Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Γράφει η Θεοδώρα Α.
Έξω βρέχει. Τα σύννεφα έχουν καλύψει το φεγγάρι. Αυτό το ίδιο φεγγάρι που έχει εμπνεύσει τόσους ποιητές. Και το φεγγάρι μπορεί να μη φαίνεται μα εγώ βλέπω τα μάτια σου χαραγμένα επάνω του. Το διάστημα που γνωριζόμαστε είναι ελάχιστο μα νιώθω πως σε ξέρω χρόνια. Τόσο ίδιοι μα και τόσο διαφορετικοί. Ίσως εκεί να βρίσκεται η μαγεία. Ίσως αυτό να είναι το κλειδί που σε κάνει τόσο γοητευτικό σαν άνθρωπο. Αυστηρό θα σε χαρακτήριζα μα έχεις μια επαναστατική φλόγα που σε κάνει άκρως ελκυστικό. Η καρδιά μου σπαρταράει σε κάθε χτύπημα του κινητού μου. Βλέπω το όνομά σου και ένα πλατύ χαμόγελο εμφανίζεται ξαφνικά στο πρόσωπό μου. Είναι έρωτας αυτό; Αναρωτιέμαι. Πώς χαρακτηρίζεται άραγε αυτή η αίσθηση που η καρδιά σου χτυπάει τόσο δυνατά που κοντεύει να φύγει από τη θέση της και στο μυαλό σου κυριαρχεί μόνο η σκέψη του και η φωνή του; Σκέφτεσαι την κοινή σας πορεία και αυτόματα σε πιάνει αυτό το γέλιο του αληθινά χαρούμενου ανθρώπου. Αν δεν είναι αυτό έρωτας τότε τι είναι;
Πώς μπορείς να ερωτευτείς έναν άνθρωπο χωρίς να τον δεις χωρίς να τον ζήσεις χωρίς να τον γευτείς; Δεν πιστεύω πως όλο αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί πλατωνικός έρωτας. Και δεν μπορεί γιατί ζω για την ημέρα που θα γίνω δική σου -όχι πλατωνικά. Την ημέρα που θα είμαστε στο κρεβάτι σου ανάμεσα στα σεντόνια αγκαλιασμένοι. Εσύ να χαϊδεύεις το κορμί μου και εγώ να χάνομαι με ένα σου άγγιγμα. Να κάνουμε έρωτα όλο το βράδυ και το πρωί να μη θέλει κανείς να σηκωθεί από το κρεβάτι. Και αυτό να γίνεται για μέρες, για νύχτες για χρόνια. Θέλω μαζί μου να τρελαίνεσαι και να μην υπάρχει άλλη για εσένα. Να είμαι η πρώτη σου σκέψη το πρωί που θα σηκωθείς από το κρεβάτι και η τελευταία σου όταν ξανά ξαπλώσεις αργά το βράδυ.
Ξέρεις τι σε διαφοροποιεί από όλους τους άλλους; Αυτό το έξυπνο παιχνίδι που κάνεις με το μυαλό μου. Τι να την κάνω την ομορφιά όταν μπορείς να προσφέρεις τόση έξαψη στο μυαλό μου; Όμορφα λόγια, έξυπνες ατάκες, όμορφες συζητήσεις. Ακόμα και οι «τσακωμοί» μας είναι όμορφοι. Όλα τα κάνεις να μοιάζουν υπέροχα με μια μόνο σου λέξη. Άραγε υπάρχουν και αλλού τέτοιοι άνθρωποι ή μόνο εγώ είμαι τόσο τυχερή; Τα παιχνίδια του μυαλού είναι τα αγαπημένα μου και εσύ τα κάνεις να μοιάζουν ακόμα καλύτερα. Ήρθες στη ζωή μου ξαφνικά και τη γέμισες με φως. Από εκεί που ήταν μια απλή ζωή τώρα έγινε υπέροχη ζωή. Και όλο αυτό εξαιτίας σου.
Είναι τόσο γλυκό να ξέρεις ότι σε κάποια γωνιά του πλανήτη υπάρχει ένας άνθρωπος που μπορεί να σε κάνει να νιώσεις τόσο όμορφα όσο εσύ εμένα. Ήρθες και γέμισες τα σκοτάδια μου με φως όπως λένε. Με έκανες να θυμηθώ τι σημαίνει έρωτας και πώς είναι να νιώθεις και να ζεις. Μπορεί ο χρόνος να είναι λίγος αλλά νομίζω στην περίπτωση μας, ισχύει αυτό που λένε «γεννήθηκαν για να είναι μαζί». Μπορεί να τα θεωρείς υπερβολικά αυτά που λέω, μπορεί να μη σε ενδιαφέρουν καν αυτά που διαβάζεις μα εγώ σε ευχαριστώ γιατί είμαι σίγουρη πως δεν έκανες άλλον άνθρωπο πιο χαρούμενο από ό,τι έχεις κάνει εμένα.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
