Μην τους επιτρέψεις να σε θεωρήσουν έναν ακόμη αριθμό

Ζούμε σε έναν κόσμο που βασίζεται στους αριθμούς. Όλοι κρίνονται απ’ το πόσες χιλιάδες followers έχουν στα social media, τους γκόμενους που έχουν καταγραφεί στο κοντέρ της ερωτικής τους ζωής ή απ’ το πόσα χρήματα βγάζουν. Οι άνθρωποι πλέον χαρακτηρίζονται απ’ το άθροισμα των likes και των comments στους προσωπικούς τους λογαριασμούς που έγιναν δημόσιοι εν μια νυκτί, το άθροισμα των πολυχρησιμοποιημένων οργασμών τους με την αντίστοιχη λίστα ατόμων που τους προκάλεσαν κι απ’ το πόσο γεμάτο είναι το πορτοφόλι γνωστής εταιρείας που κουβαλάνε πάνω τους. Οι αριθμοί αντικατέστησαν τις λέξεις και τα νούμερα τις ηθικές αξίες.

Απ’ την πρώτη στιγμή της σύλληψής μας μέχρι το τέλος της ζωής μας οι αριθμοί παίζουν καθοριστικό ρόλο∙ σε ποια εβδομάδα της κύησης είσαι, στους πόσους μήνες γεννήθηκες και πόσα κιλά. Μεγαλώνοντας μπαίνεις στον μαγικό κόσμο του σχολείου κι αντί να εστιάσεις στη μάθηση, παθαίνεις αμόκ με τους βαθμούς που αρχίζουν να σε στιγματίζουν. Είσαι το 12 στο μάθημα της φυσικής ή το 20 στ’ αρχαία. Στη συνέχεια οι πανελλήνιες έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτή τη λογική και να την πάνε ένα βήμα παραπέρα. Σε βάζουν στη διαδικασία να σκέφτεσαι πως είσαι τα μόρια που έγραψες ή δεν έγραψες. Αφού περάσεις, σου κάνουν πλύση εγκεφάλου πως η αξία σου ως φοιτητής αντιστοιχεί στα μαθήματα που χρωστάς ή στα χρόνια που θα πάρεις ή δε θα πάρεις πτυχίο.

Σε έναν κόσμο που έχει τσακωθεί με την ουσία εσύ είσαι ό,τι περιέχει αριθμούς. Σε έναν κόσμο που τα social media έχουν γίνει απαραίτητα και πιο ζωτικής σημασίας απ’ το νερό που καταναλώνουμε, εσύ δεν είσαι η ποιότητα της φωτογραφίας και των βαθυστόχαστων quotes που τη συνοδεύουν. Είσαι ο αριθμός των views στα instagram stories, τα likes και τα σχόλια που υπάρχουν κάτω από κάθε σου ανάρτηση. Το τραγελαφικό είναι πως όχι μόνο τα αποδέχεσαι, αλλά καμαρώνεις κιόλας γι’ αυτό.

Μπήκες σαν πλαστική κούκλα βιτρίνας στη θέση που σου πλασάρουν και δεν το κουνάς ρούπι από ‘κει μέχρι να ξεπουλήσει το μαγαζί και να αντικαταστήσεις το παλιό εμπόρευμα με το καινούργιο που θα έρθει στη μόδα.

Διαλέγεις επάγγελμα με βάση το μισθό. Είσαι τα τριακόσια ευρώ του ταμείου ανεργίας ή τα χίλια ευρώ της καλής ευκαιρίας που βρέθηκε στο δρόμο σου. Δε σε ρωτάει κανείς αν είσαι ευτυχισμένος και πλήρης με αυτό που κάνεις. Στέκεται μόνο στα πόσα χρήματα βάζεις στο πορτοφόλι.

Στο ερωτικό κομμάτι, δε, για τη σημερινή κοινωνία είσαι η λίστα των ερωτικών συντρόφων που την αποτελούν. Μπαίνεις σφήνα ως guest star σε μια καινούργια παρέα κι οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή -κατευθείαν στο ψητό. Δε σε ρωτάνε αν υπήρξες ποτέ ερωτευμένος, αν γνώρισες την αγάπη ή αν η ευτυχία είναι συνταξιδιώτισσα της ζωής σου. Θέλουν να μάθουν τον αριθμό των συντρόφων σου, είτε είναι επίσημοι είτε ανεπίσημοι. Ψοφάνε να μάθουν πόσες φορές ήρθες σε πραγματικό οργασμό κι όχι τις συνθήκες ή ποιος σε έφτασε σε αυτή τη στιγμή της απόλυτης ηδονής.

Για τους σημερινούς ανθρώπους είσαι τα κιλά που κουβαλάει το σώμα σου, ο αριθμός που δείχνει ο δείκτης της ζυγαριάς κι όχι η γαλήνη κι η ομορφιά που κουβαλάει η ψυχή σου. Άλλωστε, πληρότητα πώς μπορεί να μετρηθεί με ακρίβεια σε ένα άτομο που σε κάνει ευτυχισμένο; Γι’ αυτό ακριβώς τους εξιτάρει να μάθουν οτιδήποτε μετριέται σε αριθμούς.

Οι λίστες δεν τελειώνουν ποτέ κι η ουσία δε φτάνει στο φως. Αν έχεις λίγες εμπειρίες σου βάζουν μηδέν και τους περνάς αδιάφορος. Αν έχεις αλλάξει πολλούς ερωτικούς συντρόφους είσαι χυδαίος κι επιφανειακός. Τι ειρωνεία, ε; Οι άνθρωποι που κρίνουν μόνο την επιφάνεια να σε χαρακτηρίζουν επιφανειακό.

Ωραίοι οι αριθμοί, οι πράξεις και τα μαθηματικά, δε λέω, αλλά αν το καλοσκεφτείς στο σχολείο είχαμε κι άλλα μαθήματα όπως η γλώσσα, η λογοτεχνία κι η ιστορία. Ήταν κι αυτά υποχρεωτικά. Τι έγινε όμως; Μείναμε μετεξεταστέοι; Ωραία η πράξη αλλά δίχως τη θεωρία θα ήταν ένα τίποτα. Μπορεί η πράξη να φέρει το αποτέλεσμα, αλλά η θεωρία είναι η βασική αρχή που στηρίζεται σε κανόνες, αξίες και νόημα. Μη μένεις, λοιπόν, μόνο στο αποτέλεσμα και δώσε έμφαση και στην ιστορία που κάθε άνθρωπος κρύβει πίσω απ’ τα μάτια του. Δε διαφωνώ πως οι αριθμοί κι οι λίστες διευκολύνουν την ταξινόμηση, αλλά ποιος είπε ότι οι άνθρωποι μπαίνουν σε κουτιά και καλούπια;

Την επόμενη φορά που θα ρωτήσουν τον αριθμό των κιλών σου, άλλαξε από μόνος σου το ερώτημα κι απάντα αν σου αρέσει ή όχι το φαγητό. Όταν σε ρωτήσουν για τη δουλειά σου και πόσα βγάζεις, κάνε ξανά το ίδιο και πες τους αν σε γεμίζει ή όχι. Όταν σε ρωτήσουν πόσα χιλιόμετρα έχεις γράψει στο μαύρο κουτί του κρεβατιού σου, ρώτησέ τους αν έχουν ζήσει για μία στιγμή το απόλυτο και την ευτυχία. Τη φωτογραφία που σκεφτόσουν μια βδομάδα να ανεβάσεις και την επεξεργαζόσουν για να είσαι αψεγάδιαστος, αν δεν πιάσει τον επιθυμητό αριθμό από likes μην τη σβήσεις. Δεν είναι ντροπή. Ντροπή θα είναι αν τη σβήσεις. Ντροπή είναι να μην αποδέχεσαι ότι δε γίνεται να αρέσεις σε όλους, να κρίνεις με την αριθμητική λογική, αλλά ταυτόχρονα να κάνεις τα πάντα να μπεις μέσα.

Μην επιτρέψεις, λοιπόν, στιγμή σε αυτόν τον επιφανειακό κόσμο εκεί έξω να σου συμπεριφερθεί σαν να ‘σαι ένας απλός αριθμός σε κλήρωση του ΚΙΝΟ. Τόσο τυχαίος και τόσο αδιάφορος. Δεν είσαι απλά ένα νούμερο και μόνο. Αν είναι να γυρίσουμε σ’ ένα σχολικό μάθημα, ας μην είναι τα μαθηματικά. Να απαιτείς να σου συμπεριφέρονται σαν τη λογοτεχνία που ‘χει μέσα της εικόνες άσχημες κι όμορφες να δείξει και νοήματα. Να διεκδικείς να είσαι σαν την ιστορία που είναι ανεξίτηλη και διαχρονική. Να πιάνεις την πένα και το μελάνι και να σχηματίζεις όσους αριθμούς θες, αρκεί δίπλα να μην ξεχνάς να αφήνεις το αποτύπωμά σου. Καλοί, χρυσοί οι αριθμοί αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις.