Στο κάμπινγκ γνώρισες τον έρωτα

«Πώς γνωριστήκατε;». Μια ερώτηση που σίγουρα έχει τεθεί πολλάκις από άλλους σε σένα, αλλά την οποία έθεσες κι εσύ ο ίδιος αμέτρητες φορές σε φίλους, γνωστούς και συγγενείς, ιδίως αν η σχέση βρίσκεται στα πρώιμα στάδιά της. Μια ερώτηση που όλοι απευθύνουμε και αναμένουμε με κάποια κρυφή αγωνία να ακούσουμε την εξιστόρηση του ζευγαριού που έχουμε απέναντί μας, λαχταρώντας μια ρομαντική ιστορία που να μοιάζει βγαλμένη από κινηματογραφική ταινία. Έχεις ανάγκη να κάνεις εικόνα το σκηνικό, να φανταστείς την κατάσταση, όσα ειπώθηκαν, λεκτικά και μη. Αναμένεις αντιδράσεις, πρώτες κινήσεις, πρώτα συναισθήματα. Πεθαίνεις να μάθεις λεπτομέρειες, αυτές που κάνουν και τη διαφορά.

Θα έχεις σίγουρα ακούσει περιπτώσεις νέων γνωριμιών που έχουν λάβει χώρα στο πανεπιστήμιο ή μέσω στενών φίλων, σε κάποιο πάρτι, πιθανότατα και στο εργασιακό περιβάλλον, στο γάμο μια ξαδέρφης, ή σε μια συνάθροιση τέλος πάντων. Πόσες φορές όμως έχεις ακούσει για έρωτες που να έχουν ξεκινήσει σε κάμπινγκ; Έχει περάσει ποτέ από το μυαλό σου; Ασυνήθιστο μεν, αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς ίσως και να αποτελεί τον ιδανικό τόπο για μια νέα γνωριμία, καθώς παρέχεται πρόσφορο έδαφος σε πολλές προαπαιτήσεις που υπάρχουν ώστε να γεννηθεί ερωτικό ενδιαφέρον.

Στο άκουσμα της λέξης κάμπινγκ, μυριάδες εικόνες, ήχοι και συναισθήματα κατακλύζουν το μυαλό σου. Βουνό, θάλασσα, ήλιος, φεγγάρι, βραδινά μπανάκια, συγκέντρωση γύρω από τη φωτιά, μουσική, τραγούδια, χορός, βλέμματα, παιχνίδια, χαχανητά. Ειδικά το καλοκαίρι, επικρατεί μια χαλαρότητα, μια ξεγνοιασιά, ένα αίσθημα ελευθερίας και μια ακόρεστη επιθυμία να δοκιμάσεις και να μάθεις νέα πράγματα, να γνωρίσεις κόσμο και να απολαύσεις κάθε στιγμή, απόρροια της εθιστικής αίσθησης ότι ο κόσμος σου ανήκει, ότι ο χρόνος σταματάει στο τώρα στις στιγμές εκείνες που εσύ ζεις σαν να μην υπήρχε αύριο.

Η δυνατότητα που δίνεται στα κάμπινγκ για ανθρώπινη επαφή δρα σαν κινητήριος δύναμη για νέες γνωριμίες, φιλίες, φλερτ και ασυζητητί για ξεκίνημα ενός έρωτα. Έχεις την ευκαιρία να περάσεις τόσο χρόνο μαζί με άλλα άτομα, να τα ζήσεις σε διάφορες πιο καθημερινές φάσεις του εαυτού τους, να παρατηρήσεις τις αντιδράσεις τους, να καταπιαστείτε με κοινά ενδιαφέροντά, να μοιραστείτε πιο οικίες προσωπικές στιγμές, να τσαλακωθείτε με μεγαλύτερη ευκολία και να είστε η πιο πραγματική, αυθόρμητη εκδοχή του εαυτούς σας. Αυτή η κατάσταση, ενώ σε καθιστά από τη μία πιο ευάλωτο στα μάτια των άλλων, είναι ακριβώς ο λόγος που σε κάνει παράλληλα να αισθάνεσαι ότι έρχεσαι πιο κοντά με το άλλο άτομο και ότι το γνωρίζεις ουσιαστικά. Πρόκειται για μεγάλο πλεονέκτημα, καθώς σε ένα τελείως διαφορετικό σκηνικό και υπό άλλες συνθήκες, αυτό θα χρειαζόταν περισσότερο χρόνο για να επιτευχθεί.

Ανάμεσα στα διάφορα άτομα τα οποία συναναστρέφεσαι στο κάμπινγκ, γνωστούς και μη, κάποιο θα το προσέξεις λίγο περισσότερο. Κάποιο, θα τραβήξει την προσοχή σου σαν μαγνήτης και θα το δεις με ματιά άγνωστη μέχρι εκείνη τη στιγμή. Μπορεί να είναι λόγω της ατμόσφαιρας, του ηλιοβασιλέματος που αγκαλιάζει διάπλατα τη θάλασσα, της ζέστης, των λιγοστών ρούχων που εκπέμπουν μια ανάλαφρη κατάσταση ή και των ποτών που ρέουν άφθονα στο μικρό αυτοσχέδιο μπαράκι στη γωνιά. Όποια κι αν είναι η αφορμή, θα βρεθείς μαγεμένος να κοιτάς το σαγηνευτικό πρόσωπο απέναντί σου, με το διάπλατα φωτεινό χαμόγελο και το έντονα διαπεραστικό και επίμονο βλέμμα.

Και καθώς η νύχτα προχωρά, θα προσέξεις πως θα αρχίσετε τα μεταξύ σας παιχνίδια αγνοώντας την ύπαρξη των άλλων θαμώνων. Η ανταλλαγή βλεμμάτων θα πάρει ταχύτητες σαν αυτές από το μπαλάκι σε παιχνίδι με ρακέτες που παίζεται από δύο έμπειρους παίχτες. Τα όλο νόημα χαμόγελα, νεύματα και τα «αθώα» υπονοούμενα θα δίνουν και θα παίρνουν με την πρώτη ευκαιρία, και η διεκδίκηση θα είναι πλέον κάτι περισσότερο από εμφανής και από τις δύο πλευρές. Εκεί εντείνεται περισσότερο και το μυστήριο γύρω από το άλλο πρόσωπο. Όλο και πιο πολύ σου λένε το σώμα και το μυαλό σου πως θέλεις να γνωρίσεις κι άλλες πτυχές του προσώπου αυτού και να ενδώσεις στην έλξη.

Χωρίς να το πολυκαταλάβεις, θα βρεθείτε να χορεύετε παρέα στους καλοκαιρινούς ρυθμούς της μουσικής που υπόκωφη πλέον ακούγεται στο βάθος του κάμπινγκ, καθώς εσείς το εγκαταλείπετε για να παραδοθείτε στο μεταξύ σας κάλεσμα. Εκεί η ατμόσφαιρα φτάνει στο απόγειο του αισθησιασμού. Ο αέρας του βουνού, της θάλασσας, η χαλαρότητα που σε διακατέχει εκείνες τις στιγμές, η ανάγκη να ερωτευτείς, να δοκιμάσεις κάτι νέο, ο ενθουσιασμός που ξεχειλίζει και οι μειωμένες αντιστάσεις θα σε κάνουν να υποκύψεις στο βέλος του φτερωτού αγγέλου. Η ένταση, αυτή που στοιβαζόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας, ή των ημερών θα βρει τώρα καταφύγιο στο άτομο που έχεις απέναντί σου. Τα τόσα μη λεκτικά μηνύματα θα αρχίσουν να παίρνουν μορφή και θα γευθείς επιτέλους αυτό που λαχταρούσες.

Και κάπως έτσι αναπάντεχα, συνειδητοποιείς ότι βρήκες τη δική σου ιστορία για το πώς γνωριστήκατε, εκεί που ούτε θα το φανταζόσουν. Βρήκες τον έρωτα εκεί που δε χρειαζόσουν κανένα φτιασίδι, κανένα φανταχτερό ρούχο, κανένα ιδιαίτερη κατάσταση ή προσπάθεια. Στο μέρος που απλώς αφέθηκες και ήσουν ο πραγματικός σου εαυτός, χαλαρός και ανέμελος, αφήνοντας τη φύση να κάνει τα μαγικά της. Εκεί που είδες τους κανόνες του χρόνου να καταρρίπτονται. Γιατί είναι λες και κατά έναν παράξενο τρόπο ο χρόνος στο κάμπινγκ κινείται εξίσου αργά, αλλά και γρήγορα παράλληλα -πράγμα οξύμωρο. Αργά, γιατί νιώθεις πως αυτό δε θα τελειώσει ποτέ και γρήγορα γιατί μαθαίνεις και ερωτεύεσαι τον άλλο τόσο σύντομα που μοιάζει λες και τον ήξερες καιρό τώρα. Αλήθεια, πόσο ερωτεύσιμο είναι αυτό;