Σε χτύπησε ο έρωτας εκεί που δεν το περίμενες και δεν πρόλαβες να μάθεις ούτε ένα όνομα; Καταριέσαι ακόμα την ώρα και τη στιγμή που απομακρύνθηκες ξέροντας πως δεν πρόκειται να την ξαναδείς ποτέ;
Ψάχνεις κάποιον απεγνωσμένα και δεν έχεις πού να το πεις; Το pillowfights έχει τη λύση για σένα!
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να στείλεις ένα email με τίτλο «Σε ψάχνω» στο info @ pillowfights.gr να μας πεις πότε, πού και πώς άρχισε να χτυπάει δυνατά η καρδούλα σου.
Δώσε στίγμα και συντεταγμένες κι άσε σ’ εμάς τα υπόλοιπα.
1.
Δευτέρα βράδυ, 28 Οκτώβρη, περιοχή Λιβαδειά Βοιωτίας, ονομασία μαγαζιού preesteaz, απογευματινή ώρα, περίπου 7, μελαχρινή κοπέλα ύψος 1.70 περίπου. Πράσινο φόρεμα, καθόμασταν αντικριστά τα βλέμματά μας δε χάθηκαν στιγμή. Ξανθός, με λευκό πουκάμισο με ρίγες μπλε εγώ. Κάποια στιγμή συναντηθήκαμε και στην τουαλέτα· ήσουν με τη φίλη σου δίστασα να σου μιλήσω διότι συνοδευόσουν. Θέλω να σε ξαναδώ, δεν έχω ξανανιώσει έτσι. Πάμε να φύγουμε μαζί και όπου βγει.
2.
Δευτέρα 28 Οκτωβρίου Λάρισα. Αστικό 9 για πανεπιστήμιο. Μπήκες στη δεύτερη στάση. Φορούσες άσπρο t-shirt, blue jean και κρατούσες έναν σάκο. Καστανός με υπέροχα, full εκφραστικά πράσινα μάτια, αν δεν κάνω λάθος από το λίγο που σε κοιτούσα για να μην καρφωθώ διότι κοιτούσες λιγάκι και ‘συ. Είμαι η κοπέλα με την αλογοουρά που καθόταν στη θέση δίπλα από την πόρτα με μια φίλη της. Με το που σταμάτησε κατέβηκα πρώτη και φύγαμε προς αντίθετη κατεύθυνση. Εγώ δεν τόλμησα να γυρίσω αλλά έβαλα τη φίλη μου και είδε ότι γύρισες και με κοίταξες. Τι να πω.. Το βλέμμα σου απλά δεν υπήρχε. Σε ψάχνω και αν το δεις θα ήθελα πολύ να δώσεις ένα σημάδι.
3.
Πετούσαμε μαζί από Ρόδο για Αθήνα στις 15/10 το πρωί. Αρχικά, καθίσαμε στην ίδια σειρά του αεροπλάνου (συγκεκριμένα την 29) με μια θέση κενό ανάμεσά μας. Στη συνέχεια αναγκάστηκες να αλλάξεις θέση. Δεν έτυχε να σε γνωρίσω στο Mrc Rhodes καθώς ήσουν στο crisis team και εγώ στην UFM επιτροπή. Ίσως να μην το δεις ποτέ αλλά να ξέρεις πως μου τράβηξες την προσοχή.
4.
Καμάρα 1/11 Βράδυ. Έριχνε ψιλόβροχο κι εσύ καθόσουν κάτω από την Καμάρα περιμένοντας την παρέα σου που προφανώς σε είχε στήσει. Καθόμουν ακριβώς απέναντί σου όρθιος, περιμένοντας κι εγώ. Φορούσες ένα μαύρο δερμάτινο μπουφάν και κόκκινο κραγιόν. Σε κάποια φάση σου ζήτησα αναπτήρα αλλά δεν είχες και έτσι έληξε άδοξα η κουβέντα μας, ήρθε και η παρέα μου και σε χαιρέτησα φεύγοντας. Πώς μπορώ να σε ξαναβρώ;
5.
Φλώρινα Λορντ, 28 Οκτωβρίου βράδυ. Έπαιζε Πασχαλίδη και είχες ξελαρυγγιαστεί να φωνάζεις τραγουδώντας, το ένιωθες το κομμάτι ήταν το «Παραμύθι με λυπημένο τέλος». Ήσουν πανέμορφος έτσι λίγο ιδρωμένος και μεθυσμένος, χαρούμενος με την παρέα σου, τέσσερα αγόρια. Είχε τόσο κόσμο που δεν κατάφερα ποτέ να σε πλησιάσω. Κάποια στιγμή που αποφάσισα να έρθω προς το μέρος σου ντυνόσουν για να φύγετε γιατί δεν αισθανόσουν και πολύ καλά. Μικρή η Φλώρινα κι όμως, δε σε ξαναείδα.
Σύμφωνα με την πολιτική του site δε δημοσιεύονται τα προσωπικά στοιχεία των αποστολέων των μηνυμάτων για τη στήλη «Σε ψάχνω», εκτός κι αν οι ίδιοι το ζητήσουν κατά το email τους.
Αν νομίζετε ότι κάποιο από τα παραπάνω μηνύματα απευθύνεται σ’ εσάς, σχολιάστε εδώ, ώστε να αφήσετε το στίγμα σας και να σας βρουν!
Καλούς έρωτες!
