Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Γράφει η Ρ.
Για σένα μπορεί να είμαι ακόμη μια στιγμιαία ικανοποίηση του εαυτού σου. Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί το δέχομαι; Τι σημαίνει για μένα το να έρχεσαι όποτε εσύ θες και να κάνουμε έρωτα; Σκέφτηκες ποτέ, γιατί ποτέ δε σου είπα όχι όταν απλώς έπαιρνα ένα μήνυμα σου που έλεγε «έρχομαι», ενώ εγώ είχα ακούσει δεκάδες δικά σου «όχι» και είχα δει πολλές αποθαρρυντικές απαντήσεις σου σε μηνύματά μου;
Αυτό που για σένα λέγεται «καύλα της στιγμής» για μένα είναι έκρηξη συναισθημάτων. Όσες φορές και αν είπα πως δε θα κάνω έρωτα μαζί σου ξανά, μόλις σε δω, μόλις με αγγίξεις, το σώμα μου παραδίνεται σε σένα και αφήνομαι. Όλες μου οι αισθήσεις ενεργοποιούνται και προσπαθώ να το ζήσω για όσο κρατήσει.
Έπεσα στην παγίδα και σε ερωτεύτηκα. Όσα και αν έχω μάθει τόσα χρόνια στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, από φίλους και συγγενείς, κανείς δε μου έμαθε πώς να πάψω να νιώθω κάτι. Άρα όσο και αν το προσπάθησα δεν κατάφερα να σταματήσω να νιώθω για σένα πράγματα που ευχόμουν να μπορούσα να τα μοιραστώ μαζί σου.
Είναι δύσκολο για μένα να ξέρω πως πέντε λεπτά πριν έρθεις μπορεί να απαντούσες σε μηνύματα άλλων και μετά να έβαζες το κινητό στο αθόρυβο μόνο και μόνο για να μην έρθει κάποιο μήνυμα και βρεθούμε και οι δύο σε άβολη θέση. Ερωτευμένη είμαι όμως, όχι χαζή. Αντιλαμβάνομαι πλήρως το γεγονός πως εγώ και εσύ δεν πρόκειται να είμαστε ποτέ μαζί. Όχι επειδή δεν το θέλω, αλλά επειδή εσύ έβαλες μία κόκκινη γραμμή του εαυτού σου και πλέον με βλέπεις σαν μία ακόμη εμπειρία.
Ακούγεται σκληρό και αν κάποιος με άκουγε να μιλάω με αυτό τον τρόπο θα μου έλεγε πως καταστρέφω τον εαυτό μου συνειδητά. Στην πραγματικότητα όμως αυτό δεν ισχύει, γιατί κάθε φορά που σε βλέπω να ανταποκρίνεσαι έστω φιλικά, με ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο, ένα πείραγμα, εγώ είμαι ευτυχισμένη. Όχι επειδή εξαρτώμαι από σένα. Ούτε επειδή μπορείς να ελέγξεις την ψυχολογία μου, αλλά επειδή όταν σου χαμογελάει αυτός που προκαλεί το χαμόγελο στα χείλη σου, ζεις μία στιγμιαία ευτυχία βρε παιδί μου.
Δεν έχω ιδέα τι σκέφτεσαι και γνωρίζω πως ίσως δε μάθω ποτέ. Ξέρω όμως πως θα μπορούσαμε να καταφέρουμε πολλά μαζί. Ξέρω πως το χαμόγελό μου μπορούσε να είναι αντανάκλαση του δικού σου, γιατί μπορώ και θέλω να σε κάνω να χαμογελάς. Και αν δεν το κάνω εγώ και το κάνει κάποια άλλη, θα ζηλέψω, ο εγωισμός μου θα θιχτεί, αλλά πριν πάω για ύπνο θα σκέφτομαι πως σήμερα χαμογελούσες και μαζί σου θα χαμογελάω και εγώ.
Δεν υποβιβάζω τον εαυτό μου. Ξέρω πως αξίζω πολλά. Ξέρω πως από τη στιγμή που μπορώ να κάνω κάποιον να χαμογελάει, μου αξίζει να με κάνει και εμένα κάποιος να χαμογελάω και εκεί είναι που έχασα λίγο τον έλεγχο, γιατί όσες φορές ήμασταν μόνοι γελούσαμε αρκετά και αληθινά. Μόλις έκλεινες την πόρτα όμως όλο αυτό τελείωνε. Το παραμύθι τελείωνε και η πραγματικότητα μου άνοιγε τα μάτια.
Δε θα σου κρύψω πως έχω κουραστεί λίγο. Πολλοί θα έλεγαν πως αυτό που γίνεται μεταξύ μας είναι λάθος μιας και εγώ νιώθω για σένα ενώ εσύ όχι άρα στο τέλος ο μόνος που χάνει είμαι εγώ. Αυτό που δεν ξέρουν όλοι αυτοί είναι πως μεγάλωσα. Είμαι ενήλικας και ό,τι κάνω, το κάνω επειδή το θέλω. Σωστό ή λάθος είναι δική μου επιλογή. Δεν ελέγχεις τις επιλογές μου ούτε με πιέζεις να κάνω κάτι που δε θέλω.
Συνεπώς μωρό μου μη νιώσεις τύψεις. Το φταίξιμο είναι δικό μου. Όταν κάνω έρωτα μαζί σου όμως αντιλαμβάνομαι πως με όποιον και να κάνω (γιατί επιχείρησα να κάνω σεξ με κάποιον άλλο), δε συγκρίνεται με αυτό που συμβαίνει όταν γίνομαι ένα μαζί σου.
Ξέρεις κάτι; Είσαι τυχερός. Είσαι τυχερός που ένιωσα για σένα τόσο δυνατά συναισθήματα. Λυπάμαι που δε θα μπορέσω ποτέ να τα μοιραστώ μαζί σου, αλλά ταυτόχρονα χαίρομαι που μου θύμισες πόσα πράγματα μπορείς να νιώσεις για έναν άνθρωπο και πόσα πράγματα μπορείς να μάθεις γνωρίζοντας κάποιον.
Αυτό που θέλω να σου πω, λοιπόν, είναι πως ζω το τώρα, έχω αντίληψη της κατάστασης, και δε μετανιώνω στιγμή για όσες φορές άνοιξα την πόρτα μετά από το μήνυμα σου. Θα συνεχίσω να το κάνω, γιατί περνάμε όμορφα και αυτό το λίγο που μου δίνεις φαντάζει μεγάλο μπροστά στο τίποτα που μπορούσα να έχω από σένα. Θα συνεχίσω, λοιπόν, να σου ανοίγω την πόρτα μέχρι να έρθει κάποιος που αντί να κλείσει την πόρτα, θα σβήσει το φως και θα με πάρει αγκαλιά χωρίς να αποκλείω το σενάριο να είσαι εσύ αυτός. Καληνύχτα μωρό μου, αύριο είναι μία καινούρια μέρα και υπόσχομαι να σε ενοχλήσω λιγότερο από τη σημερινή.
