Σε χτύπησε ο έρωτας εκεί που δεν το περίμενες και δεν πρόλαβες να μάθεις ούτε ένα όνομα; Καταριέσαι ακόμα την ώρα και τη στιγμή που απομακρύνθηκες ξέροντας πως δεν πρόκειται να την ξαναδείς ποτέ; Ψάχνεις κάποιον απεγνωσμένα και δεν έχεις πού να το πεις; Το pillowfights έχει τη λύση για σένα!
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να στείλεις ένα email με τίτλο «Σε ψάχνω» στο info @ pillowfights.gr να μας πεις πότε, πού και πώς άρχισε να χτυπάει δυνατά η καρδούλα σου.
1.
Πέμπτη 18/6, Ρόδος. Είσαι courier, μου έχεις ξαναφέρει δέμα άλλες τρεις φορές νομίζω.Ή εταιρεία σου έχει κόκκινο χρώμα και έρχεσαι με μηχανάκι πρωινά μέχρι τώρα. Σήμερα φορούσες βερμούδα-αμάνικο μπλουζάκι και γυαλιά ηλίου -πρέπει να έχεις ανοιχτά μάτια! Εγώ μένω σε χωριό κοντά στην πόλη, έχω μαύρα μαλλιά, καστανά μάτια και φορούσα πορτοκαλί κολάν με γκρι κοντομάνικο μπλουζάκι. Καταλαβαίνω τη φωνή σου απ’ το τηλέφωνο, δεν ξέρω γιατί μου φαίνεται διαφορετική, αν θέλεις μπορούμε να πούμε κάτι παραπάνω από «καλή συνέχεια!».
2.
20/6, Περαία. Αρκετά μετά αφού τελείωσε το live ήρθες, κάθισες στο τραπέζι για 5′ περίπου και συζητούσες με την υπόλοιπη παρέα. Εγώ στεκόμουν και κοιτούσα μια τη θάλασσα, μια εσένα και δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι το χαμόγελό σου και τα μάτια σου! Μετά σηκώθηκες, σού ζήτησε ένα μέλος της παρέας το τηλέφωνό σου, το έδωσες, χαιρέτησες και συνέχισες γιατί είχες δουλειά. Θα ήθελα να γνωρίσω καλύτερα το πλατύ σου χαμόγελο!
3.
Καλοκαίρι, 2019. Ιούνιος παίζει να ήταν. Γνωριστήκαμε σε ένα club ονόματι Gazi στη Ρόδο. Με κοιτούσες για ώρα, το κατάλαβα λιγάκι αργότερα. Πλησίασες και φιληθήκαμε, έτσι αυθόρμητα, από τις λίγες φορές έως τότε στη ζωή μου που ήμουν αυθόρμητη. Μου άρεσε, δεν το απέτρεψα. Να σημειωθεί πως ήμουν λίγο μεθυσμένη, αλλά είχα συναίσθηση τι έκανα. Ανταλλάξαμε Instagram και φεύγοντας μου έδωσες ένα μαντήλι δικό σου. Από τις πιο όμορφες χειρονομίες που είχα συναντήσει ως τότε. Το επόμενο πρωί μου έστειλες μήνυμα, μιλήσαμε και όταν μου είπες να βρεθούμε και να γνωριστούμε καλύτερα, νηφάλιοι, απλώς δείλιασα. Είναι η φάση που ξεσουρώνεις το πρωί και θυμάσαι τι έκανες. Να σημειωθεί πως το φιλί που δώσαμε το ήθελα και δεν το ρίχνω στο μεθύσι μου. Απλώς το σκέφτηκα πολλές φορές και αποφάσισα πως δεν ήταν καλή ιδέα τελικά. Ο λόγος που σε ψάχνω είναι για σου δώσω πίσω το μαντήλι σου, δεν άξιζα αυτή σου τη χειρονομία. Θα μου πεις, τώρα το θυμήθηκες; Κάλλιο αργά παρά ποτέ, έτσι κι αλλιώς έχω κάτι που σου ανήκει (νομίζω πως λεγόσουν Ραφαήλ).
4.
21/7, γύρω στις 12 το πρωί. Είμαι στο μετρό Κορυδαλλού και περιμένω να έρθει. Μπαίνω μέσα και σε βλέπω να κάθεσαι. Υποθέτω μπήκες στην προηγούμενη στάση, Νίκαιας. Φορούσες μαύρη μάσκα, λευκά Airforce, μαύρη βερμούδα και μαύρο backpack. Σε κοιτούσα και με κοιτούσες. Όταν φτάναμε στη στάση Αγία Μαρίνα, σηκώθηκες και πήγες προς την πόρτα. Ήμουν απέναντί σου και μου γύρισες πλάτη. Γύρω στις 12:05 με κοίταξες, μου έκλεισες το μάτι, γελάσαμε κι οι δυο. Άνοιξαν οι πόρτες και έφυγες. Πώς θα σε εντοπίσω; Σε ψάχνω…
5.
Παρασκευή 17/7/20, Blue Star Patmos, σε παρατήρησα στη διαδρομή από Πάρο για Νάξο κι εσύ το ίδιο! Κοιταζόμασταν σε όλο το ταξίδι, αλλά δε μιλήσαμε! Κατέβηκες κι εσύ Νάξο. Την επόμενη μέρα ήμασταν σε διπλανές ξαπλώστρες στην παραλία του Αγίου Γεωργίου, αλλά πάλι δε μιλήσαμε! Το ίδιο βράδυ ήσουν στο ocean, αλλά δε σε πρόλαβα γιατί έφυγε;. Θέλω να μάθω το όνομά σου… Είμαι το κορίτσι με το κίτρινο λουλουδάτο λαστιχάκι στο χέρι.
Σύμφωνα με την πολιτική του site δε δημοσιεύονται τα προσωπικά στοιχεία των αποστολέων των μηνυμάτων για τη στήλη «Σε ψάχνω», εκτός κι αν οι ίδιοι το ζητήσουν κατά το email τους.
Αν νομίζετε ότι κάποιο από τα παραπάνω μηνύματα απευθύνεται σ’ εσάς, σχολιάστε εδώ, ώστε να αφήσετε το στίγμα σας και να σας βρουν!
Καλούς έρωτες!
