Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Από τότε που χωρίσαμε, πριν από είκοσι και πλέον χρόνια, είχα φτιάξει στο μυαλό μου ένα μπαούλο. Εκεί έβαλα όλ’ αυτά που αγάπησα σε σένα, όλα όσα αισθάνθηκα από τη στιγμή που σε είδα, μέχρι που σε γνώρισα, ώσπου έφυγες. Όλες τις αναμνήσεις που είχα από σένα, τις φύλαξα εκεί, για να μην μπαινοβγαίνουν όποτε θέλουν στη μνήμη. Πάνω-πάνω τοποθέτησα πολύ προσεκτικά όλο τον πόνο που μου προκάλεσε ο χωρισμός μας. Κι ύστερα σφράγισα καλά, τόσο καλά που ούτε εγώ δεν μπόρεσα να το ανοίξω ποτέ, όλα αυτά τα χρόνια. Μάλιστα είχα ξεχάσει και την ύπαρξή του!
Τα χρόνια πέρασαν, ωραία χρόνια, είχαν την απουσία σου παρέα και νόμιζα πως ήμουν καλά. Μέχρι που αποφάσισες να επιστρέψεις. Μπήκες στη ζωή μου, δειλά στην αρχή, κι όσο ο καιρός περνούσε, το θάρρος όλο και μεγάλωνε κι έπαιρνε μορφή η κάποτε οικειότητά μας. Και να, πού έχουμε φτάσει πια. Στο σημείο εκείνο, ν’ αντιμετωπίζουμε όλα αυτά που αισθανόμαστε με φόβο, προσπαθώντας να κρατήσουμε άμυνες για να μη μας κατασπαράξουν όλα όσα σιγά-σιγά παίρνουν τον έλεγχο, να μην πληγώσουμε αυτούς που έχουμε δίπλα μας που σε τίποτα δεν έφταιξαν για την εξάρτησή μας.
Νομίζω πως από την πλευρά μου, είμαι πιο συνειδητοποιημένη για το πού θέλω να πάω μαζί σου, παρ’ όλο που το να σε βάλω στη ζωή μου ξανά ήταν κάτι που δεν επιδίωξα. Ίσως βέβαια να έχω την ανάγκη να υπεραμυνθώ της θέσης μου, για να μην αποδεχτώ απλώς ότι είμαι έτοιμη να διαλύσω μια ζωή μ’ ένα φύσημα των χειλιών σου, που κάποτε είπαν πολλά περισσότερα απ’ όσα μπορούσα ν’ αντέξω.
Εσύ προσπαθείς να κρατήσεις άμυνες, για να προστατέψεις τον εαυτό σου. Κι αναρωτιέμαι, εμένα ποιος θα με προστατέψει; Θα ήθελα πολύ να σου δώσω χρόνο να το ξεκαθαρίσεις μέσα σου, αν και μεταξύ μας, αισθάνομαι ότι αρκετός σπαταλήθηκε σε εικασίες και μισόλογα. Είναι αστείο κι ειρωνικό ταυτόχρονα, αν σκεφτείς ότι την πρώτη φορά που αποφάσισες προχωρήσεις χωριστά μου, το έκανες για να γνωρίσεις νέες εμπειρίες μακριά μου, μα τώρα φοβάσαι να εξερευνήσεις όλ’ αυτά τα καινούργια που έρχονται κοντά μου. Έχεις κάτι να προτείνεις λοιπόν, πέρα από όσα φοβάσαι να κάνεις;
Δεν τα πηγαίνω και πολύ καλά στην οριοθέτηση, όπως καταλαβαίνεις, γιατί την μπερδεύω με την περηφάνια μου και τον φόβο μη χαθούμε ξανά. Αν όμως όλο αυτό είναι βάρος ασήκωτο για σένα, δεν έχω άλλο τρόπο παρά να σου ζητήσω να μαζέψεις όλα τα λόγια που σου είπα, όλα αυτά που αισθάνθηκα, που σου ομολόγησα και να τα βάλεις και πάλι στο μπαούλο μου. Σε παρακαλώ όμως να το κάνεις σύντομα, πριν η απουσία σου γίνει αφόρητο φορτίο για μένα. Έχω το σπίρτο έτοιμο, αυτή τη φορά θα μείνει μόνο στάχτη.
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
