Ξεκινήσατε από συμφοιτητές και καταλήξατε φιλαράκια

Λένε πως η γνώση είναι δύναμη αλλά συχνά παραλείπουν να τονίσουν τη διαδικασία απόκτησής της. Υποτίθεται ότι η αναμενόμενη λογική σειρά είναι να είσαι μαθητής, αμέσως μετά φοιτητής, και πάει λέγοντας. Τι γίνεται όμως με αυτούς που αντιμετώπισαν οικογενειακά θέματα, οικονομικά προβλήματα και άλλες δοκιμασίες ή δεν αξιολόγησαν κατάλληλα την αξία της μάθησης στη νεανική ηλικία και εγκατέλειψαν νωρίς τον αγώνα; Υπάρχει πάντα μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Ίσως να είναι το νυκτερινό σχολείο ή ακόμα και να πάρεις την απόφαση να δώσεις πανελλαδικές για να μπεις σε μια σχολή για το πολυπόθητο πτυχίο στο αντικείμενο που σ’ ενδιαφέρει.

Κι αν σπούδασες κάτι διαφορετικό από αυτό που πραγματικά επιθυμούσες ή στην πορεία ανακάλυψες ότι θες να αλλάξεις κατεύθυνση, δεν είναι αργά για να το κάνεις, μιας και το αντικείμενο σπουδών που επέλεξες πριν καν ενηλικιωθείς δεν είναι λόγος να φυλακιστείς σε ένα επάγγελμα που δεν αγαπάς. Κι αν θες απλώς να επεκτείνεις τους ορίζοντές σου, υπάρχουν πολλές επιλογές, όπως η ανάπτυξη δεξιοτήτων, η εκμάθηση μίας τέχνης ή μίας ξένης γλώσσας, ακόμα και η καλλιέργεια ενός ταλέντου που έχεις και επειδή δεν πίστεψες ποτέ σε αυτό έμεινε στο συρτάρι.

Οι συγκυρίες εύκολα οδηγούν σε αναβολές. Συνήθως έχεις την αίσθηση ότι δε θα τα καταφέρεις ή ότι δεν υπάρχει διαθέσιμος χρόνος. Άσε που προτεραιότητα έχει η οικογένεια, η δουλειά, πάντα οι άλλοι, και τρέχοντας από πίσω τους, εσύ μένεις στο τέλος της σειράς. Ποτέ δεν είναι αργά να διεκδικήσεις την προσωπική σου εξέλιξη, να κυνηγήσεις τους επαγγελματικούς στόχους που ονειρεύτηκες, να εξελιχθείς, να αποκτήσεις εφόδια και δεξιότητες. Η ηλικία είναι απλώς ένα νούμερο, η θέλησή σου όμως είναι η κινητήριος δύναμη. Κάπου στη ρουτίνα που έχεις διαμορφώσει, μπορεί να χτυπήσει ένα εσωτερικό καμπανάκι που θα σου θυμίσει τα όνειρα που είχες παιδί ή μπορεί ακόμα και να σου δημιουργηθούν ανάγκες που χρόνια πριν δεν είχες καν φανταστεί.

Κάπως έτσι κι εγώ στα 37 μου, αποφάσισα να κάνω αίτηση για ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών. Περίεργο το συναίσθημα όταν παίρνεις στα χέρια σου ξανά τη φοιτητική ταυτότητα. Αυτόματα κάνεις τη σύγκριση. Στο πρώτο πάσο ήμουν μόλις 18. Βρέθηκα σε ένα τμήμα σαράντα ατόμων. Η ηλικιακή παλέτα περιλάμβανε διαφορετικές δεκαετίες και συνεπώς μεγάλη ετερογένεια στις αντίστοιχες φάσεις οικογενειακής ζωής, με συμφοιτητές από διαφορετικές περιοχές της χώρας και ποικιλία ειδικοτήτων πρώτου πτυχίου.

Κι όμως, αυτή η φαινομενικά ανομοιογενής ομάδα λειτούργησε αρμονικά από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες. Οι γνωριμίες στα διαλείμματα, έδωσαν τη σκυτάλη στη δημιουργία μίας ομάδας Viber. Αρχικά για πρακτικές απορίες. Σταδιακά άρχισαν τα γέλια, τα σχόλια και η πολύτιμη αλληλοβοήθεια, σε ένα κλίμα πρωτόγνωρης οικειότητας. Μαζί με τα μαθήματα, τις εξετάσεις και τις εργασίες, ήρθαν και τα καφεδάκια, τα φαγοπότια και οι φιλίες που δειλά-δειλά άρχισαν να χτίζονται. Είναι κι αυτά, βλέπεις, μέρος του φοιτητικού πακέτου.

Καθώς περνούσε ο καιρός, η κούραση του να ανταπεξέλθεις στο υπερεντατικό πρόγραμμα, σε συνδυασμό με επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, άρχισε να γίνεται εντονότερη. Εκείνα τα βράδια, βοηθούσε ο ένας τον άλλον κι έμμεσα και τον εαυτό του. Τρίτο εξάμηνο, συγγραφή διπλωματικής εργασίας τον Αύγουστο, μία αλησμόνητη εμπειρία. Ομολογώ μου πέρασε σαν σκέψη να πετάξω υπολογιστή και σημειώσεις από το μπαλκόνι να γλιτώσω και να πάω να αράξω στην πλησιέστερη παραλία, αλλά συνέχισα. Τύχη βουνό είχαν οι ανυποψίαστοι περαστικοί.

Τέλος του μήνα, το κεφάλαιο αυτό θα κλείσει κι επίσημα με την ορκωμοσία. Η ομάδα Viber παραμένει ενεργή. Συνεχίζουμε να ανταλλάσσουμε ευχές, νέα και πειράγματα. Ήταν ένα ταξίδι γνώσης με καθηγητές εξαιρετικούς που συνοδεύτηκε από γνωριμίες, από το μοίρασμα εμπειριών και από κάποιους φίλους που ήρθαν για να μείνουν. Άσε που χωρίς να το καταλάβεις, μόνο και μόνο που κάθεσαι ξανά στα θρανία γίνεσαι πάλι παιδί. Άξιζε τον κόπο! Μην καθυστερείς, εάν φυσικά το επιθυμείς, να γίνεις κι εσύ μέρος μίας ομάδας γνώσης. Eπένδυσε στην αυτοβελτίωσή σου, το χρωστάς στον εαυτό σου!

Αφιερωμένο στην ομάδα εκείνη που ξεκίνησε ως τμήμα κι έγινε παρέα!