Σε χτύπησε ο έρωτας εκεί που δεν το περίμενες και δεν πρόλαβες να μάθεις ούτε ένα όνομα; Καταριέσαι ακόμα την ώρα και τη στιγμή που απομακρύνθηκες ξέροντας πως δεν πρόκειται να την ξαναδείς ποτέ;
Ψάχνεις κάποιον απεγνωσμένα και δεν έχεις πού να το πεις; Το pillowfights έχει τη λύση για σένα!
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να στείλεις ένα email με τίτλο «Σε ψάχνω» στο info @ pillowfights.gr να μας πεις πότε, πού και πώς άρχισε να χτυπάει δυνατά η καρδούλα σου.
Δώσε στίγμα και συντεταγμένες κι άσε σ’ εμάς τα υπόλοιπα.
1.
Σάββατο 7 Ιουλίου μεσάνυχτα. Ήμασταν στο Simo beach bar στην Αγία Νάπα. Καθόμουν ακριβώς μπροστά σου και κάρφωνες το βλέμμα σου συνεχώς πάνω μου, όποτε γυρνούσα να σε δω. Πήγα μια βόλτα με μια φίλη, μου χαμογέλασες και μου είπες πως είμαι πολύ γλυκιά. Σου είπα «κι εσύ» και μου χαμογέλασες ξανά. Αργότερα πήγα να κατέβω τα σκαλιά και στάθηκες ακριβώς μπροστά μου για να μην περάσω, μου είπες «αν δε με αγκαλιάσεις δε σε αφήνω να πας πουθενά». Με ρώτησες μόνο πού μένω. Δεν προλάβαμε να πούμε πολλά. Θα πάω σύντομα, ελπίζω να δω πάλι το όμορφο χαμόγελό σου.
2.
Σάββατο 14/7, ώρα 1 μ.μ., σε μεγάλο σουπερμάρκετ στον παράδρομο της Εθνικής. Μου κράτησες την πόρτα του ασανσέρ. Ήμασταν μόνο οι δυο μας. Σε ευχαρίστησα και μετά πιάσαμε τη συζήτηση. Με ρώτησες αν έχω έρθει για δουλειά και σου είπα «ναι» χωρίς να σκεφτώ ότι η δουλειά και τα ψώνια είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Όταν μετά με ρώτησες πού δουλεύω κατάλαβα ότι έκανα βλακεία και σου εξήγησα τι εννοούσα. Γέλασες. Ήσουν πολύ γλυκός. Μου είπες ότι δουλεύεις στην κάβα, αλλά δε σε βρήκα τη Δευτέρα που ξαναπήγα. Μάξιμε, σε ψάχνω…
3.
14/7 σταθμός μετρό στο Σύνταγμα.Ήταν κενή η τελευταία θέση ακριβώς δίπλα μου κι ήρθες τρέχοντας να καθίσεις εκεί. Κρατούσες μερικά λουλούδια (ελπίζω να μη με πρόλαβε κάποιος και να στα πρόσφερε) και με κοίταζες επίμονα. Το κατάλαβα, αλλά ντράπηκα κάπως εκείνη τη στιγμή (βλακεία μου). Με ρώτησες τι ώρα ήταν κι ο χαζός δεν άρπαξα την ευκαιρία να σου μιλήσω. Σε κάποια φάση συναντήθηκαν τα βλέμματά μας. Κατεβήκαμε κι οι δύο στον Άγιο Ιωάννη, αλλά έκτοτε σε έχασα. Εσύ με τα καστανόξανθα μαλλιά και τα υπέροχα αυτά μάτια, ελπίζω να το διαβάσεις, θα σε περιμένω… Κώστας
4.
14/2 περίπου 23:30. Σε γνώρισα στον ηλεκτρικό. Πιάσαμε την κουβέντα στη διαδρομή, αλλά χωρίς να το καταλάβω φτάσαμε στη στάση που έπρεπε να κατέβω. Μου χάρισες ένα βιβλίο και το μόνο που ξέρω είναι το όνομά σου. Ελπίζω κάποια στιγμή να διαβάσεις αυτό το μήνυμα και να μπορέσω να σε βρω. Από τότε σε ψάχνω!
5.
Πάτρα. Σε είδα τυχαία ένα μεσημέρι στην Τέρψη, πάρκαρες το αυτοκίνητό σου, ένα smart με αριθμό πινακίδας ΙΚΑ 41**, από τότε μου έμεινες στο μυαλό, σε έψαχνα παντού. Λίγους μήνες αργότερα, σε είδα ένα πρωί στην Ευβοίας κι οδηγούσες το ίδιο smart. Ακόμα σε ψάχνω! Εμφανίσου επιτέλους!
Σύμφωνα με την πολιτική του site δε δημοσιεύονται τα προσωπικά στοιχεία των αποστολέων των μηνυμάτων για τη στήλη «Σε ψάχνω», εκτός κι αν οι ίδιοι το ζητήσουν κατά το email τους.
Αν νομίζετε ότι κάποιο από τα παραπάνω μηνύματα απευθύνεται σ’ εσάς, σχολιάστε εδώ, ώστε να αφήσετε το στίγμα σας και να σας βρουν!
Καλούς έρωτες!
