Υπάρχουν πολλοί έρωτες. Οι έρωτες «με την πρώτη ματιά», οι «fuck buddies/friendzone», οι ανεκπλήρωτοι, οι κινηματογραφικοί, οι αταίριαστοι. Μα οι πιο ωραίοι είναι οι αληθινοί. Οι έρωτες «της διπλανής κρεβατοκάμαρας». Εκείνοι που ακούγονται μέχρι τους γείτονες και τους κάνουν να κοκκινίζουν όταν τους συναντούν στο ασανσέρ. Πεισματικά ασυγκράτητοι στους καβγάδες τους, στα χτυπήματα της εξώπορτας, στις αγάπες και τις εκρήξεις τους. Ανίκανοι να μείνουν ήσυχοι όταν βρίσκονται στον ίδιο χώρο.
Αυτοί είναι, λοιπόν, οι πιο ωραίοι έρωτες. Γιατί έχουν ιστορίες να πουν. Ιστορίες που γράφτηκαν «στα σεντόνια». Ο ένας συμπληρώνει τις φράσεις του άλλου, διακόπτει και συνεχίζει με τη δική του εκδοχή. Φίλοι κι εραστές. Τους αρέσει να μιλάνε για τις περιπέτειές τους κι εμείς λατρεύουμε να ακούμε γι’ αυτές. Θέλουμε να μάθουμε τα πάντα. Ποιος μίλησε πρώτος. Ποια ήταν η ατάκα που πέταξε. Ποιος είναι ο κυριότερος λόγος καβγά. Τι είναι αυτό που κάνει τον έρωτά τους ξεχωριστό. Καθίστε. Ξεκινάει.
Περιμένουμε τις δικές σας φωτογραφίες κι ιστορίες έρωτα γραμμένες στα σεντόνια στο info @ pillowfights.gr με τίτλο «Τα σεντόνια». Τόλμησέ το!
Ξέρετε, στις πιο πολλές παρέες που έχω κάτσει φλυαρώ για ώρες για τον σύντροφό μου, την αγάπη μου, τον Θάνο μου. Μάλιστα πολλές φορές γράφω για εμάς. Τις πρώτες μας μέρες μαζί. Το πόσο γλυκός και στοργικός ήταν και συνεχίζει να είναι μαζί μου. Δε θέλω να ξεχάσω καμία απ’ τις αναμνήσεις που δημιουργούμε μαζί ούτε να αλλοιωθεί κάποια απ’ το πέρασμα του χρόνου. Οι περισσότεροι, βέβαια, προτιμούν να θυμούνται μόνο τα καλά κι όχι τις σκοτεινές πλευρές της σχέσης τους.
Προσωπικά, για πω την αλήθεια, δεν ξεχωρίζω καμιά στιγμή μας. Όλες είναι σημαντικές, ξεχωριστές, μοναδικές και πάντα θα έχουν μια θέση στην καρδιά μου. Μάλιστα οι στιγμές που πραγματικά καταλαβαίνω γιατί θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου με αυτόν τον άνθρωπο είναι όταν τσακωνόμαστε -ευτυχώς δεν τυχαίνει συχνά κι όταν γίνεται είναι για χαζομάρες, πιστεύω μπορείτε να καταλάβετε.
Είναι το πείσμα και των δύο μας που μπορεί να μας οδηγήσει στον τσακωμό. Άλλωστε σαν μικρός γλυκός συγγραφέας ξέρει καλά να χειρίζεται τον λόγο κι αν θέλει μπορεί εύκολα να «κερδίσει» έναν καβγά -φυσικά ως γυναίκα δεν το επιτρέπω αυτό.
Η γοητεία, όμως, κρύβεται σε αυτήν ακριβώς την ιδιότητα του να χειρίζεται τον λόγο. Γιατί εκείνη τη στιγμή θα κάνει πίσω και δε θα ρίξει λάδι στη φωτιά, μέχρι να ηρεμήσουμε κι οι δυο και να συζητήσουμε τα μικροπροβληματάκια μας. Τακτική που επέλεξα να ακολουθήσω κι, εγώ καθώς ο εγωισμός για δυο ανθρώπους που πραγματικά αγαπιούνται μόνο καταστροφικός μπορεί να είναι.
Ξέρω πως ο γλυκός μου άντρας δεν είναι τέλειος, κανείς μας δεν είναι. Αλλά αγαπώ το καθετί «στραβό» κι «ίσιο» μέσα του. Άλλωστε, γι’ αυτό και τον αγαπάω τόσο. Γιατί δεν είναι τέλειος. Αυτή είναι η γοητεία του ανθρώπου της ζωής μου.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
