Κάθε δρομάκι και μια ιστορία, αυτή είναι η Βαρκελώνη

Θυμάμαι σαν χθες την πρώτη φορά που ανακάλυψα τη μαγευτική εκείνη πόλη, μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου του Κάρλος Ρουίθ Θαφόν «Η σκιά του ανέμου». Φάνταζε μυστηριώδης και ταυτόχρονα εντυπωσιακή, με έναν αέρα αριστοκρατίας αλλά κι ελευθερίας ταυτόχρονα. Πράγματι, αυτή είναι η Βαρκελώνη κι όποιος δεν την έχει γνωρίσει, αξίζει να πάρει το ρίσκο και να χαθεί στη μαγευτική της ομορφιά.

Η δεύτερη σημαντικότερη πόλη του ισπανικού κράτους και πρωτεύουσα της Καταλονίας, αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς προορισμούς, κι όχι άδικα. Η γεωγραφική της θέση συνδυάζει βουνό και θάλασσα, ο πολιτισμός της σημείο αναφοράς για τις υπόλοιπες πόλεις, ενώ η ιστορία που την ακολουθεί την καθιστά μοναδική.

Φτάνοντας στην πόλη δε γίνεται να μην ξεκινήσεις την εξόρμησή σου από την κεντρική πλατεία της Καταλονίας με προορισμό την πιο κεντρική και διάσημη οδό της πόλης, τη Las Ramblas. Ένας τεράστιος πεζόδρομος με πελώρια δέντρα δεξιά κι αριστερά σε περιμένει να τον σεργιανίσεις και να νιώσεις λίγη από την αύρα της πόλης. Ξεκινώντας από το επάνω μέρος της οδού θα βρεις μαγαζιά υψηλού κόστους με σπουδαίους οίκους, πολυτελή καφέ κι εστιατόρια να κοσμούν τις γωνιές, ενώ όσο κατεβαίνεις προς το νότιο μέρος, πληθαίνουν τα μαγαζιά με τα φημισμένα τάπας και την παραδοσιακή σανγκρία, οι πάγκοι που πωλούν λουλούδια και διάφορα μικροαντικείμενα, καθώς και οι πλανόδιοι πωλητές. Το διάσημο θέατρο όπερας Liceu θα ξεπροβάλει μπροστά σου και λίγο πιο κάτω επιβάλλεται να κάνεις μια μικρή παράκαμψη για να βρεθείς στη γνωστή αγορά της la Boqueria, γνωρίζοντας κάθε λογιών φρούτο, λαχανικό, γλυκό και τρόφιμο μπορεί να βάλει ο νους σου. Ανάμεσα στους ιδιαίτερους πάγκους με τα τόσα χρώματα, γίνεσαι ένα με τον κόσμο της πόλης.

Βγαίνοντας, μπορείς να επισκεφτείς τον Καθεδρικό Ναό και να κατηφορίσεις προς τη Γοτθική Συνοικία, συναντώντας στενά δρομάκια με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που αποπνέουν έναν αέρα μπαρόκ, που σε μεταφέρει αυτόματα σε μια άλλη εποχή, ενώ μπορείς να γευτείς τo πιο γνωστό γλύκισμα churros con chocolate σε ένα από τα παραδοσιακά, μικρά μαγαζάκια που θα συναντήσεις. Φτάνοντας στο νοτιότερο μέρος της πόλης, με φόντο το εκθαμβωτικό άγαλμα του Χριστόφορου Κολόμβου να δείχνει το δρόμο προς την Αμερική, ένας περίπατος κατά μήκος του λιμανιού ή ακόμα και μια βόλτα με ποδήλατο που μπορείς να νοικιάσεις για μια μέρα από εκεί σε χαλαρώνουν και σε κάνουν να καταλάβεις γιατί τόσοι διαφορετικοί πολιτισμοί έχουν βρει καταφύγιο σε εκείνη την πόλη.

Με φόντο συννεφιασμένο και μουντό ή με λαμπερό ήλιο που ζεσταίνει το δέρμα, ο λόφος του Μοντζουϊκ σε συνδυασμό με το μαγευτικό συντριβάνι -ακόμα πιο ιδιαίτερο τη νύχτα καθώς χρωματίζεται- προσφέρει την πιο όμορφη θέα της πόλης. Πίσω ακριβώς το Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Καταλονίας φιλοξενεί τα πιο σημαντικά έργα τέχνης, συμπεριλαμβανομένου και του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου.

Έχοντας πάρει μια δόση από τη ζωή της πόλης, δε γίνεται να μην περάσεις από τη la Sagrada Familia, το πιο γνωστό έργο του Antoni Gaudi που ακόμη και σήμερα δεν έχει ολοκληρωθεί. Ένα μοναδικό, επιβλητικό και άκρως εντυπωσιακό κτίριο είναι το πιο γνωστό αξιοθέατο της πόλης, ενώ αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco. Κάποια ακόμα έργα του Γκαουντί όπως το περίφημο Guell Rark βαμμένο σε ιδιαίτερους χρωματισμούς, αλλά και το σπίτι με την ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική “Casa Batllo” αποτελούν σταθμό στον πολιτισμό της πόλης κι έχουν συντελέσει στην άνοδο της οικονομίας της.

Φεύγοντας λίγο από τα κεντρικά σημεία όπου θα βρεις πληθώρα κόσμου, στο βόρειο μέρος της πόλης υπάρχει ένα μέρος τόσο ξεχωριστό και γραφικό όσο κανένα άλλο, ο λόφος του Tibidabo. Ένας εκθαμβωτικός ναός -ο ναός της Ιερής Καρδιάς-, με τον Ιησού στην κορυφή του να αγκαλιάζει όλη την πόλη, σου κόβει την ανάσα. Ένα μεγάλο λούνα παρκ για μικρούς και μεγάλους, καφέ και μαγαζιά με τουριστικά είδη γεμίζουν το τοπίο.

Το όνομα της πόλης έχει φυσικά ταυτιστεί και με την ιστορική ομάδα της FC Barcelona, οπότε για τους λάτρεις του αθλητισμού το Camp Nou, το μεγαλύτερο σε χωρητικότητα γήπεδο της Ευρώπης κερδίζει επάξια μια επίσκεψη, για να σου αποδείξει πως όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και το σλόγκαν των οπαδών, είναι κάτι παραπάνω από μια ομάδα, είναι και κάτι παραπάνω από ένα γήπεδο.

Υπάρχουν μέρη που συνδέεσαι μαζί τους με ένα μοναδικό τρόπο και κάθε φορά που χάνεσαι στη δική σου ουτοπία, εκεί βρίσκεις καταφύγιο. Αν λοιπόν οι υποσχέσεις φτιάχτηκαν για να εκπληρώνονται, τότε χρωστάω μία στον εαυτό μου. Πως κάποια μέρα θα χαθώ και πάλι σε κάποια γειτονιά της ιδιαίτερης αυτής πόλης, και ποτέ δεν ξέρεις, ίσως μείνω και για πάντα.