Σε χτύπησε ο έρωτας εκεί που δεν το περίμενες και δεν πρόλαβες να μάθεις ούτε ένα όνομα; Καταριέσαι ακόμα την ώρα και τη στιγμή που απομακρύνθηκες ξέροντας πως δεν πρόκειται να την ξαναδείς ποτέ;
Ψάχνεις κάποιον απεγνωσμένα και δεν έχεις πού να το πεις;
Το pillowfights έχει τη λύση για σένα!
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να στείλεις ένα email με τίτλο «Σε ψάχνω» στο info @ pillowfights.gr να μας πεις πότε, πού και πώς άρχισε να χτυπάει δυνατά η καρδούλα σου.
Δώσε στίγμα και συντεταγμένες κι άσε σ’ εμάς τα υπόλοιπα.
1.
Πήραμε το 237 απ’ τη Δάφνη γύρω στις 10.30 το πρωί της 12/12. Δεν τόλμησα να σε προσεγγίσω. Κάτι που είμαι ντροπαλός, λίγο που πήρα το λεωφορείο για μικρή απόσταση. Κατέβηκα στη στάση Άγιος Κωνσταντίνος, εσύ συνέχισες για Άνω Ηλιούπολη. Φόραγα μαύρα γυαλιά ηλίου και τσάντα στην πλάτη. Στεκόμουν δίπλα σου, όσο κοίταζες στο κινητό σου τη διαδρομή του λεωφορείου. Θα ήθελα πολύ να μάθω ποια είσαι, μιας και μου κέντρισες το ενδιαφέρον…
2.
15/12 Θεσσαλονίκη. Λένε ότι τα αστικά λεωφορεία είναι η χειρότερη εμπειρία ενός Θεσσαλονικιού. Κι όμως δεν έχω αφήσει λεωφορείο της γραμμής 12 για να σε πετύχω ξανά. Ήσουν ξανθιά με μελί μάτια, μικροκαμωμένη, με υπέροχο χαμόγελο και τσάντα γυμναστηρίου. Ήμασταν κολλημένοι σαν σαρδέλες. Έπεσες πάνω μου και μου ζήτησες συγγνώμη. Ακόμη έχω το άρωμά σου στη μύτη μου. Θέλω να σε ξαναδώ, σε σκέφτομαι συνέχεια.
3.
13/12 Αθήνα. Ήμουν στο θέατρο Διάχρονο την περασμένη Τρίτη. Καθόσουν στη διπλανή θέση και παρακολουθούσαμε την ίδια παράσταση. Ήσουν μελαχρινός με γκρι κοστούμι. Παρ’ όλο που ήμουν με παρέα, ήσουν αρκετά διαχυτικός προς το μέρος μου και σχολίασες μια-δυο φορές. Χρήστο, μιας και μου συστήθηκες, σε ψάχνω. Βλακεία μου που δε ζήτησα τηλέφωνο!
4.
16/12 Θεσσαλονίκη, Φάληρο. Πηγαίνοντας κλασικά στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου για ψώνια και περιμένοντας στην ουρά του ταμείου, συνειδητοποιώ ότι με κοιτάζεις επίμονα. Μου έχεις ξαναμιλήσει, αλλά ντρεπόμουν να απαντήσω στη φιλοφρόνυσή σου. Φώναξες κι άλλο υπάλληλο στα ταμεία μόνο και μόνο για να με εξυπηρετήσει και να μην περιμένω. Είμαι γοητευμένη! Δεν είχα την ευκαιρία να σε ευχαριστήσω και δε σε έχω ξαναπετύχει από τότε. Σε ψάχνω.
5.
Παρασκευή 16.12.2016, ώρα 13.30 στο μετρό του Συντάγματος στην αποβάθρα προς Ανθούπολη. Φορούσες ένα μπλε πουλόβερ και μαύρες μπότες. Είχες κόκκινα μαλλιά και το πιο όμορφο χαμόγελο που έχω δει. Προσπάθησα να σε προλάβω πριν μπεις στο συρμό, αλλά δεν τα κατάφερα. Πώς θα σε βρω;
Σύμφωνα με την πολιτική του δε δημοσιεύονται τα προσωπικά στοιχεία των αποστολέων των μηνυμάτων για τη στήλη «Σε ψάχνω», εκτός κι αν οι ίδιοι το ζητήσουν κατά το email τους.
Αν νομίζετε ότι κάποιο από τα παραπάνω μηνύματα απευθύνεται σ’ εσάς, σχολιάστε εδώ, ώστε να αφήσετε το στίγμα σας και να σας βρουν!
Καλούς έρωτες!
