Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Κλείσε το φως, άσε τι σκιές μας να παίζουν στο background του δωματίου. Τι βλέπεις; Το απόλυτο σκοτάδι να χορεύει στο φως του δρόμου. Νιώθω γαλήνη κι αφήνομαι στην ησυχία της νύχτας. Μ’ αρέσει εδώ, νιώθω ασφαλής, στη δική μου μικρή φωλιά μακριά από τα βλέμματα των περαστικών. Γυμνή, ξεφορτωμένη από το καλά θωρακισμένο μου σώμα. Πεταγμένο από τις προκαταλήψεις και τα πρέπει που μού έχουν επιβάλλει.
Είμαι εδώ, μαζί σου, φτιάχνουμε τον δικό μας κόσμο. Μια όμορφη μίξη συναισθημάτων και κινήσεων. Κάτσε λίγο, μη βιάζεσαι. Σε θέλω εδώ, να στέκεσαι ήρεμος, να παρατηρείς τα χρώματα της πόλης που έβαψαν τον αποψινό μας καμβά. Μη φύγεις, φοβάμαι και δε θέλω να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα, με βολεύει εδώ, είναι εύκολο. Ας μην ξημερώσει. Εκείνα τα πρωινά που πρέπει να παίζω έναν ρόλο που δε μου ταιριάζει δεν αντέχω άλλο να τα ζω.
Μερικές φορές νιώθω σαν να παίζω σε ένα έργο, που οι άνθρωποι είναι οι ηθοποιοί κι εγώ ο πρωταγωνιστής χωρίς κάποιο σενάριο. Οδεύω προς το άγνωστο με αργά βήματα, δειλά. Δε μ’αρέσει, όμως η πλοκή και θα ‘θελα να ξέρω τους τίτλους του τέλους ώστε να το ελέγχω περισσότερο. Να πάει εκεί που επιθυμώ κι όχι όπου τραβάει.
Τι να πω, κάθομαι να σκεφτώ κι όμως το μυαλό μου είναι θολό, σαν να μην το ορίζω εγώ κι απλώς να πηγαίνει μόνο του. Καμιά φορά κάνω να ζητήσω βοήθεια, αλλά δε με ακούει κανείς. Σαν εκείνες τις στιγμές στην ταινία που ο πρωταγωνιστής βρίσκεται σε δίλημμα, λίγο πάει να πέσει, λίγο δεν ξέρει τι να κάνει, πού να απευθυνθεί. Έτσι κι εγώ, θέλω να ανοίξω την πόρτα και να υποδεχτώ τον βέβαιο μεσσία μου κι όχι να πρέπει να σωθώ μοναχή μου. Δε με βολεύει. Είναι δύσκολο. Κάτσε εδώ λοιπόν, πάρε εσύ αυτόν τον ρόλο. Αυτό ναι, με βολεύει.
Έλα να παίξουμε μαζί στην επόμενη σκηνή, να δούμε αν είναι δράμα ή κωμωδία. Να μετρήσουμε αντίστροφα και ξανά από την αρχή μετά. Δεν προλαβαίνουμε; Ακούω το κατ και ξέρω πως τελείωσε η σκηνή μου, αφήνοντάς με πιο άδεια από ποτέ. Ίσως λοιπόν να μην προλάβουμε και το πρωινό πλησιάζει και πάλι επικίνδυνα. Μα δεν πειράζει.
To be continued θα πω και θα σωπάσω.
