Εκεί που κάθεσαι αμέριμνος και συζητάς με τους φίλους σου, πίνεις τον καφέ ή το ποτό σου, διαβάζεις το βιβλίο σου, δουλεύεις ή απλώς σκρολάρεις άσκοπα στα social media, ξαφνικά σου σκάει μια ειδοποίηση πως έχεις λάβει ένα καινούριο μήνυμα. Παίρνεις το κινητό και κοιτώντας το ξαφνιάζεσαι κι απορείς. Βλέπεις, ο αποστολέας δεν είναι ένας φίλος, γνωστός, συνάδελφος ή κάποιος άγνωστος που ενδιαφέρεται να σε γνωρίσει. Αντίθετα, είναι κάποιος που ξέρεις πολύ καλά αφού παλιότερα μιλούσατε ώρες ατέλειωτες και ξαφνικά αποφάσισε να διακόψει κάθε επικοινωνία μαζί σου, χωρίς να σου εξηγήσει τον λόγο ή κάποιος με τον οποίο είχατε βρεθεί ερωτικά κάποιες φορές κι εν μια νυκτί αποφάσισε πως «δεν είναι σε φάση για κάτι περισσότερο οπότε καλό θα ήταν να διακόψετε».
Αυτό όμως που κάνει τα νεύρα σου να φτάνουν ταβάνι και την πίεσή σου ν’ αγγίζει το 18 είναι το περιεχόμενο του συγκεκριμένου μηνύματος: «Πού χάθηκες;» που μόλις το διαβάσεις θέλεις να σπάσεις το κινητό καθώς σκέφτεσαι «εγώ που χάθηκα βρε μαλάκα, ή εσύ που εξαφανίστηκες έτσι και με θράσος τώρα μου ξανά στέλνεις;». Και κάπως έτσι, η αναπάντεχη αυτή επιστροφή κάνει να περνούν απ’το μυαλό σου χίλιες δυο σκέψεις τις οποίες μέχρι πρότινος είχες καταφέρει να κατευνάσεις και να σιωπήσεις. Έπειτα από μεγάλη προσπάθεια και συνεχούς “κατηγορώ” του εαυτού σου για την ξαφνική φυγή του ανθρώπου αυτού, είχες καταφέρει ν’ αποποιηθείς οποιαδήποτε ευθύνη και ν’ αποδεχτείς το γεγονός πως ο άνθρωπος αυτός έφυγε ξαφνικά από τη ζωή σου ενώ εσύ είχες αρχίσει να δένεσαι μαζί του. Είχες καταφέρει να προχωρήσεις παρακάτω, να τον διαγράψεις και να συνεχίσεις τη ζωή σου σαν να μην τον συνάντησες, σαν να μη σε πλήγωσε και σε τραυμάτισε ποτέ, σαν να μη γυρνούσες μ’ ένα «γιατί» στο στόμα.
Κι η αλήθεια είναι πως όσα «γιατί» υπάρχουν για το φευγιό του, άλλα τόσα υπάρχουν και για την επιστροφή του και τα ενδεχόμενα στην περίπτωση αυτή, είναι αρκετά. Αρχικά, όντως μπορεί το διάστημα το οποίο μιλούσατε ή βρισκόσασταν να μην ήταν όντως σε φάση για κάτι πιο σοβαρό για προσωπικούς λόγους και κολλήματα τα οποία δεν επιθυμούσε να μοιραστεί μαζί σου. Επίσης, από φόβο μήπως αρχίσεις εσύ να δένεσαι μαζί του ή εκείνος με σένα τρόμαξε κι έκανε πίσω καθώς δεν ήταν συναισθηματικά ώριμος τη συγκεκριμένη περίοδο, οπότε προτίμησε να την κάνει μ’ ελαφρά.
Τώρα όμως, μπορεί να τα βρήκε με τον εαυτό του, να έλυσε τα θέματά του και να είναι σε φάση να δημιουργήσει κάτι σταθερό στη ζωή του. Ακόμη, σ’ ένα πιο καχύποπτο σενάριο, μπορεί εκείνο το διάστημα να είχε μια παράλληλη σχέση την οποία προφανώς και σου απέκρυψε και προτίμησε να παραμείνει μ’ εκείνη. Τώρα όμως χώρισε και σε ξανά θυμήθηκε ή δε βρήκε κάτι καλύτερο από σένα. Κι έτσι, μ’ ένα μήνυμα πιστεύει πως όλα θα φτιάξουν και θα σε κάνει να επιστρέψεις σ’ αυτό που είχατε.
Και κάπως έτσι, βρίσκεις τον εαυτό σου μπροστά σ’ ένα τεράστιο δίλημμα: «Να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία μήπως όντως βγει σε κάτι καλό ή δεν αξίζει ν’ ασχοληθώ ξανά και πρέπει να κλείσω τελείως την πόρτα αυτή;» Η αλήθεια είναι πως συγκεκριμένη απάντηση δεν υπάρχει, καθώς ο δρόμος που θα διαλέξεις εξαρτάται από το αν γενικά είσαι από εκείνους που πιστεύουν πως οι άνθρωποι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία, από το αν το άλλο άτομο σου αποδείξει πως έχει πραγματικά αλλάξει κι είναι διατεθειμένο να επενδύσει σ’ ένα μέλλον μαζί σου χωρίς πάλι να την κάνει με ελαφρά, αλλά κι από το αν σε πετυχαίνει στο σωστό timing -που λένε και στο χωριό μου. Αν είσαι κι εσύ ο ίδιος σε φάση που θέλεις να ξανά αρχίσεις κάτι με έναν άνθρωπο, πολλώ δε μάλλον με τον συγκεκριμένο. Στην περίπτωση αυτή, μπορείς ν’ απαντήσεις με χιούμορ στο συγκεκριμένο μήνυμα και ν’ αφήσεις τη συζήτηση να κυλήσει σαν να γνωρίζεστε εκ νέου για δεύτερη φορά, αφήνοντας έτσι περιθώριο να εξελιχθεί αυτή η επανασύνδεση.
Αν πάλι δεν πιστεύεις στις δεύτερες ευκαιρίες κι υποστηρίζεις πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα, πως το ίδιο άτομο θα σε κάνει να δεις το ίδιο έργο σ’ επανάληψη και θα ξανά φας ξανά ζεσταμένο φαγητό, πως θα σε πληγώσει και δεύτερη φορά, τότε σίγουρα δεν αξίζει ν’ απαντήσεις καν σε αυτό το μήνυμα αλλά να το διαγράψεις μια και καλή κόβοντας κάθε επαφή μαζί του.
Ξέρεις πόσες φορές έχουν επιστρέψει στη ζωή μου με εισιτήριο το συγκεκριμένο μήνυμα; Κι ενώ στην αρχή μοίραζα τις δεύτερες ευκαιρίες χωρίς να τσεκάρω την εγκυρότητα του εισιτηρίου αυτού, τώρα ελέγχω πλέον πολύ καλά ποιος περνάει τον έλεγχο επιβατών και χειραποσκευών, τι πάθη, λάθη και συναισθήματα κουβαλάει μαζί του, κατά πόσο έχει καταφέρει ν’ αφήσει πίσω του τον παλιό κακό του εαυτό, το πόσο είναι διατεθειμένος να μείνει.
Αν θέλεις τη συμβουλή μου, αν κάποιος σου στείλει το κλισέ «πού χάθηκες», αφού απαντήσεις «εγώ εδώ ήμουν, εσύ χάθηκες», δώσε μια δεύτερη ευκαιρία, γιατί πού ξέρεις; Ίσως όντως βγει σε κάτι πολύ καλό. Αν όμως ο ίδιος αποστολέας σου έχει αποδείξει επανειλημμένες φορές στο παρελθόν πως όσες ευκαιρίες και να του δώσεις θα τις χαραμίζει όλες και θα τις αφήνει να πάνε στράφι, κάνε στον εαυτό σου τη χάρη και σβήσ’ τον από τις επαφές σου. Στην τελική, αν όντως ήθελε να μάθει «πού χάθηκες» ας έψαχνε να σε βρει. Ή ακόμα καλύτερα, να φρόντιζε να μη σε έχανε εξ αρχής.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Χαρά Δράκου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
