Κράτα τον άνθρωπο που θα σε φροντίσει όταν αρρωστήσεις

Η θερμοκρασία έξω έπεσε. Το σκηνικό, αν και φθινοπωρινό ακόμα, έχει αρχίσει να θυμίζει χειμώνα. Κι όσο η θερμοκρασία περιβάλλοντος παίρνει την κατιούσα, η θερμοκρασία στο θερμόμετρο ακολουθεί αντιστρόφως ανάλογη πορεία κι ανεβαίνει επικίνδυνα. Οι πρώτες ιώσεις κάνουν την εμφάνισή τους και τα «γκούχου-γκούχου» πάνε κι έρχονται. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις σε μια τέτοια περίπτωση είναι να μοιραστείς κι αυτές τις στιγμές με τον σύντροφό σου, γιατί ως γνωστόν όταν το κρύωμα διαιρείται είναι πιο απολαυστικό.

Όταν ήσουν παιδί είχες δίπλα σου κάτι τέτοιες μέρες τη μαμά σου, τον μπαμπά ή έστω τις γιαγιάδες να σε κανακεύουν και να ζεις την πριγκιπική σου ζωή. Κάποιες φορές το υποκρινόσουν μάλιστα για ν’ αποφύγεις τα σχολικά διαγωνίσματα. Καθώς μεγαλώνεις –κι η φροντίδα της μαμάς μοιάζει πια με ουτοπία– αν κρυώσεις και ζεις μόνος, θα πρέπει αναγκαστικά να σε φροντίσεις εσύ. Αν, όμως, υπάρχει ένα ταίρι στη ζωή σου, ξέρεις ποιος θα σε περιποιηθεί καλύτερα απ’ όλους. Ποιος θα σου φτιάξει ένα ζεστό τσαγάκι να νιώσεις καλύτερα; Όταν μοιράζεσαι το κρεβάτι και τη ζωή σου με έναν άνθρωπο, η απάντηση είναι (ή έστω θα όφειλε να είναι) αυτονόητη.

Είναι αλήθεια ότι όταν είμαστε άρρωστοι δεν είμαστε κι οι πιο εύκολοι άνθρωποι, βρίσκουμε την ευκαιρία να γκρινιάξουμε λίγο παραπάνω, κάνουμε διαρκή παράπονα κι επειδή νιώθουμε ευάλωτοι, έχουμε ανάγκη να παραδοθούμε στη φροντίδα του ανθρώπου μας. Για το λόγο αυτό αυτές οι περιπτώσεις είναι παράλληλα και ένα τεστ υπομονής και μια ευκαιρία να επιβεβαιώσουμε τα αισθήματα του συντρόφου μας.

Ο άνθρωπος που σ’ αγαπάει θα είναι εκεί για ‘σενα χωρίς καν να χρειαστεί να του το ζητήσεις. Θα σου παίρνει τη θερμοκρασία και θα σε φιλάει στο μέτωπο να δει αν έπεσε ο πυρετός. Θα μένει άυπνος για να ακούει κάθε τρεις και λίγο μέσα στη νύχτα τους παλμούς σου και θα σε χαϊδεύει λέγοντάς σου πως ακόμα και τότε είσαι πολύ όμορφος. Φροντίζει να σε περιποιηθεί όσο κανείς άλλος, προκειμένου να γίνεις γρήγορα καλά.

Κάπου εκεί, ανάμεσα στις αυξομειώσεις του πυρετού κι όταν ανακτάς τις δυνάμεις σου, παίζετε το γιατρό για να σπάσετε τη ρουτίνα, να ξεχαστείτε ώστε να νιώσεις καλύτερα και ψυχολογικά και μετά φροντίζει να σου μαγειρέψει. Ακόμα κι αν δε μένετε μαζί, θα σου χτυπήσει το κουδούνι με ένα ταπεράκι καυτή σούπα και μ’ ένα χαμόγελο που βάζει κάτω κάθε μικρόβιο που τρύπωσε μέσα σου και σε έριξε στο κρεβάτι.

Ο άνθρωπός σου όταν δεν είσαι στα καλύτερά σου θα κάνει τα πάντα για να σ’ ανακουφίσει. Θα τακτοποιήσει ό,τι εκκρεμότητα έχεις αφήσει στη μέση και θα κάνει το 24ωρο να διαρκεί παραπάνω μόνο και μόνο για να μπορέσει να ανταποκριθεί. Δε δίνει στον εαυτό του το δικαίωμα της ξεκούρασης. Δε σκέφτεται καν να το κάνει. Παρά την πίεση της δικής του καθημερινότητας θα στέκεται δίπλα σου ακίνητος φρουρός κι ας έχει ένα σωρό δικές του υποχρεώσεις. Έχει πατήσει pause στη ζωή του. Μόλις λάβει εκείνο το τηλεφώνημά σου με τη βραχνή φωνή, αφήνει στη μέση ό,τι κάνει και τρέχει κοντά σου -κι ας φοβάται τα μικρόβια. Στέκεται δίπλα σου ξεχνώντας οποιοδήποτε φόβο να κολλήσει, για να μη σε αφήσει μόνο.

Επειδή οι ώρες που θα καθίσετε μέσα μέχρι να αναρρώσεις είναι αρκετές, καλά θα κάνεις να έχεις κρατήσει απόθεμα απ’ τις αγαπημένες σας σειρές και ταινίες. Φρόντισε να έχεις υλικό για να βλέπετε ξαπλωμένοι αγκαλιά στον καναπέ έχοντας ως συνοδευτικά στο ντεκόρ του σπιτιού παυσίπονα, θερμόμετρα, κουβέρτες και χαρτομάντιλα. Εννοείται ότι θα λιώσετε μαζί.

Κι αν τα πράγματα σοβαρέψουν (που το απευχόμαστε), ο σύντροφός σου είναι εκείνος που θα τρέξει να σε πάει στο γιατρό και θα περιμένει απ’ έξω με μεγάλη αγωνία. Θα ‘χει το άγχος να σου δώσει τα φάρμακά σου στις ώρες σου και θα μείνει δίπλα σου μερόνυχτα μόνο και μόνο για να μη συναντηθείς με τη μοναξιά και νιώσεις άσχημα. Κι ας χρειάζεται μετά ο ίδιος γιατρό, απ’ την τόση ταλαιπωρία κι αϋπνία.

Μέσα από ένα μικρό κρυολόγημα, όμως, μπορείς να καταλάβεις μεγάλα πράγματα για τη σχέση σου. Είναι κι αυτό απ’ τις δοκιμασίες που θα περάσετε. Μικρή μεν αλλά δοκιμασία. Αν δεν μπορείτε να είστε ο ένας δίπλα στον άλλο σ’ αυτό, τότε μάλλον δε μπορείτε να συμπορευτείτε στα πιο δύσκολα.

Βρες τον άνθρωπο που θα πίνει τσάι μαζί σου εκείνες τις περίεργες μέρες ενώ ξέρεις ότι το μισεί. Βρες τον άνθρωπο που θα μπει στη διαδικασία να σου κάνει μία σούπα κι ας είναι κι ανάλατη. Βρες τον άνθρωπο που θα φροντίσει να σου κάνει την καθημερινότητά σου τόσο γεμάτη που θα ξεχάσεις ότι το χαρτομάντιλο είναι προέκταση του χεριού σου. Βρες αυτόν τον άνθρωπο και κράτησέ τον.

Αν πιστεύεις ότι δεν υπάρχει μπορείς να ξεκινήσεις να γίνεις εσύ. Δε χρειάζεται γνώσεις πυρηνικής φυσικής για να τα καταφέρεις. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι αγάπη για τον άνθρωπό σου και πολλή υπομονή για να αντέξεις τις παραξενιές που θα σου βγάλει. Και πού ξέρεις; Μπορεί στην πορεία να εμφανιστούν κι άλλοι του είδους σου.

Γι’ αυτό πάρε παυσίπονα, τσάι και χαρτομάντιλα στο ένα χέρι, μια σούπα στο άλλο και τρέξε δίπλα στο άλλο σου μισό. Ξέρω, δεν είναι και το καλύτερο, αλλά έχει πλάκα. Πάρε και το κινητό και βγάλτε μια selfie. Η απόγνωση κι η αγάπη –ταυτόχρονα– που αποτυπώνει ο φακός θα σας κρατάει συντροφιά όταν μια μέρα δε θα είναι ο ένας δίπλα στον άλλον για οποιοδήποτε λόγο. Πιάσε κουβέρτα.

Τρία, δύο, ένα. Smile!