Αν έχεις ήδη μία νόστιμη, χνουδωτή φατσούλα στην οικογένειά σου τώρα κουνάς το κεφάλι καταφατικά διαβάζοντας και μόνο τον τίτλο αυτού του άρθρου. Γιατί ξέρεις από πρώτο χέρι πόσο επηρεάζει την καθημερινότητα και τα συναισθήματά σου ένα ζωάκι που ζει μαζί σου κι εξαρτάται απόλυτα από εσένα.
Mπορεί κάποιες φορές να φαίνεται πως εσύ του δίνεις μόνο, προσφέροντάς του σπίτι, φροντίδα και τα απαραίτητα, αλλά στην πραγματικότητα αυτά που παίρνεις εσύ από εκείνο είναι υπερπολλαπλάσια και ας μη φαίνονται με την πρώτη ματιά. Ειδικά σε στιγμές δύσκολες, όπως μετά από έναν χωρισμό, το κατοικίδιό σου μπορεί να γίνει η παρηγοριά και η δύναμη που χρειάζεσαι για να πατήσεις ξανά στα πόδια σου και να προχωρήσεις μπροστά. Ακόμη και οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως περνώντας χρόνο με το κατοικίδιό σου μειώνονται τα επίπεδα της κορτιζόλης στον οργανισμό σου, της ορμόνης του στρες και αυξάνεται η σεροτονίνη, που σε ηρεμεί και σε απομακρύνει από την κατάθλιψη.
Όταν ένας άνθρωπος χάνεται ξαφνικά από τη ζωή σου, τις στιγμές και την καθημερινότητά σου αφήνει πίσω του ένα κενό που φαντάζει τεράστιο και δυσαναπλήρωτο. Ειδικά αν ήταν ο άνθρωπός σου και μοιραζόσασταν την ίδια στέγη σε πνίγει η μοναξιά. Εκεί, ένα μικρό, ζωντανό πλασματάκι που σε βλέπει σαν Θεό, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Θα γεμίσει τις ώρες της σιωπής με αγκαλιές και αγάπη που σίγουρα τα έχεις απόλυτη ανάγκη.
Η απαξίωση του εαυτού σου και η αίσθηση πως δεν αξίζεις να σε αγαπούν και να σε φροντίζουν είναι σύνηθες φαινόμενο μετά από έναn χωρισμό. Σε βαραίνουν τύψεις για όσα έκανες ή δεν έκανες και το πιστό σου φιλαράκι που σε λατρεύει άνευ όρων χωρίς να σε κρίνει, έρχεται να γλύψει τις πληγές της ψυχής σου και να σε κάνει να νιώσεις πως κάποιος νοιάζεται πραγματικά. Αν έχεις και την ευθύνη της φροντίδας του εξ’ ολοκλήρου εσύ, τότε υποχρεωτικά θα σηκωθείς από τον καναπέ, θα βγεις έξω και θα το πας την απαραίτητη καθημερινή του βόλτα. Ο καθαρός αέρας και το οξυγόνο θα σου κάνουν καλό. Θα καθαρίσουν το μυαλό σου και θα σου δώσουν την ευκαιρία να σκεφτείς την κατάσταση διαφορετικά. Επίσης, θα ασκηθείς περπατώντας, που και αυτό είναι ένα ακόμη συν, τόσο για το σώμα όσο και για την πεσμένη ψυχολογία σου.
Τώρα, αν κυκλοφορήσεις έξω με το κατοικίδιό σου, πιθανότατα κάποιος θα σε πλησιάσει να σε ρωτήσει πώς το λένε, να το χαϊδέψει ή θα σου χαμογελάσει οπότε αναγκαστικά, θέλοντας και μη, γίνεσαι πιο κοινωνικός, ενώ είναι σχεδόν βέβαιο πως θα προτιμούσες να κλειστείς στο καβούκι σου και να μην ανταλλάξεις κουβέντα με κανέναν. Δε σε παίρνει, όμως, γιατί η ανάγκη της βόλτας είναι επιτακτική. Τόσο γι’ αυτό όσο και για σένα. Και ας μην το βλέπεις τη δεδομένη στιγμή. Ακόμη και στο σπίτι όταν είστε οι δυο σας, όμως, θα σε κάνει να γελάσεις με τις γκάφες και τις αταξίες του. Θα σε κοιτάει στα μάτια σαν να σε καταλαβαίνει και να σε νιώθει και δε θα φεύγει από κοντά σου αν δεν έχει λόγο.
Οπότε, αν είσαι από τους τυχερούς που έχει ήδη έναν τέτοιο θησαυρό κοντά του, αγκάλιασέ τον και άφησέ τον, μαζί με τον χρόνο που θα περνάει, να κάνει τη δουλειά του. Αν πάλι δεν έχεις κατοικίδιο αλλά χώρισες πρόσφατα και θέλεις να αποκτήσεις ένα, θα σου πω απλά να το σκεφτείς καλά, γιατί ειδικά τον πρώτο καιρό, οι ευθύνες είναι πολλές και μπορεί να στρεσαριστείς ακόμη περισσότερο. Αν η ψυχολογική (και οικονομική) σου κατάσταση το επιτρέπει και είσαι εντελώς συνειδητοποιημένος, τότε να το κάνεις και θα βρεθείς ένα βήμα πιο κοντά σε ένα μέλλον ελπιδοφόρο, τριχωτό και φωτεινό.
Συντάκτης: Σοφία Αλεξανδρίδου
