Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Από δύο μισά γίνεται ένα ολόκληρο.Έτσι, είπες, είμαστε κι εμείς. Εγώ γιατί έμεινα στο μισό, ποτέ δεν το κατάλαβα. Γιατί με άφησες δειλιάζοντας να ενωθούμε; Μαζί με τόσα άλλα, που προφανώς δεν πίστεψες ποτέ, είχες πει ότι δε φαντάζεσαι εσένα χωρίς εμένα. Ενδεχομένως να υποτίμησες τη φαντασία σου λοιπόν, σε μια δεύτερη ανάγνωση των πραγμάτων.
Ακόμη θυμάμαι τα λόγια που είπες φεύγοντας. Με απαξίωσες πολύ- όπως οφείλει ένας σωστός μη υγιής χωρισμός. Κι εγώ πιστή στον ρόλο μου για ακόμη μια φορά, σου έδωσα κάθε ποσοστό επιβεβαίωσης που ζητούσες. Είπες πως δεν είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος. Δε θες δεσμεύσεις, μα πεθαίνεις για μένα, λες κι αυτό σου ζήτησα να κάνεις, λες κι έχει νόημα να πεθαίνουν οι άνθρωποι ο ένας για τον άλλο. Κάποτε, είχαμε μια έντονη σχέση, ζωντανή. Με κυνήγησες και σε κυνήγησα. Με ήθελες και σε ήθελα. Ανασαίναμε, χτυπούσαν οι φλέβες, ακούγονταν οι παλμοί. Υπήρχε κι υπάρχει πάθος μεταξύ μας. Όταν τα χείλια σου κούμπωναν στα δικά μου, ήταν κάθε φορά σαν να φτιάχναμε έναν νέο ρυθμό, εκείνον του φιλιού μας.
Τώρα πια, όμως, εφόσον ήρθε η στιγμή να πούμε αντίο -αυτή τη φορά για καλό και των δύο- ελπίζοντας ότι θα είναι οριστικό, σχεδόν θίγομαι που βρίσκω στα μάτια σου μια δίψα για να μη με αφήσεις. Με ψάχνεις, με ζητάς, με θέλεις, λες κι ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να μη με έχεις. Φοβάσαι να δεσμευτείς, μα μέσα σου το έχεις ήδη κάνει. Μόνο αν έρθει ο κατάλληλος άνθρωπος, λες. Κι αν εγώ είμαι αυτός ο άνθρωπος για σένα, δε δέχομαι να μη μου το αναγνωρίζεις. Κι αν πάλι δεν είμαι, το ίδιο.
Γιατί εγώ, για σένα, μπορούσα να τ’ αφήσω όλα. Να προδώσω κάθε κατάσταση που ζούσα και κάθε άνθρωπο που είχα δίπλα μου. Κι ήμουν έτοιμη να το κάνω, για δεύτερη φορά. Ήμουν έτοιμη να πληγώσω έναν άλλον άνθρωπο, μόνο και μόνο επειδή πίστεψα στα λόγια που είπες ότι δήθεν ήθελες να προσπαθήσεις για μένα, ότι ήθελες να προσπαθήσεις για εμάς. Γιατί κάθε φορά που εσύ λες μια κουβέντα, εγώ τυφλά ακολουθώ. Κάθε φορά που εσύ μου δίνεις μια αφορμή, εγώ σου χαρίσει ήδη αιτίες.
Κι αφού αυτό το αντίο είναι οριστικό θέλω να σου πω να προσέχεις. Μείνε μακριά απ’ ότι σου κάνει κακό. Μείνε μακριά από την άλλη εκδοχή του εαυτού σου, εκείνη που σε κρατάει πίσω. Γίνε αυτός που γνώρισα κι αυτός που ερωτεύτηκα. Κι εμείς, ας μείνουμε αιώνιοι εραστές κι ανεξίτηλοι στον χρόνο. Ίσως να μην είναι τώρα η ώρα μας, ίσως να μην είναι και ποτέ.
