Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Σου λέω πως όλα άλλαξαν κι εσύ για ακόμη μια φορά μου αλλάζεις θέμα, κάνοντας άβολη πλακίτσα. Κάνοντας πως όλα είναι ακόμη απαράλαχτα, πως τα επίπεδα του έρωτα είναι ακόμη δυο μονάδες πάνω από τα κεφάλια μας και πως ακόμη, όταν κοιτάμε ο ένας τον άλλον, χάνουμε λίγο τα βήματά μας και τα μάγουλά μας ανεβάζουν θερμοκρασίες λες κι έχουμε δέκατα.
Τίποτα από αυτά όμως δεν ισχύει πια. Είναι φορές που μπαίνεις στο δωμάτιο και τα μάτια μου δε νιώθουν την ανάγκη να μετακινηθούν από το κινητό μου ή άλλες, που έρχομαι κοντά σου κι ενώ χαμογελάς, ταυτόχρονα σκέφτεσαι όσα έγιναν στη δουλειά σου χωρίς να νιώθεις να απορροφά η παρουσία μου μέρος των προβληματισμών σου. Είναι βέβαια και μερικές τρίτες που ακόμη όταν ερχόμαστε κοντά, είναι λες και κατεβάζει το μυαλό μας διακόπτες και υπάρχουμε μόνο εσύ κι εγώ και αν με ρωτάς, για αυτές και μόνο τις φορές, αξίζει ακόμα να προσποιούμαστε πως οι βελόνες του χρόνου δε κινήθηκαν ποτέ κοντά μας.
Είναι περίεργο. Δεν είναι ότι κάτι μεταβλήθηκε από θετικό σε αρνητικό, είναι όμως ότι τροποποιήθηκε με τρόπο που δεν ξέρω αν είναι για καλό ή όχι. Κάποτε ας πούμε κοίταζα στοιχεία σου και τα θαύμαζα, θεωρώντας τα άπιαστα και ιδανικά. Τώρα τα ίδια στοιχεία τα ανταγωνίζομαι και είμαι πεπεισμένη ότι μπορώ να τα υπερβώ. Κι αναρωτιέμαι είναι άραγε αυτό καλό για εμάς τους δύο; Προσθέτει κάτι από ένταση και εξυψώνει τα συναισθήματα ή υποβαθμίζει τον έναν στα μάτια του άλλου; Αυτός που ανταγωνιζόμαστε έχουμε μάθει να φοράει τη στολή του αντιπάλου κι αν τύχει και φοράει του συμπαίκτη, τότε μας έμαθαν πως κάτι πάει λάθος. Τι παίζει λοιπόν με εμάς;
Κι απ’ την άλλη, με αγχώνει (και λίγο με μπερδεύει) που εσύ επιμένεις πως δεν υπάρχει διαφορά. Αναρωτιέμαι αν δεν τη βλέπεις, ή αν απλώς αρνείσαι να την παραδεχτείς, μην τυχόν και είναι συνυφασμένη η έννοιά της με την άλλη, της απουσίας του έρωτα. Της αποτυχίας μας. Άκουσέ με όμως καλά όταν σου λέω πως δε χρειάζεται να ανεβαίνουν οι παλμοί σου με τέτοιες σκέψεις. Αλλαγή σημαίνει συχνά εξέλιξη, στασιμότητα πάλι, ειδικά στον έρωτα, σημαίνει ήττα πανηγυρική. Κι εμείς ακόμη δεν ηττηθήκαμε. Μην αφήνεις το φόβο να σε καταβάλλει λοιπόν.
Θέλω να ζήσουμε μαζί τις αλλαγές του έρωτα και της μεταξύ μας σχέσης, οπότε το «κάτι άλλαξε» που σου δηλώνω, ακόμη κι αν με αγχώνει, δεν είναι για κακό. Είναι για να μας θυμίσει πως κάτι πάει σωστά. Μην κάνεις λοιπόν πλάκα, ούτε να ψάχνεις τρόπο να αλλάξεις τη συζήτηση. Να το αποδέχεσαι κι αν βρεις τη δύναμη, να κάτσεις μαζί μου να απαριθμήσουμε όσα νιώθουμε να είναι αλλιώς. Να τα κάνουμε μια λίστα, με ένα, δύο, τρία, τέσσερα, ή εκατόν τέσσερα σημεία. Και μετά να δούμε και ποια είναι σταθερά, να αποφασίσουμε μήπως θέλουμε να τους δώσουμε μια να τα γκρεμίσουμε κι εκείνα και μετά να βρούμε τρόπο να τα χτίσουμε ξανά αλλά λιγάκι αλλιώς.
