, μια αέναη μάχη ανάμεσα στο «θέλω-δε θέλω», που αναζωπυρώνει συνεχώς μια φλόγα που δεν έχει σκοπό να σβήσει.
Γιατί τι είναι ο έρωτας; Μια τακτική, ένα παιχνίδι, που παίζεται σωστά μόνο από αυτούς τους δύο που εμπλέκονται σε αυτό. Δεν έχει νικητές, δεν έχει ηττημένους, έχει μόνο «σκληρά μαχόμενους» σε ένα πεδίο μάχης που συχνά είναι άνισο για τον έναν από τους δύο. Έχει πάθος, πάθημα και αγωνίες. Έχει μαθήματα ζωής που τα λαμβάνεις μόνο αν έχεις εμπλακεί σε αυτό το παιχνίδι. Δεν έχει κανόνες, όρια και όρους. Με κυρίαρχο την καρδιά, ένα μυαλό χαμένο και ένα ένστικτο που δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος πως σε οδήγησε σωστά.
Γιατί, όμως, να επιλέξεις μια τέτοια μέθοδο; Γιατί όχι, θα σου απαντήσω εγώ. Όλοι ίσως να επιθυμούσαμε να είναι πιο απλά τα πράγματα στον έρωτα. Ένα «σε θέλω-με θέλεις» να αρκούσε για να πορευτούν μαζί δύο άνθρωποι που η μοίρα έφερε κοντά. Να ήταν ικανό αυτό να τους φέρει κοντά και να γεννήσει ένα έντονο πάθος ανάμεσά τους, που θα εξελισσόταν σε μια υπέροχη και ισορροπημένη σχέση.
Όμως, η ζωή είναι περίπλοκη, οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί σε εξαιρετικά πολυσύνθετες προσωπικότητες και κατά συνέπεια οι σχέσεις έχουν γίνει πιο δύσκολες και πολύπλοκες. Η εποχή μας προσφέρει αφθονία επιλογών και η διάθεση να τις γευτούμε όλο και μεγαλώνει. Δύσκολα θεωρούμε πως αξίζει περισσότερο το δεδομένο, το ντόμπρο και το αληθινό, πέρα από στρατηγικές και τακτικές.
Αν μπορείς, λοιπόν, να στηρίξεις και να υποστηρίξεις ως χαρακτήρας μια τέτοιου είδους τακτική, κάνε το. Για να κερδίζεις, όχι για να ταλαιπωρήσεις. Για να σε εκτιμήσει ο υποψήφιος σύντροφος, όχι για να του δημιουργήσεις απωθημένα και πόνο. Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Κάθε μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολλαπλούς τρόπους και για διαφορετικούς λόγους. Επέλεξε να κάνεις ό,τι κάνεις από γνήσιο ενδιαφέρον και όχι ως μέσο εκδίκησης ή έκφρασης καχυποψίας. Κι ίσως όλα επιστρέψουν και πάλι στην απλότητα και στη γνησιότητα.
Συντάκτης: Μαρία Χαρδαλιά
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα
