Πόσες και πόσες φορές δεν έχετε ακούσει τη λέξη ghosting από γνωστούς κι αγνώστους, ιδίως τα τελευταία χρόνια κατά τα οποία το φαινόμενο έχει γίνει μάστιγα που βασανίζει τον μισό και βάλε πληθυσμό. Τι πιο συνηθισμένο, πλέον, από έναν άνθρωπο ο οποίος εξαφανίζεται χωρίς καμία προειδοποίηση από τη ζωή κάποιου άλλου χωρίς καν να μπει στον κόπο να του δικαιολογήσει τη φυγή του, καταλήγοντας μάλιστα μετέπειτα να αγνοεί την παρουσία του επιδεικτικά και να τον αποφεύγει πάση θυσία. Μίλα μου για ψυχολογική βία.
Όπως έχουμε ξανά πει, τα αίτια μιας τέτοιας συμπεριφοράς μπορεί να είναι πολλά. Αρχικά ο ghoster -όπως ονομάζεται το άτομο εκείνο που κάνει το ghosting- μπορεί να είναι από τους one-night standers που ξεκινούν μέρες ολόκληρες να σου μιλούν και να σε πιάνουν στο ψηστήρι, προκειμένου να σε ρίξουν κι όταν πηγαίνουν μαζί σου για ένα βράδυ, την επόμενη δεν έχουν σκοπό ούτε να σε χαιρετούν τυχαία στον δρόμο. Επίσης, ενδεχομένως να είναι από εκείνους που φοβούνται να γνωρίσουν καλύτερα κάποιον και να προχωρήσουν μαζί του σε κάτι πιο σοβαρό, οπότε προκειμένου να μη σου δώσουν ελπίδες και σε κάνουν να κολλήσεις μαζί τους, εξαφανίζονται με τον ίδιο τρόπο που εμφανίστηκαν. Από το πουθενά. Ένας ακόμη λόγος που κάποιος αναλαμβάνει τον ρόλο του ghoster είναι γιατί δεν έχει το θάρρος να πει σε κάποιον να χωρίσουν ή να τερματίσουν την όποια είδους σχέση έχουν αναπτύξει, επειδή φοβούνται την αντίδραση του συγκεκριμένου ατόμου. Επομένως, για να βγάλουν τον εαυτό τους από τη δύσκολη θέση επιλέγουν τη σιωπή και την εξαφάνιση.
Κι ενώ στους ghosters φαίνεται να μην καίγεται καρφάκι για τα συντρίμμια που αφήνουν πίσω τους, η ψυχοσύνθεση των θυμάτων τους έχει διαλυθεί, χιλιάδες ερωτήματα έχουν κατακλύσει το μυαλό τους, ενώ πολλοί από αυτούς καταφεύγουν σε λανθασμένες, παρορμητικές κινήσεις οι οποίες όμως αποτελούν τη Βίβλο του «τι να μην κάνετε σε περίπτωση ghosting» τις οποίες θα αναλύσουμε ευθύς αμέσως!
Τώρα θα του στείλω κατεβατά να δούμε τι θα πει
Το πιο συχνό λάθος που κάνουμε όταν βλέπουμε ότι κάποιος έχει αρχίσει να μας ξεγράφει, είναι να του στέλνουμε τεράστιες παραγράφους τη μια μετά την άλλη, απαιτώντας να μάθουμε τον λόγο της απομάκρυνσης και της γενικότερης συμπεριφοράς του. Πολλές φορές μάλιστα, τα μηνύματα αυτά συνοδεύονται από προσβολές ή ακόμα και κατάρες προς το πρόσωπο του ghoster τύπου «δεν άξιζες τίποτα», «ήσουν πολύ λίγος». Κι ενώ λοιπόν πιστεύουμε πως με τα μηνύματα αυτά θ’ αλλάξουν ως δια μαγείας γνώμη και θα ζητήσουν επανασύνδεση, σας πληροφορώ -από προσωπική πάντα εμπειρία- πως όχι μόνο δε συγκινείται ούτε η βλεφαρίδα τους, αλλά καταλήγεις να χαρακτηριστείς και πρήχτης της ιστορίας αφού «ωχ μωρέ παράτα μας κι εσύ που θες κ»ι εξηγήσεις. Άντε να βρεις τώρα εσύ το δίκιο σου…
Να δεις που φταίω σίγουρα εγώ
Ένα ακόμη σημαντικό λάθος που κάνουμε, είναι να κατηγορούμε τον εαυτό μας -ποτέ τον ghoster- για την εξαφάνισή του. Κάπως έτσι, καταλήγουμε ξάγρυπνοι κοιτάζοντας το ταβάνι, να σκεφτόμαστε πού μπορεί να φταίξαμε, σε ποιο σημείο της ιστορίας κάναμε λάθος κι οδηγήσαμε τον άλλον στην απομάκρυνση. Έτσι, σκεφτόμαστε πως τους πιέσαμε, πως δεν ήμασταν αρκετά καλοί για εκείνους, πως μας βαρέθηκαν, πως βρήκαν κάτι καλύτερο από εμάς κι άλλα τόσα σενάρια, που τις περισσότερες φορές αποδεικνύονται αβάσιμα, καθώς όπως είδαμε, οι προσωπικές ανασφάλειες και τα προσωπικά θέματα του ghoster κρύβονται πίσω απ’ όλο αυτό, τα οποία φυσικά δε σχετίζονται σε καμία περίπτωση με εμάς και δεν είναι δικό μας βάρος να το επωμιστούμε.
Κι όλο μένω, περιμένω
Επόμενο λάθος που κάνουμε, οι περισσότεροι που ερχόμαστε αντιμέτωποι με το ghosting, είναι να μένουμε κολλημένοι στον έρωτά μας για τον ghoster και να επιμένουμε να φοράμε ακόμη τα ροζ γυαλιά μας που μας κάνουν να διατηρούμε ακόμη ελπίδες για την επιστροφή του- κι ας μας έχει δείξει ο άλλος πως όχι μόνο δεν πρόκειται να γυρίσει, αλλά με μεγάλη ευκολία μας έχει γράψει και στ’ @@@ του. Σαν καλοί και ρομαντικοί μαλάκες που είμαστε λοιπόν, περιμένουμε σαν την Πηνελόπη υφαίνοντας τον αργαλειό μας κι ας μας περιμένουν στη γωνία ωραιότατοι μνηστήρες στους οποίους αξίζει να δώσουμε μια ευκαιρία, όσο εμείς περιμένουμε τον Οδυσσέα της συμφοράς μπας και γυρίσει.
Για να σ’ εκδικηθώ
Ένα ακόμη λάθος που επιμένουμε να κάνουμε προσπαθώντας να διαχειριστούμε μέσα μας το ghosting, είναι να εκδικηθούμε με διάφορους τρόπους τον άνθρωπο που μας έφερε σ’ αυτή την κατάσταση. Έτσι, σχεδιάζουμε είτε να εμφανιστούμε μπροστά του, είτε να του κάψουμε το μηχανάκι ή το αμάξι- εντάξει αστειεύομαι. Αντί λοιπόν γι’ αυτό, καλό θα ήταν να επικεντρωθούμε στον εαυτό μας και κατά κύριο λόγο στην ψυχική μας υγεία, ξεκινώντας δραστηριότητες που μας αρέσουν και γεμίζοντας τη ζωή μας έτσι ώστε να μην κρεμόμαστε πάνω από το κινητό.
Όπως και να έχει, αξίζει να κρατήσουμε στο μυαλό μας πως είναι αρκετά επίπονο να ξεπεράσουμε το ghosting γιατί οι αιτίες του μας είναι άγνωστες κι άρα δεν ξέρουμε και πώς αντιμετωπίζονται. Είναι λες και παλεύουμε με αόρατο εχθρό, που όμως δεν έχουμε τα κατάλληλα όπλα για να τον εξοντώσουμε. Και το πιο σημαντικό απ’όλα: Να μην κατηγορούμε τον εαυτό μας επειδή ο άλλος δεν είχε τα κότσια και την ωριμότητα να μας πετάξει την αλήθεια του στη μούρη. Έτσι κι αλλιώς, το θάρρος ανέκαθεν άνηκε σε λίγους.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Χαρά Δράκου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
