Γυρνούν όταν τα άλλοτε δεδομένα τους προχωρήσουν

Είναι γνωστό ότι ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος. Το ίδιο μοτίβο ισχύει σε όλα τα είδη των ανθρωπίνων σχέσεων και πόσο μάλλον στις ερωτικές. Άνθρωποι που εξαφανίστηκαν μια μέρα, άνθρωποι που διώξαμε απ’ τη ζωή μας, άνθρωποι που έφυγαν χωρίς λόγο κι αιτία κάποια στιγμή επιστρέφουν. Αν η ζωή είναι τροχός ο καθένας έχει τη δική του θέση εκεί μέσα και πηγαινοέρχεται.

Η ιστορία σας τελείωσε. Η αυλαία έπεσε και συμφωνήσατε να πάρει ο καθένας το δρόμο του. Όλα βαίνουν καλώς, όσο είναι κι οι δύο σε εκείνη τη μεταβατική κατάσταση που περιλαμβάνει ποτά, τσιγάρα, παλιές φωτογραφίες και μετά ξεσάλωμα κι αναζήτηση μιας νέας αρχής. Όταν όμως ο ένας απ’ τους δύο κάνει τελικά το επόμενο βήμα, ο άλλος βρίσκεται αντιμέτωπος με δύο επιλογές: η πρώτη είναι να χαρεί με (ή έστω να χωνέψει) τη χαρά του άλλου και να τον αφήσει ήσυχο κι η άλλη είναι να κινήσει γη και ουρανό για να μην είναι ο άλλος χαρούμενος. Μια λογική του τύπου «δε θα είσαι καλά εσύ, τουλάχιστον όχι πριν σε ξεπεράσω εγώ πρώτος!».

Σαν άλλος κομήτης, κάθε πρώην που σέβεται τον εαυτό του, έρχεται, χτυπά, διαλύει τα πάντα κι εξαφανίζεται. Πότε όμως; Γιατί σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια ο χρόνος αντίδρασης είναι ο ίδιος. Η απάντηση είναι μία: όταν έχεις προχωρήσει τη ζωή σου. Τότε πιάνουν το κινητό στο χέρι και πληκτρολογούν εκείνο το «Γεια! Τι κάνεις; Μου έλειψες και θέλω να σε δω!», αδιαφορώντας αν στον απέναντι καναπέ κάθεσαι εσύ με τη νέα σου σχέση. Χωρίς ίχνος δεύτερης σκέψης ότι όλο αυτό θα αναστατώσει την καινούργια σελίδα στο βιβλίο σου.

Δεν είναι όλοι οι πρώην ίδιοι. Συνήθως σε αυτή την κατηγορία είναι εκείνοι που δεν έχουν χωνέψει ακόμα το χωρισμό κι η φλόγα της ελπίδας σιγοκαίει μέσα τους βαθιά. Πιστεύουν ότι με ένα μεθυσμένο μήνυμα ή μια κλήση στις δύο τα χαράματα όλα θα είναι όπως πριν, αγνοώντας το ενδεχόμενο εσύ να έχεις προχωρήσει τη ζωή σου και να μη θες άλλους μπελάδες στο κεφάλι σου. Το σύνδρομο αυτής της κατηγορίας των πρώην είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει, γιατί δηλώνουν περίτρανα σε κάθε γνωστό που θα συναντήσουν πόσο πολύ σε αγαπούν και θέλουν να είσαι καλά, αλλά ταυτόχρονα χώνουν τη μύτη τους και με τα χεράκια τους προσπαθούν με κάθε τρόπο να καταστρέψουν ό,τι καινούργιο κατάφερες μετά το χωρισμό σας να χτίσεις.

Ξέρουν πολύ καλά ότι θα ενοχλήσουν. Μην είσαι αγαθιάρης. Θα είχαν δώσει το παρόν κι όταν ήσουν μόνος τόσο καιρό αν σε ήθελαν. Ξέρουν πότε θα χτυπήσουν. Γι’ αυτό το κάνουν. Για την επιβεβαίωση του «εγώ» τους, για την αυταρέσκειά τους και για να καλύψουν το συναισθηματικό τους κενό λέγοντας «Αν απαντήσει, με θέλει ακόμα».

Έρχονται λοιπόν και διαταράσσουν κάθε ισορροπία που έχεις στην καινούργια σου ζωή χωρίς καμιά δεύτερη σκέψη. Δεν υπολογίζουν αν η καινούργια σου σχέση κλονιστεί διαβάζοντας ένα τέτοιο μήνυμα. Δεν τους ενδιαφέρει αν εσύ έρθεις στη δύσκολη θέση να απολογηθείς στον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου εκείνη τη στιγμή, αν γκρεμιστεί η εμπιστοσύνη που κάνεις μαραθώνιο αγώνα να χτίσεις στην αρχή μιας νέας σχέσης.

Οι ενοχλητικοί πρώην χώνουν τη μύτη του στις νέες σχέσεις που κάνουν οι πρώην σύντροφοί τους στέλνοντας μηνύματα και παίρνοντας τηλέφωνα, γιατί θέλουν να διεκδικήσουν ξανά τα άλλοτε δεδομένα τους και να μπουν πάλι στο παιχνίδι. Νιώθουν ότι έχουν χάσει την προσοχή σου κι επιζητούν ξανά όχι τη θέση στη καρδιά σου αλλά την επιβεβαίωση που τους χάριζες. Ξέρουν ότι θα ενοχλήσουν, ξέρουν ότι θα δημιουργήσουν πρόβλημα. Πίσω απ’ το «Γεια! Τι κάνεις;» κρύβονται χιλιάδες σκέψεις. «Είδα ότι προχώρησες τη ζωή σου, σε σκέφτομαι ακόμα, αφού δε σε ξεπέρασα δε θα σε αφήσω σε χλωρό κλαρί».

Είναι ο εγωισμός τους που δεν μπορεί να δεχθεί μια τέτοια ήττα. Είναι εκείνο το περίεργο συναίσθημα που έχεις όταν βλέπεις κάτι (άλλοτε) δικό σου σε ξένα χέρια και τότε αποκτά νέα αξία. Όμως οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι αίθουσες πλειστηριασμού. Δεν είναι δυνατόν να δίνεις μεγαλύτερη σημασία στον άνθρωπό σου επειδή κάποιος άλλος τον διεκδίκησε και τον κέρδισε.

Δυο πρώην είναι πολύ όμορφο να έχουν μια καλή επικοινωνία, μια φιλική επαφή. Χωρίζοντας δεν μπορείς να ξεχάσεις και να διαγράψεις τις στιγμές που έχεις περάσει με έναν άνθρωπο. Κι ούτε πρέπει σε τελική ανάλυση. Οφείλεις όμως να τις σέβεσαι και στην ανάμνησή σου να κάνεις ό,τι περνάει απ’ το χέρι σου για να είναι αυτός καλά κι ευτυχισμένος. Όπως ακριβώς του ευχήθηκες όταν οι δρόμοι σας χώρισαν. Μάζεψε λοιπόν το χέρι απ’ το κινητό όταν τον βλέπεις πως περνάει καλά κι έχει προχωρήσει στη ζωή του και κράτα τις μαγκιές σου για ‘σένα.

Σε κάθε περίπτωση, οι κύκλοι είναι για να κλείνουν κι οι ιστορίες καλό είναι να μην επαναλαμβάνονται. Αν είσαι ο ενοχλητικός πρώην, σκέψου το καλά πριν βάλεις τον άλλο σε διαδικασία να σκεφτεί να σε ξαναβάλει στη ζωή του. Αν όντως τον αγαπάς, ενόχλησέ τον μόνο για να του δώσεις τον ουρανό με τ’ άστρα και μην τον ξαναφήσεις ποτέ. Αν είσαι αυτός που έφτιαξε τη ζωή του, αν ακόμα νιώθεις ότι ένα πισωγύρισμα θα σε κάνει ευτυχισμένο, κάν’ το. Αλλά προσπάθησε αυτή τη φορά να είσαι σίγουρος.