Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Γράφει ο Λ.
Ήθελα να μοιραστώ μερικές σκέψεις που καλπάζουν μέσα μου όσο προσπαθώ ν’ αντιμετωπίσω την αλλαγή που έφερε η απόστασή μας. Συχνά η ζωή μάς φέρνει σε μονοπάτια που δεν περιμέναμε αλλά σε καθένα απ’ αυτά τα μονοπάτια υπάρχουν κι ευκαιρίες για ν’ ανοίξεις τους ορίζοντές σου και να εξελιχθείς ως άνθρωπος μετά από έναν χωρισμό.
Το γεγονός αυτό ήταν κάτι που μού έφερε αναστάτωση αλλά τώρα παίρνω τον χρόνο να κατανοήσω και να αξιολογήσω αυτήν την εμπειρία. Καταλαβαίνω ότι ο χωρισμός δεν είναι μόνο ένα τέλος, αλλά κι ένα νέο ξεκίνημα με νέους στόχους κι ευκαιρίες. Είναι μια ευκαιρία για να εξερευνήσουμε τα όριά μας και ν’ ανακαλύψουμε τον πραγματικό εαυτό μας.
Τώρα βρίσκομαι σ’ ένα σημείο που αρχίζω να καταλαβαίνω τον πραγματικό λόγο πίσω απ’ τον πόνο και τη θλίψη. Δεν είναι μόνο η απώλεια ενός ανθρώπου που αγαπήσαμε, αλλά κι η απώλεια ενός κομματιού του εαυτού μας που είχε συνδεθεί μαζί του. Κι αυτό παρότι είναι δύσκολο να το δεχτούμε, είναι επίσης μια ευκαιρία.
Η εκδίκηση που στην αρχή μοιάζει τόσο ελκυστική, καταλήγει να είναι ένας τρόπος να κρατήσουμε ζωντανή την οργή και τον πόνο. Αντί για αυτό, επιλέγω να επικεντρωθώ στην εξέλιξή μου. Θέλω ν’ αντιμετωπίσω τους φόβους μου, ν’ ανακαλύψω όσα δεν κατάφερα όσο ήμουν μαζί σου και να δημιουργήσω μια ζωή που αντανακλά πλήρως τις αξίες μου.
Δε θα σου κρυφτώ και θα σου πω ότι είναι εύκολο όλο αυτό που περνάω. Υπάρχουν μέρες που ο πόνος φαίνεται ανυπόφορος αλλά αντί να τον αποφεύγω, τον αποδέχομαι. Τον αφήνω να περάσει μέσα από μένα, να με διαμορφώσει αλλά όχι να με καθορίσει.
Στην πορεία αυτής της ενδοσκόπησης με τον εαυτό μου έρχομαι αντιμέτωπος με την αλήθεια ότι η ευτυχία προέρχεται από μέσα μας. Κι ενώ εσύ μπορεί να μην είσαι πλέον μέρος της καθημερινότητάς μου, ανακαλύπτω ότι η ευτυχία είναι κάτι που μπορώ να χτίσω ξανά.
Δεν είναι εύκολο ν’ αφήσεις πίσω το παρελθόν και να συνεχίσεις αλλά κάθε βήμα που κάνω είναι ένα βήμα μπροστά. Ελπίζω ότι κι εσύ θα βρεις τον δικό σου δρόμο. Αυτό το ταξίδι της αυτοανακάλυψης μπορεί να μας οδηγήσει σε υπέροχα μέρη κι ίσως να μάς φέρει κοντά. Κι όταν κάποτε τύχει να ξανασυναντηθούμε ας μην κοιτάξουμε ο ένας τον άλλον με ειρωνεία ή αδιαφορία αλλά με σεβασμό και θαυμασμό που τουλάχιστον καταλάβαμε έστω κι αργά τι θέλαμε κι οι δύο.
