«Εάν δεν μπορώ να τρέξω θα περπατήσω, εάν δεν μπορώ να περπατήσω θα συρθώ άλλα πάντα θα βρω ένα τρόπο.» Αυτά είναι κάποια από τα μοναδικά λόγια δύναμης που μας δίνει η τεράστια καλλιτέχνης Celine Dion μέσω του ντοκιμαντέρ της σκηνοθέτη Irene Taylor Bronsky “I am Celine Dion”, για τη ζωή της, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες.
Σε αυτό το ντοκιμαντέρ θα δείτε μια άβαφη, αληθινή Celine, χωρίς φίλτρα, στο σπίτι της, με τις πιτζάμες της, τα δίδυμα αγόρια της και την μπαμπάτσικη σκυλίτσα της που αποκαλεί αρκούδα (bear). Θα μιλήσει για την οικογένειά της και τους γονείς της, οι οποίοι γνωρίστηκαν κι αγαπήθηκαν μέσα από τη μουσική. Για την τεράστια αυτή οικογένεια, καθώς η ίδια έχει 13 αδέρφια, αλλά και το πόσο αγαπημένοι ήταν και για τη μητέρα της, που πάντα τους έδινε δύναμη, ακόμα και στους πιο δύσκολους καιρούς. Θα δείτε τα κουστούμια και τα παπούτσια της που τόσο αγαπά κι όπως λέει η ίδια θα περπατήσει οποιοδήποτε παπούτσι, αρκεί να της αρέσει, κι ό,τι μέγεθος κι αν είναι αυτό, θα το φέρει στα μέτρα της. Θα δείτε ενθύμια από τους τρεις γιούς της και από στιγμές που η ίδια θέλει να θυμάται για πάντα, και φυσικά θα δείτε το πορτρέτο του άντρα της Ρενε Αντζελίλ, του έρωτα της ζωής της, όπως αποκαλεί η ίδια, τον οποίο έχασε το 2016, όπως και το κολιέ της Μαρίας Κάλλας, το οποίο ο ίδιος της χάρισε και φοράει για να της δίνει δύναμη για να παλέψει την ασθένειά της.
Η Celine, άρχισε να έχει συμπτώματα και σπασμούς στο σώμα της, πριν από 17 χρόνια. Οι πρώτες ενδείξεις ήταν ένα πρωινό μετά από μια συναυλία που ο τόνος της φωνής της ανέβηκε απότομα, ενώ όπως η ίδια λέει, μετά από μια συναυλία θα έπρεπε να είναι μισό τόνο κάτω. Η φωνή της, ήταν και είναι το παν γι’ αυτήν, «είναι ο μαέστρος της ζωής μου», δήλωσε, αυτήν ακολουθούσε πάντα κι αυτή την οδηγεί.
Η Celine, διεγνώσθη πριν δύο χρόνια με σύνδρομο SPS (stiff person syndrome), σύνδρομο του καθηλωμένου ατόμου. Είναι ένα πολύ σπάνιο νευρολογικό σύνδρομο το οποίο συναντάται σε 1 άνθρωπο στο εκατομμύριο. Το συγκεκριμένο σύνδρομο, επηρεάζει την κίνηση, δημιουργεί δυσκαμψία, χτυπά το κεντρικό νευρικό σύστημα και προς το παρόν θεωρείται ανίατο.
Για το ταξίδι της όλα αυτά τα χρόνια μαζί με το σύνδρομο θα μας μιλήσει η τεράστια αυτή σταρ, η οποία, όπως λέει, δεν ήταν έτοιμη να μιλήσει γι’ αυτό όλα αυτά τα χρόνια, άλλα είναι έτοιμη τώρα. Θα ακούσουμε για τις τεράστιες ποσότητες βάλιουμ που έπαιρνε για να μπορέσει να βγάλει ένα ολόκληρο σόου οι οποίες θα μπορούσαν να είναι θανατηφόρες. Θα δούμε την καθημερινή της προσπάθεια με τους γιατρούς και τους φυσικοθεραπευτές της, για να προχωρήσουν μαζί και να τη δυναμώσουν όλο και περισσότερο, να πάνε ένα βήμα παραπέρα από πριν. Θα μιλήσει για τα ψέματα που έπρεπε να πει και τα σόου που έπρεπε να ακυρώσει. «Το δύσκολο δεν είναι να κάνεις ένα σόου, άλλα να ακυρώσεις ένα» θα πει η ίδια.
Το τέλος του ντοκιμαντέρ θα μας βρει με μια σκληρή και πραγματική εικόνα ενός σπασμού της ίδιας με μάτια ανοιχτά, κενά, μια ωμή πραγματικότητα της καθημερινότητας και του πόνου που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος, ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, ακόμη κι αυτός που γνωρίζει κι αγαπά όλος ο κόσμος. Σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις, δύναμη να παλέψεις και να καταλάβεις ποιο αποτελεί πραγματικό πρόβλημα. Πως κανένα υλικό αγαθό, φήμη, χρήμα δε σε κάνει άτρωτο, πως 10 φορές θα πέσεις, άλλες τόσες θα σηκωθείς. Αυτό θέλει να μας πει μια δυνατή γυναίκα, μια μαγευτική φωνή, μια αξεπέραστη καλλιτέχνις.
Συντάκτης: Ισμήνη Κ.
