Oι πληγωμένες καρδιές γιατρεύονται με εισιτήρια για οπουδήποτε

Άραγε Tι σε κάνει να θες να ταξιδεύεις; Είναι απλώς  ανάγκη για μια «ανάσα» μακριά από τη ρουτίνα; Είναι απόδραση από την καθημερινότητα; Αρκετές φορές ναι. Ταυτόχρονα, όμως, με τα ταξίδια ξεφεύγεις από ό,τι σε βασανίζει, απ’ ό,τι σε πλήγωσε ή σε απογοήτευσε. Απομακρύνεσαι από σκέψεις, γνώριμες εικόνες, ανθρώπους και συνήθειες που μοιάζουν να κούρασαν την ψυχή σου. Δεν είναι τυχαίο που τις πιο σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή, τις λάβαμε κατά τη διάρκεια ή στον γυρισμό ενός ταξιδιού. Ίσως γιατί εκεί καταλαβαίνουμε τι μας λείπει και ποια είναι η ουσία της ζωής.

Ταξίδια με παρέα, ζευγάρια ή και μόνοι μας, δεν έχει σημασία, το θέμα είναι να ξεφύγεις από τα «πρέπει» της καθημερινότητας, να προσεγγίσεις ξανά τον κόσμο που ζεις, χωρίς σύνορα, με μια διαφορετική, πιο φρέσκια ματιά. Η επαφή με τη φύση ή άλλα αξιοθέατα και κουλτούρες τροφοδοτούν την καρδιά με ενέργεια, χαρά, ξεκούραση κι αναζωογόνηση. Εκπαιδεύεις τα μάτια, τον νου και την ψυχή σε διαφορετικές αναπαραστάσεις, νέες γνωριμίες κι επισκέψεις σε μέρη που λειτουργούν ως γέφυρα με το παρελθόν, την ιστορία και τις παραδόσεις κι άλλοτε ανοίγουν ένα παράθυρο σε νέες αναζητήσεις, σε καινούργιες οπτικές, μυρωδιές και νοοτροπίες.

Στάσου κι απόλαυσε τη θέα από ένα ύψωμα και θα καταλάβεις πόσο μικρός είναι τελικά ο κόσμος, αυτός που τόσο σε στενοχώρησε. Άσε τη θάλασσα  να πάρει στα κύματά της ό,τι αρνητικό έζησες. Περιηγήσου σε σοκάκια, ανακάλυψε γραφικές γωνιές, πάρε ανάσες. Όπως κι αν επιλέξει κανείς το ταξίδι, είτε ως μέσο ψυχαγωγίας και διασκέδασης ή ως μέσο χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς, η αίσθηση παραμένει ξεχωριστή.

Κι εκτός από τα άγνωστα, είναι κι εκείνα τ’ αγαπημένα μέρη, που τα επισκεπτόμαστε ξανά και ξανά και μεγαλώνουμε μαζί τους, γιατί είναι τόποι καταγωγής μας ή ακόμη επειδή νιώσαμε τον τόπο αυτό «δικό μας». Πόσο όμορφο το συναίσθημα ότι υπάρχει μια κουκκίδα πάνω στη γη, που να νιώθεις ότι ανήκεις εκεί. Πόση μαγεία προσφέρει η σιγουριά ότι ένα συγκεκριμένο μέρος μπορεί τελικά να μας απελευθερώσει. Σαν υπόσχεση που δίνουμε στον εαυτό μας για ν’ αντέξουμε κάθε δύσκολη μέρα, είναι εκείνη η αντίστροφη μέτρηση για την αναχώρησή μας, που κάνει το στενάχωρο του κόσμου αυτού, λίγο πιο υποφερτό.

Στα κλασικά ερωτήματα βουνό ή θάλασσα, χειμερινές ή καλοκαιρινές εξορμήσεις, οι απόψεις διίστανται. Μοναδικό το κάθε ταξίδι, μοναδική και η επιλογή του- ίσως αυτή να είναι η μόνη ταιριαστή απάντηση σ’ αυτό. Κάθε τόπος, άλλωστε, χρωματίζεται από την εποχή κι ακόμη κι αν τον έχεις ήδη επισκεφτεί, σε καλεί να τον εξερευνήσεις από την αρχή. Σ’ αυτό που όλοι συμφωνούν, είναι πως κάθε ταξίδι, σύντομο ή μεγάλο, εντός της χώρας ή στο εξωτερικό, γίνεται μια ανάμνηση που μας συντροφεύει για πάντα.

Ειδικότερα τα ταξίδια σε άλλες χώρες, σηματοδοτούν την επαφή με διαφορετικές κουλτούρες κι ασκούν καταλυτική επίδραση στη διαμόρφωση της κοσμοθεωρίας μας. Πρόκειται για μια αλλιώτικη επένδυση γνώσης κι ευτυχίας. Πολλοί, αξιολόγησαν τόσο θετικά την εμπειρία επίσκεψης ενός τόπου, ώστε αποφάσισαν να μετατρέψουν το ταξίδι σε μόνιμο προορισμό. Πέρα από τις μετακομίσεις για λόγους σπουδών ή επαγγέλματος, λοιπόν, υπάρχουν και ταξιδιώτες που απλώς αποφάσισαν να ξεκινήσουν μια νέα ζωή εκεί, να χτίσουν ξανά δουλειές κι ανθρώπινες σχέσεις, στα μέρη εκείνα που αιχμαλώτισαν την καρδιά τους. Μην ξεχνάς και τους ερωτικούς μετανάστες, ανθρώπους που εγκατέλειψαν, οικογένεια, φίλους, εργασία και συνήθειες, ακολουθώντας το σύντροφό τους. Κάποιοι άλλαξαν ακόμη και χώρα διαμονής. Σε αυτές τις  περιπτώσεις, δε μέτρησε τίποτε άλλο: ο τόπος προσωποποιήθηκε κι έρωτας η αιτία.

Όμορφα τα ταξίδια και πολύτιμα. Kι όταν οι συνθήκες δε μας επιτρέπουν να φύγουμε, μπορούμε και πάλι να «ταξιδέψουμε» μέσα από ένα βιβλίο, μια φωτογραφία, μια ανάμνηση, μια σκέψη. Η  φαντασία αποτελεί το όχημα κι εσύ απλώς καλείσαι να επιβιβαστείς. Αδιάκοπα τα δρομολόγια, χωρίς σύνορα οι σταθμοί, δε χρειάζονται καν αποσκευές. Άλλωστε, μόνο τυχαίο δεν είναι πως «κάθε άρτιος ταξιδευτής πάντα δημιουργεί τη χώρα στην οποία ταξιδεύει» (Νίκος Καζαντζάκης).