Τα δίνεις όλα ή φεύγεις εξ αρχής

«Σ’ αγαπώ»∙ μια φράση που δημιουργήθηκε αιώνες πριν για να υποδηλώνει και να τονίζει το υπέρτατο συναίσθημα, το δοτικότερο όλων. Να σημαίνει πλήρη αφοσίωση, δέσμευση, νοιάξιμο, σεβασμό και πολλά ακόμη συναισθήματα που οι λέξεις μοιάζουν φτωχές για να την περιγράψουν. Η αγάπη έχει ποικίλες μορφές: γονική, φιλική, ερωτική.

Στο «σ’ αγαπώ» δεν υπάρχει «πολύ» γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει «λίγο». Ή αγαπάς ή δεν αγαπάς. Και θα σταθώ στην ερωτική αγάπη. Ποιος δεν την έχει νιώσει. Έρχεται σαν κύμα, σε παρασύρει και σε υποδουλώνει ταυτόχρονα. Και λέω έρχεται, γιατί, φίλε μου, δεν την περιμένεις, δε σε υποχρεώνει κανείς να την νιώσεις και δε χρειάζεται να κυνηγήσεις για να την έχεις. Θα σου δοθεί απλόχερα όταν την κερδίσεις και συνυφαίνεται άμεσα με την εμπιστοσύνη. Κερδίζεται λοιπόν κι αυτή λεπτό το λεπτό, μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο.

Αν, όμως, έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο που σε αγαπάει κι αυτό δεν είναι πλήρως αμοιβαίο, μην τον κάνεις να πιστέψει ότι τον αγαπάς κι εσύ. Μην το χρησιμοποιείς σαν καραμέλα όλη μέρα μόνο και μόνο για να περνιέσαι ως σωστή επιλογή ενώ κατά βάθος γνωρίζεις ότι δεν αξίζεις την αγάπη του άλλου. Μην ξυπνάς πεθαμένα συναισθήματα ενώ δεν έχεις σκοπό να τα αναστήσεις.

Δεν ξέρεις ο απέναντί σου, που σου δίνει τόσο απλόχερα την αγάπη του, τι σταυρό έχει προηγουμένως κουβαλήσει και πόσο πολύτιμο είναι το «σ’ αγαπώ» του που σου ξεστομίζει. Δε θα ακούσεις αυτό τον άνθρωπο να στο λέει όλη μέρα κάθε μέρα. Θα στο πει λίγες φορές και θα το εννοεί ακόμη περισσότερες. Θα το δεις στο βλέμμα του, στις κινήσεις του, στη δοτικότητά του, ακόμη και μέσα απ’ τις φοβίες που σου εκφράζει.

Ναι, αυτός που αγαπά αληθινά, πολλές φορές φοβάται κιόλας. Σε έναν κόσμο γεμάτο μίσος κι ανθρώπους να κυνηγούν μόνο το συμφέρον, ο άνθρωπος αυτός τολμά να αγαπά. Τολμά να ονειρεύεται και να βάζει κάποιον άλλο πιο πάνω απ’ τον εαυτό του. Κι εκεί ακριβώς φοβάται. Γιατί αν σε χάσει, φίλε μου, θα χάσει κομμάτι του εαυτού του. Όταν έχεις έναν τέτοιο άνθρωπο απέναντί σου, τα δίνεις όλα ή φεύγεις εξ αρχής.

Δε γίνεται να λες «σ’ αγαπώ» ενώ δεν το εννοείς. Δε γίνεται να απαιτείς ν’ ακούσεις το «σ’ αγαπώ» μόνο και μόνο γιατί είσαι ανασφαλής και θέλεις να νιώσεις ότι μετράς. Έχεις μια ψυχή απέναντί σου, κάτι ανώτερο κι άυλο, όχι ένα υλικό που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να καλύψεις τα δικά σου κενά και να το κάνεις παιχνιδάκι σου.

Αν θέλεις απλά να παίξεις, το «σ’ αγαπώ» δε σου ανήκει, δεν το αξίζεις, φύγε μακριά από αυτό, ξεκαθάρισε τη θέση σου, φέρσου ώριμα. Μην ξεφτιλίζεις την ανώτερη λέξη κι έννοια…