Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Σήμερα έχω μια απίστευτη διάθεση να σου εξομολογηθώ τον έρωτά μου. Είναι από κείνες τις μέρες που σε περιμένω να ‘ρθεις κοντά μου και οι σκέψεις στήνουν χορό στο μυαλό μου. Ξέρεις, πολύ θα ήθελα να με χορέψεις μια μέρα. Ή και μια νύχτα γεμάτη ένταση, μια δικιά μας νύχτα που γυμνοί κι εκτεθειμένοι ο ένας στον άλλον θα αρχίσουμε να χορεύουμε αγκαλιά. Ο ρυθμός της μουσικής, οι νότες και οι στίχοι θα ολοκληρώνουν το σκηνικό της αγάπης μας.
Σου γράφω και τα συναισθήματά μου έχουν φτάσει στο λαιμό μου και δεν ξέρω αν κάποιες φορές πρέπει να τα κάνω λυγμό για να με λυτρώσουν. Και κάποιες φορές πείθω τον εαυτό μου να συγκρατηθεί για να μην τρέξω να σ’ αγκαλιάσω εκεί που βρίσκεσαι και κάποιες φορές σαν τη σημερινή επιλέγω να τα αφήσω να γίνουν αέρας και να έρθουν να σε χαϊδέψουν. Να νιώσεις την αύρα μου και τις μυρωδιές μου.
Περιμένω να μείνουμε οι δυο μας. Η αγαπημένη μας στιγμή. Εκείνη που ηρεμούμε τις σκέψεις μας, διώχνουμε τα περιττά μας, και κρατάμε εκείνα τα δικά μας που κανείς δε θα μπορέσει ποτέ να μας τα στερήσει. Γράφουμε μια ιστορία εμείς οι δύο. Που μας κρατάει ενωμένους κόντρα σε όλους. Και δε θέλουμε κανέναν ανάμεσά μας. Κανένας δε θα καταλάβει τι σημαίνει να λες σ’ αγαπάω στις 2 τα ξημερώματα και να φωτίζεται ο χώρος σου. Να περιμένω να γυρίσεις για να ακούσω «εδώ είμαι κοριτσάκι μου», να ξέρω πως θυσιάζεις τον ύπνο σου για να πάρεις τις λέξεις μου και να τις μαζέψεις.
Και ‘συ, έχεις μια ψυχή μικρού παιδιού. Ενός παιδιού περιπλανώμενου στις γειτονιές του κόσμου. Δε σε ρώτησα ποτέ μου γιατί τα μάτια σου γυαλίζουν. Μα δε χρειάζεται, είναι σαν να το ξέρω. Είσαι ο πιο όμορφος άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Γελάω όταν προσπαθείς να στρώσεις τα μαλλιά σου για να φαίνεσαι καλύτερος μπροστά μου. Η τρέχεις στο γυμναστήριο που σίγουρα δεν είναι και το καλύτερό σου για να με πείσεις πως θα προσέξεις τη γραμμή σου. Και ποτέ μου δεν πρόσεξα καμία γραμμή πέραν των χειλιών σου.
Αγάπη μου, οι άνθρωποι δεν ξέρεις ποτέ αν καταφέρουν να ζήσουν μαζί για όλη τους τη ζωή. Κανείς δεν ορίζει τη μοίρα μας. Και πόσο περισσότερο εμείς οι ίδιοι. Και σου ‘πα πως εσύ θα βρίσκεσαι πάντα στη ζωή μου. Κάπως. Θα έρχομαι σε σένα σαν μια ιστορία που δε θα μπει το τέλος. Και θα ‘ρχομαι για να με κλείνεις σε αγκαλιές και να με κάνεις να νιώθω ασφαλής και ζωντανή. Θα έρχομαι σε σένα να γεμίζω από την αγάπη σου, να τρέχω να νανουρίζεις τους φόβους μου. Θα ‘ρχομαι σε σένα όταν θα νιώθω πως με φωνάζεις. Να, σαν και τώρα. Έρχομαι. Να πούμε σ’ αγαπώ στις 2 το ξημέρωμα.
