Το σόι πάντα θα λέει

Θυμάσαι εκείνο το οικογενειακό τραπέζι που μαζεύτηκε όλο το σόι και κλασικά προέκυψαν μικροκαβγάδες και παρεξηγήσεις; Ε, λοιπόν, για όλους μας κάπως έτσι έχει η κατάσταση. Εμείς με αδέλφια και ξαδέλφια στην άκρη να μαζευόμαστε μη μας πάρουν τα σκάγια ή να κάνουμε τον διαιτητή για να μην ανάψουν περισσότερο τα αίματα και θρηνήσουμε θύματα. Μη νομίζεις, όμως, ότι θα ξεφύγεις απ’ το επίκεντρο της προσοχής. Σε έχουν βάλει στο στόχαστρο κι είναι έτοιμοι να πυροβολήσουν με ερωτήσεις πάσης φύσεως.

Πρώτη και καλύτερη τιμητική θέση έχουν οι γιαγιάδες. Ανεκτίμητη αξία σε κάθε οικογενειακό περιβάλλον. Υπάρχουν δυο κατηγορίες γιαγιάδων: η προοδευτική για την ηλικία της, που πολλές φορές θα σε σοκάρει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες κι απ’ την άλλη η παραδοσιακή σκληρή γιαγιά. Συνήθως η πρώτη είναι η μητέρα της μάνας μας κι η δεύτερη η μητέρα του πατέρα μας, μάλλον για να υπάρχει ισορροπία.

Η πρώτη, λοιπόν, στις περισσότερες περιπτώσεις θα σε ωθήσει ήδη απ’ τα παιδικά σου χρόνια στα μονοπάτια της ανεξαρτησίας και πάντα θα προσπαθεί να σε ενθαρρύνει να ακολουθήσεις τα όνειρά σου και να χαράξεις τη δικιά σου πορεία. Ίσως κι αυτό να πηγάζει από δικά της βιώματα που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει στη ζωή της. Επίσης είναι σεξουαλικά απελευθερωμένη στις περισσότερες των περιπτώσεων φέρνοντάς σε πολλές φορές σε δύσκολη θέση απ’ την αδιακρισία της να μάθει τι γίνεται με την ερωτική σου ζωή.

Η δεύτερη είναι η σταθερή αξία της Ελληνικής οικογένειας, η σκληρή και αυστηρή γιαγιά που όλα φαίνεται να της φταίνε και να μην είναι ευχαριστημένη με τίποτα. Έχει τον πρώτο λόγο για το τι γίνεται και πάντα την τελευταία κουβέντα. Επίσης δεν ξέρω πώς, αλλά έχει άποψη για όλα, ακόμα κι αν δεν ξέρει αρκετά πράγματα  για το εκάστοτε θέμα. Ο σύντροφός σου δεν είναι ποτέ αρκετά καλός για εσένα, αλλά χρόνια τώρα μέγιστη αγωνία της είναι πότε θα κάνεις οικογένεια. Τι κι αν είσαι 25 χρονών, δεν έχεις δουλειά, δεν έχεις τελειώσει το μεταπτυχιακό σου, δεν έχεις στον ήλιο μοίρα, εκείνη θα προσπαθεί να σε πείσει ότι προορισμός μας είναι απλά και μόνο να κάνουμε οικογένεια και να μεγαλώσουμε παιδιά. Εσύ προσπαθείς να της εξηγήσεις φυσικά ότι τα πράγματα είναι αλλιώς πια κι η κοινωνία έχει αλλάξει, όπως κι οι ανάγκες μας ως άνθρωποι. Κάπου εδώ, όμως, θα ξεκινήσει η κασέτα για το πόσο έχει χαλάσει η νέα γενιά και τι χαζές μόδες είναι αυτές. Ε, κάπου εκεί κι εσύ παραδίνεις τα όπλα κι απλά καταλήγεις να ακούς το διαχρονικό κήρυγμα.

Μεγάλη επίσης αξία στην γκρίνια και τα παράπονα έχουν οι θείες. Αυτές, όμως, είναι και κρυφές. Μαζεύονται όλες μαζί σε μία γωνιά κι αρχίζουν να περνάνε από σκανάρισμα εσένα και όλο το σόι, ζωντανό και πεθαμένο. Οι ενδυματολογικές επιλογές είναι το αγαπημένο τους. Η τεχνολογία, η μουσική, τα τατουάζ, τα σκουλαρίκια και τα σκισμένα τζιν είναι η αγαπημένη τους θεματολογία. Βέβαια, τελική και κορυφαία ατάκα σε όλα αυτά είναι το «Καλά να είναι το παιδί κι ας κάνει ό,τι θέλει». Και κάπου εκεί λυγίζεις και διώχνεις τις αρχικά νεύρα και τις αρνητικές σκέψεις.

Το σόι, κακά τα ψέματα, είναι μεγάλη υπόθεση. Είναι άνθρωποι που δεν επέλεξες αν θες να τους συναναστραφείς ή να τους έχεις τόσο κοντά σου. Είναι λίγο και θέμα τύχης. Ας μην ξεχνάμε, όμως, πως όταν πρόκειται για αρκετά μεγαλύτερούς μας είναι, εκ των πραγμάτων, δύσκολο να επικοινωνήσουμε, όπως και το να προσαρμοστούν στα δεδομένα της εποχής.

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να τους καταλάβεις και κάποιες φορές να τους δικαιολογείς. Στην ανάγκη, πήγαινε και λίγο με τα νερά τους, αν είναι να αποφύγετε εντάσεις που δεν ωφελούν κανέναν.

Ας μάθουμε να αγαπάμε τους ανθρώπους μας όπως είναι κι ας μην ξεχνάμε πως τα βιώματα διαφέρουν κι αυτά δικαιολογούν απόλυτα ορισμένες συμπεριφορές. Όπως και να το κάνουμε, σόι είναι, εξ ορισμού θα υπάρχουν στιγμές που λατρεύουμε να το μισούμε.