«Θα το μετάνιωνα αν δεν ερχόμουν να σε γνωρίσω»

Ακόμη αναρωτιέσαι πώς θα μπορέσεις να ρίξεις δίχτυα σε αυτά τα δύο μάτια που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής και σου κόβουν τη δική σου; Το ψάχνεις από ‘δω, το ψάχνεις από ‘κει, κι έχεις ήδη πείσει τον εαυτό σου πως πρέπει να βρεις τον τρόπο, να μην αφήσεις την ευκαιρία να πάει χαμένη. Γιατί καλύτερα να μετανιώσεις που το έκανες παρά να αυτοχαστουκίζεσαι έπειτα που δεν έδειξες το θάρρος σε μια στιγμή επιθυμίας που μετατράπηκε σε δειλία.

Η τόλμη σε πολλούς τομείς ήταν ανέκαθεν το δυνατό σου σημείο. Όμως στον τομέα τον κατακτήσεων, όσο να πεις, θέλει μια σκέψη παραπάνω. Άσε λοιπόν τις περιστροφές και κινήσει απλά κι αποφασιστικά. Πλησίασε κοντά, κοίτα με ειλικρίνεια βαθιά μέσα στα μάτια και πες: «Σ’ έβλεπα εδώ κι ώρα και θα το μετάνιωνα αν δε σε γνώριζα». Ξεφεύγεις απ’ τα κλισέ, γίνεσαι πιο άμεσος, και στην τελική, αυτό που μόλις ξεστόμισες δεν ήταν πάνω-κάτω αυτό που ένιωθες; Δε θα μετάνιωνες αν δεν έδινες καν στον εαυτό σου την ευκαιρία;

Δεν υπάρχει πιο τολμηρή, ευθύς αλλά κι αποτελεσματικότερη ατάκα φλερτ. Ήταν, είναι και θα είναι πάντα η καλύτερη. Δύσκολα να χάσεις. Δύσκολα να μη δώσεις με αυτόν τον τρόπο τροφή για σκέψη στο συνομιλητή σου. Έτοιμος για όλα, ρε παιδί μου, ή ταν ή επί τας. Σαν να ανοίγουν όλα τα χαρτιά στο τραπέζι κι η παρτίδα να έχει στηθεί για να την κερδίσεις! Το τελευταίο σου χαρτί, ο άσσος στο μανίκι.

Κι εκείνα τα μάτια που χάζευες πιο πριν, τώρα σε κοιτούν και μπαίνουν στη διαδικασία να σκεφτούν σοβαρά να δώσουν ευκαιρία σε αυτή τη γνωριμία. Σε έναν κόσμο που έπαψε να φλερτάρει και που όλο και περισσότεροι χώνονται στο καβούκι τους, εσύ κάνεις τη διαφορά. Ρισκάρεις, γουστάρεις, τολμάς και το πιθανότερο, νικάς. Η ζωή ευνοεί τους τολμηρούς, τους ονειροπόλους. Όχι τους ριψάσπιδες αλλά αυτούς που δίνουν τις μάχες τους στην πρώτη γραμμή. Που όσο κι αν διστάζουν αρχικά, αποφασίζουν να τολμήσουν. Σώμα με σώμα η μάχη, ευθύ το βλέμμα και στα ίσα οι βολές.

Κι όσο μιλάμε για τις βολές του έρωτα, η τόλμη έχει τον πρώτο λόγο. Τολμάς να γνωρίσεις, να φλερτάρεις, ακόμη και να ερωτευτείς. Να μπεις στα βαθιά νερά του και να κολυμπήσεις με ορμή, δύναμη και σθένος. Έτσι αξίζει το φλερτ, έτσι αξίζει ο έρωτας. Έτσι αξίζει, στην τελική, να ζεις. Κι αν τελικά, βουτήξεις στα βαθιά, να ξέρεις δε θα είσαι μόνος. Γιατί αυτά τα μάτια, τα κέρδισες, τα πήρες μαζί σου.

Φρόντισε να είναι μεγάλη η διαδρομή, να υπέροχες οι στιγμές. Αρκεί να μην πάψεις ποτέ να κολυμπάς με ορμή. Να μην κουραστείς, να μη λιγοψυχήσεις. Τα αξίζεις και τα θες όλα. Μην ξεχάσεις να το μεταδώσεις και σε αυτά τα δύο μάτια που σίγουρα κατάφερες να πάρεις μαζί σου.

Και κάτι ακόμη. Αν αυτό το ταξίδι δε σου βγει έτσι όπως το είχες αρχικά υπολογίσει, μην το βάλεις κάτω, μην παραδώσεις τα όπλα. Η ατάκα σου θα είναι πάντα εκεί, διαθέσιμη, την επόμενη φορά που και πάλι δυο μάτια θα ταράξουν τα ήρεμα νερά σου και θα θέλεις κι εσύ να βάλεις ένα λιθαράκι στα δικά τους ήρεμα νερά. Ένα κολύμπι είναι η ζωή. Πάρε βαθιά ανάσα και ξεκίνα!