Σε χτύπησε ο έρωτας εκεί που δεν το περίμενες και δεν πρόλαβες να μάθεις ούτε ένα όνομα; Καταριέσαι ακόμα την ώρα και τη στιγμή που απομακρύνθηκες ξέροντας πως δεν πρόκειται να την ξαναδείς ποτέ;
Το pillowfights έχει τη λύση για σένα!
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να στείλεις ένα email με τίτλο «Σε ψάχνω» στο info @ pillowfights.gr να μας πεις πότε, πού και πώς άρχισε να χτυπάει δυνατά η καρδούλα σου.
Δώσε στίγμα και συντεταγμένες κι άσε σ’ εμάς τα υπόλοιπα.
1.
11/8, Κίμωλος. Ήμουν με κάτι φίλες, μεσημεροαπόγευμα, τραγουδάγαμε και παίζαμε κιθάρα. Ήσουν κι εσύ με φίλες, καθόσασταν δίπλα μας. Ήμουν αυτή με το ολόσωμο μαγιό που χαιρέτησες. Απ’ τη στιγμή που σε είδα δεν μπορούσα να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου. Αργότερα, σε είδα στο λιμάνι, έφευγες για το απέναντι νησί, με μια απ’ τις φίλες σου. Ήσουν πολύ όμορφη κι είχες κάτι το οποίο με μαγνήτιζε. Ήθελα να σε ρωτήσω πώς σε λένε, αλλά κώλωνα. Ποτέ δεν έμαθα πώς σε λένε, τελικά. Θέλεις να μου πεις;
2.
19/8 κατά τις 11 παρά το βράδυ στο ισόγειο του Couleur Locale στο Μοναστηράκι. Εγώ κατέβαινα απ’ τις σκάλες κι εσύ περίμενες να μπεις στο ασανσέρ για να πας στο roof (δεν είχε τραπέζι). Καθώς κατέβαινα, σε είδα μπροστά μου, σε κοίταξα στα μάτια και νομίζω με κοίταξες επίμονα κι εσύ. Το βλέμμα σου με σκάλωσε και δε σου είπα κάτι, όμως, θα ήθελα να σε ξαναδώ.
3.
Ικαρία (κοντά στον Άγιο Κήρυκο), 29 Ιουλίου σε έναν γάμο που κάναμε crash εγώ κι η αδερφή μου. Ο καλύτερος χορευτής της βραδιάς, καστανόξανθος, με πράσινα μάτια, ο ξάδερφος της νύφης. Χορεύαμε όλη βραδιά κοντά-κοντά μέχρι που με άρπαξες (το κορίτσι με το μπλε φόρεμα) στο τσιφτετέλι…! Μισός Ικαριώτης μισός Κολομβιανός, μου είπες. Έτσι εξηγείται, σκέφτηκα. Μετά έφυγα γρήγορα γιατί ήμουν με παρέα. Σιμόν, καβαλιέρε μου, σε ψάχνω!
4.
Είσαι μια πολύ όμορφη κυρία με σγουρά μαλλιά. Σε είδα τελευταία φορά στο αεροδρόμιο της Ρόδου στην αίθουσα αναμονής για επιβίβαση. Έμαθα ότι είσαι ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας. Στείλε μου, Γιάννης.
5.
Στο πλοίο της Minoan που αναχώρησε 10 το βράδυ στις 21 Αυγούστου 2017 από Ηράκλειο για Αθήνα. Λαγοκοιμόμασταν μαζί δίπλα-δίπλα 4 ώρες. Μιλήσαμε στο τέλος για λίγο ενώ είχαμε φτάσει Πειραιά. Σου είπα ότι είμαι από Χαλκίδα κι ενώ κατεβαίναμε απ’ το πλοίο, σε έχασα. Δεν μπορούσα να λειτουργήσω απ’ την κούραση κι ούτε το όνομά σου δεν πρόλαβα να σε ρωτήσω. Αν ποτέ το δεις, στείλε μου.
Σύμφωνα με την πολιτική του site δε δημοσιεύονται τα προσωπικά στοιχεία των αποστολέων των μηνυμάτων για τη στήλη «Σε ψάχνω», εκτός κι αν οι ίδιοι το ζητήσουν κατά το email τους.
Αν νομίζετε ότι κάποιο από τα παραπάνω μηνύματα απευθύνεται σ’ εσάς, σχολιάστε εδώ, ώστε να αφήσετε το στίγμα σας και να σας βρουν!
Καλούς έρωτες!