Έρωτας, ο απόλυτος εξουσιαστής

«Δώσε σε έναν άνθρωπο εξουσία και θα καταλάβεις τον πραγματικό του εαυτό» λέει ο σοφός λαός κι οι περισσότεροι συμφωνούν γιατί ως επί το πλείστον ισχύει. Εκείνο που δε λέει, όμως, ο λαός είναι τι γίνεται όταν η εξουσία μπλέκεται στις ερωτικές μας σχέσεις και ποια είναι τα αποτελέσματα.

Ανέκαθεν, ο έρωτας επηρέαζε τη ζωή και τη διάθεση των ανθρώπων. Η πρόκληση τους χτυπά την πόρτα κι εκείνοι αμέριμνοι της ανοίγουν. Ακόμα κι αν κάνουν να το σκεφτούν λίγο, εκείνη εισβάλλει με το έτσι θέλω, μην τυχόν και μείνει στην απ’ έξω, ξεροσταλιάσει και κρυώσει. Κι αυτό γιατί κάθε άνθρωπος αγαπά το ρίσκο. Εκείνο το μαγικό «μη» που έμαθες από μικρός να το μετατρέπεις από αρνητική προστακτική σε επιτακτική κατάφαση. Η μαγεία του αγνώστου ή και του απαγορευμένου ξυπνά μέσα μας το ένστικτο της ανακάλυψής του.

Κάθε σχέση ασκεί επιρροή στην προσωπικότητά μας, μικρή ή μεγάλη, θετική ή αρνητική. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αλλαγή και την εξέλιξή μας, γιατί κάθε άνθρωπος που συναναστρέφεσαι σε ωριμάζει, σε διαμορφώνει και σε καθορίζει. Σε παίρνει εκούσια απ’ το χέρι και σε μετατρέπει απ’ τον εαυτό του σήμερα σε εκείνον του αύριο. Γυρίζει το διακόπτη της ψυχολογίας σου και φέρνει τούμπα τη ζωή σου. Δεν έχει μέσο. Ζει στο άκρο και την υπερβολή.

Αν η σχέση είναι ένα ασανσέρ, εσύ δίνεις τον έλεγχο των κουμπιών στο σύντροφό σου, κλείνεις τα μάτια, μπαίνεις στο κουβούκλιο, παραδίνεσαι άνευ όρων κι ανεβοκατεβαίνεις μέχρι να σταματήσεις στον όροφο που εκείνος θέλει -ή μέχρι να ζαλιστείς. Μπορεί ακόμη να πάθει βλάβη και να μείνεις στο κενό.

Ο έρωτας ζει μέσα στην εξουσία. Τον θρέφει και τον καλλιεργεί. Είναι κι ο ίδιος μια μορφή εξουσίας κι αυτό γιατί είναι απόλυτος, αυταρχικός και συχνά σαδιστής -αν όχι πάντα μαζοχιστής. Δε γουστάρει τη λογική, ζει με το συναίσθημα. Χάνεις, έτσι, μαζί του τον έλεγχο, τον εαυτό σου και τα όριά σου, προκειμένου να κερδίσεις το απόλυτό του. Αλλά δε χορταίνει ούτε τότε, ζητά θυσίες, απαιτεί ξεφτιλίκια. Να μη σκέφτεσαι, να μη σε νοιάζει, να ‘σαι στην κορυφή και ταυτόχρονα στον πάτο, να κάνεις την υπέρβαση.

Τίποτα απ’ αυτά δε θα συνέβαινε αν ο έρωτας δεν προσωποποιούνταν στα μάτια εκείνου που σ’ έκανε να χάσεις την μπάλα. Η συναισθηματική χειραγώγηση που μπορεί να ασκήσει ένας άνθρωπος πάνω σου είναι η χειρότερη μορφή εξουσίας κι αυτό που την κάνει χειρότερη είναι πως ο πρώτος και κύριος υπεύθυνος είσαι εσύ. Φταίει η χαμηλή σου αυτοεκτίμηση, η τάση σου να σκορπίζεσαι, η βιασύνη σου να δεθείς, η ανασφάλειά σου να μη χάσεις κάποιον άλλο κι η αδιαφορία σου να χάσεις εσένα. Πέφτεις χωρίς πυρομαχικά, χωρίς στρατηγικές και πισινές στο πεδίο βολής και δέχεσαι στεκούμενος προσοχή τις κατά ριπάς βολές.

Όχι πως είναι πάντα καλύτερη η λογική. Δεν είναι κακό κάποιες φορές να χάνεις τον έλεγχο και να πατάς «αποδοχή» σε ό,τι εμφανιστεί μπροστά σου χωρίς να διαβάζεις τους όρους και τις προϋποθέσεις. Κακό, όμως, είναι να συνεχίζεις να το κάνεις απ’ τη στιγμή που στην οθόνη έχει βγει το “Error 404: Page not found” γιατί δεν ανταποκρίνεται στο δικό σου λειτουργικό σύστημα. Κι όπου “page not found” βάλε «αμοιβαιότητα απούσα».

Η σχέση με έναν άνθρωπο που ασκεί τόση ψυχολογική επιρροή πάνω σου –αν τη θέσεις ως κακή επιρροή– σε διαμορφώνει σταδιακά. Στην αρχή σε αλλάζει λίγο, στη συνέχεια δεν του αρκούν μόνο οι αντιδράσεις σου απέναντί του κι επεμβαίνει στο χαρακτήρα σου. Κι αυτό είναι κακό, γιατί ο άλλος δε σταματά. Όχι πριν δημιουργήσει κάποιον στα μέτρα του, που να μπορεί να τον ελέγχει.

Κι όταν το λουρί δεθεί στο κολάρο, το συναισθηματικό ασανσέρ, που λέγαμε προηγουμένως, γίνεται το αγαπημένο του παιχνίδι μαζί σου κι εσύ σαν έμπειρος player πρέπει να αποφασίσεις αν θα τα ρισκάρεις όλα, αν θα πας πάσο ή αν θα εγκαταλείψεις την παρτίδα, κάνοντας την ανατροπή και ξεπερνώντας τον coach σου.

Αν μια νορμάλ και κατά βάση θετική σχέση, μετά από έναν ενδεχόμενο χωρισμό, σε αλλάζει, αντιλαμβάνεσαι ποια θα ‘ναι η καινούργια εκδοχή σου μόλις απομακρυνθείς απ’ τον εξουσιαστή σου.  Πριν σε πνίξει το λουρί σου θυμήσου πως αγάπη δε σημαίνει «δικαιολογώ, υπομένω, περιμένω και διαρκώς ανέχομαι».

Δε δίνεις ευκαιρίες με το τσουβάλι σε όποιον βρεις, γιατί ακόμα κι αν επιλέξεις να μείνεις θύμα, κάποτε θα ξυπνήσεις και τότε αυτόματα θα θελήσεις να γίνεις θύτης.  Με δυο λόγια γίνεσαι ο άνθρωπος που σε έφτασε σε αυτό το σημείο. Αυτό θες; Να εξουσιάζεις ή ν’ αγαπάς;

Συναρπάζει η εξουσία, σαφώς. Εξαιτίας της έγιναν οι σκληρότεροι πόλεμοι, εξαιτίας της και τα μεγαλύτερη εγκλήματα, τάχα, στο όνομα της αγάπης. Κάπως έτσι και στον έρωτα, η επιρροή ενός ανθρώπου άλλους τους πάει στο ζενίθ κι άλλους στο ναδίρ. Η επιλογή όπως κι η ευκαιρία είναι πάντα στο χέρι σου.