Είναι υγιές να ανταλλάσσουν τους κωδικούς των τηλεφώνων τους τα ζευγάρια;

Η ανταλλαγή κωδικών και η πρόσβαση σε κινητές συσκευές και social media λογαριασμούς ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, είναι μια συζήτηση πολύ διαδεδομένη με την πλέον γνώριμη ερώτηση «εσύ έχεις ψάξει το κινητό του συντρόφου σου;» Οι απόψεις διίστανται, με τους μεν οι οποίοι έχουν πρόσβαση σε όλους τους κωδικούς του συντρόφου τους να μιλούν για απόλυτη εμπιστοσύνη και τους δε, οι οποίοι δε ζήτησαν ή ενδιαφέρθηκαν για αυτές τις πληροφορίες ποτέ, να μιλούν για ακριβώς την ίδια συνθήκη.

To κινητό και η χρήση των social media έχουν καταφέρει και διεκδικήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής και της ημέρας μας. Το τηλέφωνό μας έχει γίνει προέκταση του χεριού μας, καθώς μέσω αυτού κάνουμε πληρωμές, βλέπουμε ταινίες, συνομιλούμε και έχουμε πρόσβαση σε ένα ολόκληρο κόσμο πληροφοριών. Είμαστε πάντα σε σχέση και με το κινητό μας, Έτσι, ακόμα κι οι εικόνες που δεχόμαστε άλλα και η ευκολία στην επικοινωνία με οποιονδήποτε χρήστη των social media έχει επιφέρει ζητήματα εμπιστοσύνης κι ανασφάλειας ανάμεσα στα ζευγάρια. Πολλοί φοβούνται να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα γιατί, όπως λένε οι ίδιοι, «όσο ψάχνεις βρίσκεις». Άλλοι δεν ενδιαφέρονται για την πρόσβαση στις σελίδες του συντρόφου τους καθώς μιλούν για προσωπικά δεδομένα.

Με βάση την Pew Research 75% των Αμερικανών έχουν δώσει τον κωδικό του τηλεφώνου τους στον σύντροφό τους, 62% του email τους και 42% τους κωδικούς των social media. Οι άνθρωποι που είναι θετικοί στο να μοιράζονται όλους τους τούς κωδικούς με το ζευγάρι τους λένε πως δεν έχουν απολύτως τίποτα να κρύψουν και πως αυτό είναι μια απόδειξη αφοσίωσης και διαφάνειας.  Άλλοι μιλούν για πρακτικά ζητήματα όπως το γεγονός ένας εκ των δύο να φύγει από τη ζωή ή να μην μπορεί να έχει πρόσβαση σε όλα αυτά λόγω ενός τραυματισμού, για παράδειγμα, και ο δεύτερος να μην μπορεί να έχει πρόσβαση σε πράγματα που θα χρειαστεί.

Από την άλλη μεριά, αυτοί που δε μοιράζονται αυτά τα δεδομένα μιλούν για το δικαίωμα της ιδιωτικότητας και των προσωπικών ορίων. Πολλά από αυτά τα ζευγάρια σε ερώτηση για την πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα, απάντησαν ότι δεν το έχουν σκεφτεί η συζητήσει καν. Μπορεί οι ίδιοι να δείξουν στο ζευγάρι τους μια αστεία η εξοργιστική συνομιλία και να μοιραστούν τα συναισθήματά τους, να δώσουν τον κωδικό του τηλεφώνου τους εάν οι ίδιοι είναι απασχολημένοι και να πουν στον σύντροφό τους να διαβάσουν ένα μήνυμα ή να απαντήσουν μια κλήση, άλλα αυτό είναι για πρακτικούς,  τελείως, λόγους. Επίσης, υπάρχει η άποψη ότι ένας νυν πολύ εύκολα μπορεί να γίνει και πρώην με σένα να πρέπει να αλλάξεις όλους σου τους κωδικούς και όλα τα δεδομένα που χρησιμοποιείς.

Ένα επίσης πολύ σημαντικό δεδομένο υπέρ της ιδιωτικότητας των κωδικών σου είναι οι διαδικτυακές απάτες ή ένα όλο και πιο σύνηθες φαινόμενο της online εκδίκησης. Ένα φαινόμενο με χακαρίσματα λογαριασμών, κοινοποίησης προσωπικών δεδομένων και προσπάθεια δημόσιου εξευτελισμού πολλές φορές από ανθρώπους οι οποίοι υπήρξαν ζευγάρι και μοιραζόντουσαν τα πάντα. Πράξεις  που έχουν οδηγήσει ανθρώπους σε απομόνωση, κατάθλιψη ακόμα και @υτοκτονία.

Κάποιες φορές η απόλυτη εμπιστοσύνη φαντάζει σαν μια άπιαστη έννοια. Στη διάρκεια της ζωής μας λαμβάνουμε πολλά λανθασμένα μηνύματα με το πώς πρέπει να μοιάζει. Αυτό πολλές φορές οδηγεί σε μη υγιείς συμπεριφορές που πιστεύουμε ότι μας βοηθούν να χτίσουμε εμπιστοσύνη ενώ στην πραγματικότητα κάνουν το αντίθετο. Μπορούμε να εμπιστευτούμε κάποιον, είτε είναι δίπλα μας είτε μακριά. Κι όταν το κάνουμε, δε χρειαζόμαστε αποδείξεις, ή να ελέγχουμε πλήρως την κάθε κίνησή του, πού είναι, τι κάνει και με ποιον συνομιλεί. Είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης που παραπλανά και μας κάνει να αισθανόμαστε πως είναι απαραίτητο.

Ο σεβασμός, τα όρια άλλα και η πίστη σε μια σχέση, όμως, πάντα έρχονται αβίαστα. Η πρόσβαση στα δεδομένα του κινητού μας, σε κάθε σχέση, είναι μια επιλογή, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το γιατί γίνεται, σε τι αποσκοπεί και τι συναισθήματα επιφέρει καλό είναι να το σκεφτούμε οι ίδιοι.